
اقتصاد۲۴- J-۳۶، جدیدترین هواپیمای جنگی چین، از زمان اولین پرواز خود بر فراز چنگدو در ۲۶ دسامبر ۲۰۲۴ توجه جهانی را به خود جلب کرده و بحثهای داغی را در مورد قابلیتهای آن برانگیخته است. J-۳۶، یک جنگنده رادارگریز است که توسط شرکت هوافضای چنگدو (CAC) طراحی و ساخته شده است.
برخی از تحلیلگران قویاً اظهار داشتهاند که این هواپیما یک هواپیمای بمبافکن یا یک هواپیمای جنگنده-بمبافکن با نقش ثانویه هوا به هوا است. این اطلاعات عمدتاً از گزارشهای مربوط به طرح جنگنده-بمبافکن "JH-XX" و اندازه و شکل هواپیما به دست آمده است.
تخمینهای اولیه J-۳۶ نشان میدهد که طول جنگنده J-۳۶ حدود ۲۲ متر و طول بال آن نیز حدود ۲۰ متر است، اگرچه برخی طول آن را تا ۲۶ متر نیز تخمین زدهاند. این هواپیما دارای یک شکل بال پرنده دلتای دوتایی با قابلیت مشاهده کم، بدنه نسبتاً حجیم و ترکیبی است.
بیشتر بخوانید: معرفی خودروی زرهی KrAZ-Hulk / آفرود مقاوم در برابر مین
دو ورودی هوای جانبی با طراحی هشتی و همچنین یک ورودی هوای پشتی با هندسه نامشخص وجود دارد. این هواپیما با پیکربندی منحصربهفرد سه موتوره تغذیه میشود که احتمالاً هر کدام توسط یک ورودی تغذیه میشوند و تصاویر تاکنون نشان دهنده طراحی اگزوز با قابلیت مشاهده کم است که احتمالاً یادآور YF-۲۳ است. برخی گفتهاند که دو موتور جانبی ممکن است دارای کنترل بردار رانش (TVC) باشند.

یک محفظه سلاح داخلی مرکزی بزرگ (IWB) قابل مشاهده است که ممکن است به اندازه کافی بلند باشد تا موشک هوا به هوای بسیار دوربرد PL-۱۷ را در خود جای دهد. دو محفظه سلاح داخلی مرکزی بزرگ جانبی کوچکتر نیز وجود دارد که به نظر میرسد از نظر طول با محفظه سلاح داخلی مرکزی بزرگ اصلی J-۲۰ رقابت کنند.
این یک هواپیمای بزرگ است و برخی تخمین میزنند که حداکثر وزن برخاست آن بیش از ۵۰ تن باشد. با این حال، سطوح کنترلی قابل توجهی در لبه فرار هواپیما از جمله سکانهای فلپ شکافدار در موقعیتهای بالهای بیرونی قابل مشاهده است. به طور کلی، به نظر میرسد این یک بدنه بزرگ است که برای کاهش اثر، برد، حجم داخلی و عملکرد در ارتفاع بالا با قابلیت مانور در سرعت بالاتر بهینه شده است، اما شاید به دنبال بهینهسازی مانور در سرعتهای زیرصوت نباشد.
انتظار میرود مجموعه تجهیزات الکترونیکی جنگنده J-۳۶ بسیار پیشرفته باشد. احتمالاً شامل یک رادار آرایه اسکن الکترونیکی فعال (AESA)، سیستمهای هدفگیری الکترواپتیکی (EOTS)، قابلیتهای پیشرفته جنگ الکترونیک و فناوریهای ادغام حسگرها میشود.
این سیستمها به هواپیما این امکان را میدهند که به عنوان مرکز فرماندهی و کنترل عمل، سیستمهای بدون سرنشین را هماهنگ و در محیطهای بسیار رقابتی، آگاهی موقعیتی را حفظ کند.

لینکهای داده بلادرنگ به J-۳۶ اجازه میدهد تا به طور یکپارچه در دکترین جنگ شبکهای گستردهتر چین ادغام شود و از همکاری تیمی با سرنشین و بدون سرنشین و عملیات چند دامنهای پشتیبانی کند.
J-۳۶ از نظر تسلیحات دارای سه محفظه داخلی شامل یک محفظه مرکزی (قادر به نگهداری موشکهای دوربرد مانند PL-۱۷) و دو محفظه جانبی برای مهمات کوچکتر تسلیحات است. این محفظه داخلی، ویژگی پنهانکاری هواپیما را حفظ میکند و در عین حال به آن اجازه حمل طیف متنوعی از تسلیحات را میدهد.
تسلیحات مورد انتظار شامل موشکهای هوا به هوای PL-۱۵ و PL-۱۷، موشکهای ضد کشتی مافوق صوت YJ-۱۲ و سلاحهای بالقوه مافوق صوت است. همچنین گمانهزنیهایی وجود دارد که این هواپیما ممکن است در آینده به سلاحهای انرژی هدایتشده مجهز شود، اگرچه این موضوع هنوز تأیید نشده است.

وضعیت آزمایش و پرواز این هواپیما نشان دهنده توسعه سریع آن است. پس از اولین پرواز عمومی خود در دسامبر ۲۰۲۴، J-۳۶ پروازهای دیگری را در ماه مارس و در طول بهار ۲۰۲۵ انجام داد.
این آزمایشها وجود چیدمان صندلیهای کابین خلبان در کنار هم را تأیید کرد و نشان داد که در پروازهای اولیه از یک J-۲۰S به عنوان هواپیمای تعقیب استفاده شده است. در حالی که J-۳۶ هنوز در مرحله نمونه اولیه است، سرعت آزمایشها نشان میدهد که چین تلاشهای خود را برای به خدمت گرفتن این هواپیما تسریع میکند.
پیکربندی متمایز سهموتوره این هواپیما، آن را از طرحهای جنگنده متعارف متمایز میکند و شامل دو ورودی هوای جانبی با طراحی caret و یک ورودی هوای پشتی است. سیستم پیشرانه نشاندهنده پیشرفت قابل توجهی در فناوری موتور چینی است و گمانهزنیها بر استفاده از انواع اصلاحشده WS-۱۰ یا WS-۱۵ متمرکز است.

نوع: جنگنده رادارگریز
کشور سازنده: چین
شرکت سازنده: شرکت هوافضای چنگدو (CAC)
طول: ۲۲.۵ متر
طول بال: ۲۴ متر
مساحت بال: ۲۴۸ متر مربع
حداکثر سرعت پوششی: ۲.۵ ماخ
حداکثر وزن برخاست (MTOW): ۵۵ تن
شعاع رزمی: تقریباً ۳۰۰۰ کیلومتر