
اقتصاد۲۴- سیزدهم آبان ماه خبر احضار محمد مالجو، پژوهشگر و استاد حوزه اقتصاد سیاسی، به نهادهای امنیتی و متعاقباً ضبط وسایل او، نام او را در صدر اخبار قرار داد و ابهاماتی را درباره سرنوشت نامعلوم این تحلیلگر اقتصادی برانگیخت. مالجو که به واسطه دیدگاه انتقادیاش درباره مسائل ساختاری اقتصاد ایران شناخته میشود، یکی از اقتصاددانان چپ پس از انقلاب محسوب میشود که عمده تحقیقاتش را در حوزه نابرابری اقتصادی متمرکز کرده است.
محمد مالجو متولد سال ۱۳۵۱ در تهران است. او تحصیلات خود را در دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران پی گرفت و در سال ۱۳۸۳ با مدرک دکترا از این دانشگاه فارغالتحصیل شد. پس از اتمام تحصیلات در ایران، مالجو پژوهشهای متعددی را انجام داد.
او از سال ۱۳۸۴ تا ۱۳۸۸ در دانشکده اقتصاد دانشگاه علام طباطبایی در مقاطع کارشناسی و کارشناسی ارشد به تدریس پرداخت. همچنین، بین سالهای ۱۳۸۶ تا ۱۳۸۸ به عنوان محقق در پژوهشکده امور اقتصادی در تهران فعالیت کرد. مالجو در سال ۱۳۸۹ به هلند سفر کرد و مدتی به عنوان پژوهشگر میهمان در پژوهشکده بینالمللی تاریخ اجتماعی در آمستردام به پژوهش مشغول بود.
این دوره پژوهشی در سال ۱۴۰۰ نیز تکرار شد. وی همچنین در سال ۱۳۹۲، پژوهشگر میهمان در مدرسه مطالعات شرقی و آفریقایی (SOAS) در لندن بوده است. پس از بازگشت به ایران، تدریس در دانشگاهها و مؤسسات آزاد مانند مؤسسه پرسش را ادامه داد.
عمده پژوهشهای مالجو در حوزه تاریخ اندیشه اقتصادی، اقتصاد سیاسی و تاریخ اقتصادی ایران در دورههای پیش و پس از انقلاب ۱۳۵۷ است. در سالهای اخیر، مالجو تحقیقاتی را نیز درباره تاریخ اجتماعی مستمندان در ایران طی ادوار قبل از انقلاب انجام داده است.
یکی از محورهای اصلی دیدگاههای مالجو، موضوع شکاف میان حاکمیت و ملت است، که وی بارها درباره آن هشدار داده و به جای نسبت دادن ضعفهای اقتصادی به اندیشههای چپ یا نئولیبرالیسم، عامل اصلی کندی رشد اقتصادی در ایران را ایدئولوژی اسلام سیاسی میداند.
مالجو در خرداد ۱۴۰۲ در سمینار «نولیبرالیسم ایرانی؛ نقد اقتصاد سیاسی ایران» به تفصیل به تحلیل این پدیده پرداخت. او چهار سطح معنایی از مفهوم نئولیبرالیسم را از یکدیگر متمایز کرد که شامل ایدئولوژی نولیبرال، سیاستهای نولیبرال، رژیم انباشت نولیبرال، و وضعیت نولیبرال بودند.

از دیدگاه مالجو، این ایدئولوژی در ایران امروز، به ویژه در دانشگاهها و خصوصاً دانشکدههای اقتصاد که دژهای اصلی گسترش و اشاعهٔ نئولیبرالیسم هستند، بسیار قوی و پررنگ است. او معتقد است که اگر اقتصاد ایران را در بستر بینالمللی تحلیل کنیم، این اقتصاد جزئی از رژیم انباشت نئولیبرال در سطح جهانی است.
مالجو تأکید میکند که ایران در سپهر بازتولید اجتماعی با وضعیت نولیبرال مواجه است. با این حال، وی معتقد است که در سپهر تولید اقتصادی، هیچ نشانهٔ پررنگی از شیوع وضعیت نولیبرال دیده نمیشود.
بیشتر بخوانید:
فرشاد مومنی کیست؟/ اقتصاددان چپ نهادگرا که مخالف شوک درمانی است
یکی دیگر از نقدهای مالجو، متوجه هزینههای بالای امنیتی کشور است. او در مناظرهای با مسعود نیلی اظهار کرد که هزینههای امنیتی کشور بالا شامل در حد ۳۰ تا ۴۰ درصد از بودجه است و فعالیتی مولد محسوب نمیشود.
وی این هزینهها را هزینهٔ سربار میداند که نتیجهای منفی برای اقتصاد دارد.

آثار متعدد مالجو شامل تألیفات و ترجمههایی است که ابعاد گوناگون اقتصاد سیاسی و تاریخ اجتماعی را پوشش میدهد. آثار محمد مالجو اشمل زیر است.
تکوین طبقه کارگر در انگلستان (اثر ادوارد پالمر تامپسون، ۱۳۹۶)