روایتی تلخ از حضور در بیمارستان بقیه الله تهران

اقتصاد۲۴ - در هفته جاری مدیران بیمارستان بقیه الله تصمیم گرفتند برای کمک به مردم مستضعف آمریکا، محموله‌هایی از ملزومات بهداشتی را به این کشور ارسال کنند. آنگونه که تسنیم گزارش داده «محموله‌های بهداشتی درمانی شامل ماسک، گان، محلول‌های ضد عفونی کننده، کیت تشخیص ویروس کرونا

و دستگاه اتوماتیک گندزدایی و دیگر ملزومات لازم به منظور مقابله با ویروس کرونا به همت دانشجویان جهادی بسیج دانشجویی کشور تهیه شده و برای کمک به مردم این کشور به دفتر حافظ منافع آمریکا در سفارت سوئیس ارسال شده است.»

این اتفاق در حالی افتاده که بنا بر اعلام وزارت بهداشت، به خاطر کمبود کیت‌های تست، این امکان وجود ندارد که از همه مراجعان تست ویروس گرفته شود به همین دلیل در چند نوبت، کیت‌های مخصوص تست کرونا از چین و سایر کشورها به ایران ارسال شد تا جلوگیری از بحران کمی ساده‌تر شود.

در حالی که ایران با چنین مشکلی روبروست، ارسال کیت‌های تست به آمریکا از عجایبی بود که احتمالا نمونه آن را تنها در ایران می‌توان یافت. کاربران شبکه‌های اجتماعی نسبت به این موضوع واکنش بسیار تندی داشتند و نوشتند «چراغی که به منزل رواست، به مسجد حرام است.»

همچنین دیگر کاربران نوشتند برای قدرت‌نمایی هم باید وقت‌شناس بود و فهمید چه زمانی مناسب است اما این مدیران زمانی خواستند این کار را بکنند، که کشور در یکی از بزرگترین بحران‌های تاریخ خود به سر می‌برد و هر محموله بهداشتی برای آن حکم کیمیا دارد.

دیگری نوشت: «اگر کیت‌های تست ویروس کرونا به فلسطین فرستاده می‌شد که مردم به سختی در آن زندگی می‌کنند، اینقدر دل آدم به درد نمی‌آمد تا اینکه بخواهند آن را به آمریکا بفرستند که فقط بگویند تحریم‌ها بر ما اثری نداشته است.»

برای آنکه متوجه عمق ماجرا شوید و درک کنید محموله‌های بهداشتی در چه شرایطی قرار بوده به آمریکا ارسال شود، روایت یکی از بیمارانی که برای درمان به بیمارستان بقیه الله (بیمارستانی که در فکر مردم مستضعف آمریکاست) رفته را بخوانید:

این بیمار مشکوک به کرونا که به بیمارستان بقیه الله مراجعه کرده، به رویداد۲۴ می‌گوید: ساعت ۹:۳۰ دقیقه شب یازده فروردین به همراه همسرم وارد بیمارستان بقیه الله شدم و با وجود حال بسیار بد، حدود ۲۰ دقیقه سر پا ایستاده بودیم و جز سالن انتظار صندلی برای نشستن نگذاشته بودند و درحالیکه باد سردی به دلیل باز و بسته شدن درب اورژانس می‌وزید، سرپا منتظر تریاژ (تشخیص اولیه بیمار) بودیم و بعد از آن هم نزدیک به ۵۰ دقیقه صبر کردیم تا پزشک اورژانس ما را ویزیت کند.

او روایت حضور خود را اینگونه تعریف می‌کند که انگار مدیران بیمارستان این شرایط بحرانی را برای کادر خود توجیه نکرده بودند و با وجود رفت‌وآمدهای زیاد، دستگیره‌ها و صندلی‌ها اصلا ضد عفونی نمی‌شدند و خود فضای اورژانس، کانون انتشار بیماری بود.

این بیمار می‌گوید: پس از مشخص شدن جواب سی‌تی‌اسکن به‌دلیل تب و افت فشار برای تزریق سرم به یکی از اتاق‌های اورژانس رفتیم که وضعیت بهداشتی و ضدعفونی آن همچون دیگر بخش‌ها مناسب نبود و با وجود آنکه بیمارستان بقیه الله جزء بیمارستان‌های مجهز و معین ویروس کرونا است و روزانه تعداد زیادی از بیماران کرونایی به آنجا و خصوصا بخش اورژانس مراجعه می‌کنند، اما ملحفه، پتو و بالشتی که بیماران استفاده می‌کردند، پس از رفتن آن‌ها تعویض نمی‌شد و در ۴ ساعتی که در آنجا حضور داشتیم، حتی یک بار هم محیط گندزدایی یا ضدعفونی نشد.

موضوع دیگر این بود که محلول ضد عفونی برای بیماران و مراجعان در سالن وجود نداشت و تنها محلولی که در بیمارستان بود، مخصوص کادر درمانی بود و مراجعه کنندگان اجازه استفاده از آن را نداشتند! تنها ابتکار و خلاقیت برای ضدعفونی کردن مربوط به بخش سی‌تی اسکن بیمارستان آن هم با دود کردن اسپند بود که همین مسئله باعث ایجاد دود زیاد در فضا می‌شد!

یکی از کادرهای بیمارستان می‌گفت ملحفه و روکش‌های تخت و محلول‌های ضدعفونی به اندازه کافی وجود ندارد، به همین دلیل نمی‌توانیم هر لحظه ملحفه را عوض کنیم و محلول ضد عفونی به بیماران بدهیم.

این بیمار می‌گوید پس از مدتی بیمارستان بقیه الله در اقدامی عجیب به ما اعلام کرد که برای تست ویروس کرونا باید به بیمارستان دیگر مراجعه کنیم و ما به ناچار به همراه سایر بیماران مراجعه کننده به چند بیمارستان‌های دیگر مانند عرفان، مسیح دانشوری یا آزمایشگاه کیوان معرفی شدیم و با وجود حال و شرایط نامساعد ناشی از بیماری، شبانه راهی بیمارستان عرفان شدیم اما در این بیمارستان صرفا از ساعت ۹ صبح تا ۲ بعدازظهر نمونه گیری انجام می‌شد بنابراین بدون نتیجه به منزل برگشتیم.