
اقتصاد۲۴-تجارت حمل یا «کری ترید» بهطور کلی به استراتژیای گفته میشود که در آن سرمایهگذاران از ارزهایی با نرخ بهره پایین مانند ین ژاپن یا فرانک سوئیس وام میگیرند و منابع حاصل را در داراییهای با بازده بالاتر سرمایهگذاری میکنند. این داراییها میتواند شامل ارزهای دیگر، سهام یا اوراق قرضه باشد و اغلب با استفاده از اهرم مالی انجام میشود.
تجارت حمل یوان از نظر منطق کلی مشابه است، اما تفاوتهای مهمی دارد. نخست اینکه یوان چین یک ارز کاملاً قابل تبدیل نیست و همین موضوع محدودیتهایی برای جریان آزاد سرمایه ایجاد میکند. بخش قابل توجهی از معاملات حمل یوان توسط صادرکنندگان چینی انجام میشود؛ آنها درآمدهای ارزی خود را به دلار نگه میدارند و از تبدیل آن به یوان خودداری میکنند. در شکل دیگری، سرمایهگذاران خارجی یوان را برای ورود به بازارهای مالی سرزمین اصلی چین به کار میگیرند. نوع سوم این معاملات نیز شامل استفاده از یوان ارزان فراساحلی برای خرید اوراق قرضه دلاری یا داراییهایی به سایر ارزهاست.
تا پیش از سال ۲۰۲۲، نرخ بهره چین برای مدتها بالاتر از نرخهای آمریکا بود. اما با آغاز چرخه افزایش شدید نرخ بهره توسط فدرال رزرو و همزمان اتخاذ سیاستهای انبساطی از سوی پکن برای حمایت از اقتصادی که با چالش مواجه بود، این معادله تغییر کرد. افزایش بازده دلار باعث شد صادرکنندگان چینی به این نتیجه برسند که نگهداشتن درآمد خود به دلار، در مقایسه با سود ناچیز سپردههای مدتدار یوان، میتواند تا حدود ۵ درصد بازده سالانه ایجاد کند.
این رفتار به احتکار گسترده دلار توسط صادرکنندگان انجامید و یکی از عوامل اصلی کاهش ارزش یوان از آوریل ۲۰۲۲ شد. تضعیف یوان فرصتی تازه برای سرمایهگذاران خارجی ایجاد کرد؛ آنها میتوانستند از مبادلات دلار-یوان در داخل چین سود ببرند یا یوان ارزان فراساحلی را وام گرفته و آن را به دلار یا سایر ارزها تبدیل کنند. در این سناریو، سرمایهگذاران نهتنها از تفاوت نرخ بهره بلکه از روند کاهش ارزش یوان نیز منتفع میشدند.
اندازهگیری دقیق حجم کل معاملات حمل یوان کار سادهای نیست. با این حال، تحلیلگران معتقدند به دلیل نقدشوندگی کمتر یوان در مقایسه با ین ژاپن، مقیاس این معاملات همچنان از کریترید مبتنی بر ین کوچکتر است. با این وجود، ارقام موجود نشان میدهد که این بازار بههیچوجه ناچیز نیست.
بانک مککواری برآورد کرده است که صادرکنندگان چینی و شرکتهای چندملیتی از سال ۲۰۲۲ تاکنون بیش از ۵۰۰ میلیارد دلار دارایی ارزی خارجی انباشته کردهاند. در کنار آن، بسیاری از شرکتهای خارجی بهجای سرمایهگذاری مجدد در چین، سود و درآمد خود را به خارج منتقل کردهاند. دادههای رسمی نیز حاکی از آن است که داراییهای خارجی اوراق قرضه یوان در داخل چین از پایان سال ۲۰۲۲ تاکنون ۹۲۰ میلیارد یوان افزایش یافته و در ماه ژوئن به بالاترین سطح خود رسیده است. این روند به چیزی تعبیر میشود که معاملهگران آن را «تجارت حمل معکوس یوان» مینامند؛ جایی که سرمایهگذاران با وامدهی دلار و استقراض یوان، سپس خرید اوراق قرضه یوان، سود کسب میکنند.
مهمترین تفاوت میان یوان و ین در میزان آزادی جریان سرمایه و نقدشوندگی است. ین ژاپن یک ارز جهانی کاملاً قابل تبدیل است و بازار عمیق و شفافی دارد، در حالی که یوان تحت کنترلهای سرمایهای چین قرار دارد. به همین دلیل، تجارت حمل یوان پیچیدهتر و بیشتر وابسته به سیاستهای داخلی چین است. همچنین، نقش صادرکنندگان در کریترید یوان بسیار پررنگتر از نقش آنها در معاملات مبتنی بر ین است.