ماجرای وحشتناک سوءقصد به پاول دورف

اقتصاد۲۴- لکس فریدمن در گفتگوی جدید خود با مدیرعامل تلگرام از دورف خواست درباره سوءقصد علیه او که تاکنون رسانه‌ای نشده بوده، توضیح بدهد. دورف گفت این اتفاق زمانی رخ داده که همراه با برادر خود، «نیکولای دورف»، به دنبال جذب سرمایه برای پروژه بلاکچین TON بود و همزمان چند کشور از جمله روسیه، در تلاش برای مسدودسازی تلگرام بودند.

او ضمن اشاره به اینکه هرگز مشکل سلامتی حادی را تجربه نکرده بود، درباره این رخداد توضیح داد: «تنها لحظه در زندگی‌ام بود که فکر می‌کردم دارم می‌میرم. یک روز به خانه برگشتم و درب مجتمع مسکونی خانه‌ام را باز کردم. آن‌جا همسایه عجیبی داشتم و او برایم در نزدیکی در چیزی گذاشته بود. یک ساعت بعد، وقتی که تنها در تخت بودم، احساس بدی داشتم. درد شدیدی در تمام بدنم حس می‌کردم. سعی کردم به دستشویی بروم، اما در این حین احساس کردم برخی فعالیت‌های بدنم متوقف شده است. اول مشکل بینایی و شنوایی و بعد از آن تنفسم سخت شد و رگ‌های خونی، قلب و معده‌ام به شدت درد می‌کرد. نمی‌توانستم نفس بکشم یا چیزی ببینم. واقعاً دردناک بود.»

او در ادامه گفته است: «فکر می‌کردم همه‌چیز تمام شده است و بعد از آن روی زمین افتادم. چیزی به‌یاد نمی‌آورم، چون درد همه‌چیز را احاطه کرده بود. روز بعد روی زمین به‌هوش آمدم. محیط روشن شده بود و نمی‌توانستم بلند شوم. کاملاً ضعف داشتم. تابه‌حال چنین تجربه‌ای نداشتم و تا دو هفته نمی‌توانستم راه بروم.»

فریدمن در ادامه از دورف سؤال کرد که آیا این مسمومیت احتمالی می‌تواند با فشار‌های دولتی علیه پلتفرم او مرتبط باشد یا خیر. دورف در پاسخ به اعتراضات مسکو در سال ۲۰۱۱ اشاره کرد و یادآور شد که در آن زمان، علی‌رغم درخواست مقامات روسیه، از حذف پست‌های مربوط به تظاهرات خودداری کرده بود.

بیشتر بخوانید:فیلم/ روایت آذری‌جهرمی از سفر مالک تلگرام به تهران و توافق با او

دورف همچنین نسبت به احتمال تلاش دوباره روسیه برای مسدود کردن تلگرام هشدار داد و آن را «بسیار غم‌انگیز، اما کاملاً ممکن» توصیف کرد. به گفته او، مقامات روسیه قصد دارند کاربران را از پیام‌رسان‌هایی مانند واتس‌اپ و تلگرام به سمت ابزار‌های بومی هدایت کنند.

او این روند را بخشی از یک الگوی نگران‌کننده جهانی دانست و گفت: «کشور‌ها فقط زمانی از آزادی بیان دفاع می‌کنند که مربوط به رقیب ژئوپولیتیک آنها باشد. اما وقتی همین موضوع در کشور خودشان مطرح می‌شود، ناگهان همه چیز تغییر می‌کند. می‌گویند اینجا نیازی به آن نداریم، ما رسانه‌های آزادی داریم.»