اقتصاد۲۴ - احمد زیدآبادی در کانال تلگرامی خود طی یادداشتی درباره موضوع «رئیس جمهور نظامی» نوشت:
مناقشه بر سر احتمال حضور یک نظامی در مقام ریاست جمهوری ایران در بین محافل مختلف بالا گرفته است.
در حالی که اصلاحطلبان و اعتدالگرایان نسبت به وقوع چنین رخدادی اظهار نگرانی میکنند، اصولگرایان عمدتاً این نوع نگرانیها را مردود دانسته و بعضاً تنها راه عبور از مشکلات اقتصادی جاری را حضور یک "جوان پرانرژیِ انقلابی" بخصوص با سابقه نظامیگری در پاستور میدانند.
منظور از فرد نظامی، معمولاً اشاره به یکی از اعضای سابق یا لاحق سپاه پاسداران است، نهادی که گفته میشود در تمام سطوح قدرت و حیطههای مختلف اجتماعی، نفوذ بیسابقهای پیدا کرده است.
حضور یک نظامی در پاستور، اما واقعاً چقدر میتواند نگران کننده باشد؟ پاسخ به این پرسش، بستگی به نوع داوری در باره شرایط کنونی کشور و راههای برون رفت از آن را دارد.
بیشتر بخوانید: موضع سیدمحمد خاتمی برای انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ چیست؟
در واقع برخی از اصلاحطلبان در اشارهای آشکار به سپاهیان، میزان نفوذ و قدرت همهجانبه آنها را به "دولت پنهان" تعبیر میکنند، دولتی که به زعم آنان نهادهای اصطلاحاً انتخابی را از قدرت واقعی تهی کرده و خودش از پشت صحنه به خنثیسازی فعالیتهای قوه مجریه و هدایت امور طبق علایق و گرایشهای خاص خود مشغول است.
اگر بپذیریم که چنین دولت پنهانی با این میزان سیطره و قدرت سیاسی در ایران وجود دارد، در آن صورت، نگرانی اصلاحطلبان از تسخیر پاستور توسط آنان، چندان موجه نمینماید! در حقیقت، باور به دولتی پنهان با قدرتی بلامنازع، اعتراف به صوری بودن کلِ دم و دستگاه پاستور است که از یک سو، هر گونه تلاش میانهروها برای تسلط بر آن را بیمعنی میکند و از سوی دیگر، تسخیر آن توسط نیروهای "دولت پنهان" عملاً تغییری قابلِ توجه در معادله کنونی قدرت در ایران به وجود نمیآورد جز اینکه آنچه را گفته میشود پنهان است، در نزد افکار عمومی علنی و آشکار میکند!