نماینده سابق مجلس گفت: در صورتی که در قرارداد بلندمدت و راهبردی جنبه توازن رعایت شده باشد، مثبت ارزیابی می‌شود، اما اگر بنا باشد در قرارداد‌ها فقط متکی به روسیه و چین باشیم به ضرر منافع و مصالح ایران است.
رئیس مجلس شورای اسلامی در پاسخ به انتقاد نماینده مهریز و بافق از بی اطلاعی نمایندگان مجلس در خصوص جزییات قرارداد‌های ایران با چین و روسیه، تاکید کرد: از نظر حقوقی قراردادی بسته نشده است.
در حالی قرارداد ایران و چین به گفته سخنگوی وزارت خارجه در حال نهایی شدن است که در پی این قرارداد شاهد حضور شرکت‌های چینی در ایران و استفاده از هر نیروی انسانی ایرانی خواهیم بود؛ بر این اساس تشابهات و تفاوت‌های دو کشور چه به لحاظ کاری و چه به لحاظ فرهنگ عمومی، این پرسش را مطرح می‌کند که آیا این مسائل ممکن است در آینده همکاری‌ها چالش‌برانگیز باشد.
برخی نزدیکان علی لاریجانی «مجری توافقنامه ۲۵ ساله ایران و چین» از کناره‌گیری چندین‌ماهه او از این سمت به محض انتخاب سیدابراهیم رئیسی به‌عنوان رئیس دولت سیزدهم خبر دادند، دلیل هم تمرکز بیشتر در تصمیم گیری‌ها عنوان شد.
آنالیز وضعیت جهان در دو دهه اخیر نشان می‌دهد چین به سمت تاثیرگذاری عمده بر اقتصاد جهان در حال حرکت است و ایران به‌دلیل قرار گرفتن در متن ابتکار کمربند ابریشم، قادر است وضعیت خود را در زمینه اقتصاد و تجارت و تولید متحول سازد.
انعقاد سند همکاری ایرن با چین بهانه ای شد تا موسسه مطالعاتی دین و اقتصاد نسبت به برگزاری یک دوره آموزشی جدید با عنوان اقتصاد سیاسی جذب سرمایه خارجی اقدام کند.
درپی افتتاح سومین گذرگاه مرزی بین ایران و پاکستان که روز گذشته اتفاق افتاد، حجم مبادلات دو کشور تا ۱.۳ میلیارد دلار افزایش خواهد یافت و از طریق کریدور اقتصادی «سی‌پک» مسیری جدید برای اتصال به چین در راستای تحقق سند همکاری جامع ۲۵ ساله باز خواهد شد.
گزاره «گردشگری» در توافق ۲۵ساله ایران و چین، پس از لغو یک‌طرفه روادید ایران برای اتباع چینی، آیا می‌تواند آمارهای گردشگری ایران را جابه‌جا و نمودارهای اقتصادی و درآمد ارزی را صعودی کند؟ آیا این توافق اهرمی برای جذب گردشگران ولخرج چینی خواهد بود؟ راه‌حل آن برای جلوگیری از نفوذ نیروی کار چینی در بخش گردشگری ایران و رفع ایران‌هراسی در چین چیست؟
عضو هیات علمی دانشکده مهندسی خودرو با تاکید بر خطر توقف کار خودروسازان تصریح کرد: با توجه به اینکه از نظر اقتصادی به شدت وضعیت نامناسب و چالش‌هایی هم پیش رو است، این شرایط می‌تواند به توقف‌های گسترده بیانجامد. چراکه رقم بدهی و زیان انباشته به وضعیت بی‌سابقه و غیرقابل جبرانی رسیده و اگر قرار باشد به همین منوال قیمت‌گذاری هم ادامه دهیم، کار تمام است.
رییس کمیسیون صنعت و معدن اتاق تهران معتقد است؛ سند‌های بلند مدت باید بر اساس سیاست‌های کشور و بحث‌های تحریمی و توسعه اقتصادی پایه گذاری شود، سندهمکاری ایران و چین مختص به یک دولت نیست. تعدد و ظرفیت دولت‌ها تاپایان اجرای این تعهد باید درنظر گرفته شود چراکه این همکاری تنها مرتبط با دولتی که این تفاهم نامه را به امضا رسانده نیست.
بهمن آرمان گفت: نحوه عملکرد چینی‌ها در اقتصاد ایران می‌تواند مبنایی برای این همه حساسیت در جامعه باشد. واقعیت این است که مردم ایران نسبت به تمامیت ارضی و یکپارچگی سرزمینی خود حساس هستند
عضو هیات نمایندگان اتاق تهران بر این باور است که قرارداد‌های اقتصادی در چارچوب سند همکاری ایران و چین باید به گونه‌ای تنظیم شود که چین نسبت به سرمایه‌گذاری مشترک یا مستقیم در صنایع پایین‌دستی ایران اقدام کند.
جمشید عدالتیان اظهار داشت: برنامه همکاری ۲۵ ساله ایران و چین یک تفاهم‌نامه است که امکان دارد اجرا شود یا نشود. این توافقنامه را می‌توان اصلا اجرا نکرد یعنی دولت بعدی می‌تواند بگوید من این سند را قبول ندارم و اجرا نمی‌کنم چراکه اصلا به تصویب مجلس نرسیده و قانون نیست.
به گفته رئیس سازمان انرژی اتمی ایران مذاکرات هسته‌ای از بن بست عبور کرده است و چشم انداز توافق هسته‌ای روشن است؛ در این بین فربد زاوه کارشناس بازار خودرو بر این عقیده است که بازگشت آمریکا به توافق هسته‌ای در کوتاه مدت منجر به کاهش قیمت‌ها در بازار خودرو خواهد شد.
یک کارشناس حوزه انرژی گفت: درواقع چین بهای نفتی که قبلا از ایران خریده و یا در زمان حال و آینده از ایران می‌خرد، را در ایران سرمایه‌گذاری می‌کند و به نظر نمی‌رسد از جیب چین دلاری در ایران سرمایه‌گذاری شود.
مصطفی میرسلیم عضو مجمع تشخیص مصلحت و نماینده مجلس یازدهم گفته دولت چین به دولت روحانی اعتماد نداشت بنابراین چین به سمت رهبری رفت و قرارداد ایران و چین از آنجا شروع شد.
مسعود دانشمند می‌گوید: به نظر می‌رسد بستن قرارداد‌های طولانی مدت با هر کشوری با توجه به تجربه تاریخی چندان مفید نباشد؛ برای مثال کارشناسان نسبت به قرارداد‌هایی مانند قرارداد نفتی دارسی در زمان ناصرالدین شاه اشکال دارند که عمده مشکل البته بر سر طولانی مدت بودن این نوع قرارداد‌ها بود.