ظهر روز ۱۷ دی ۱۳۴۶ خبر خودکشی غلامرضا تختی در اتاق ۲۳ هتل آتلانتیک -اطلس- در خیابان تخت جمشید -طالقانی- همه شهر را تحت تاثیر قرار داد. گزارش تصویری تماشا کنید از ساعات اولیه انتشار خبر درگذشت تختی در تهران. این عکسها از مجلات اطلاعات هفتگی، تهران مصور، کیهان ورزشی، سپید و سیاه و فردوسی فراهم شده است.
محمدرضا شاه پهلوی و جیمی کارتر رییس جمهور آمریکا یکسال قبل از انقلاب ایران دیدار کردند. در این دیدار کارتر ایران را جزیره ثبات خواند، اما مدتی بعد آمریکا از پذیرش شاه سر باز زد.
ایران در بازیهای المپیک تابستانی ۱۹۵۶، که در ملبورن استرالیا برگزار شد، با ۱۷ ورزشکار شرکت کرد و موفق به کسب ۵ نشان و رتبهٔ چهاردهم در این بازیها شد. این بهترین عملکرد تاریخ ورزش ایران در رقابتهای المپیک تا قبل از المپیک ۲۰۱۲ لندن است. غلامرضا تختی در این المپیک پرچمدار کاروان ایران بود.
تصاویری که در اینجا ملاحظه میکنید مربوط به سفری است که ناصرالدین شاه قاجار به احتمال زیاد در سال ۱۲۸۷ قمری (۱۲۴۹ شمسی) به شمال ایران داشته و در طی آن از شهرهای رشت و انزلی بازدید کرده است.
سال ۱۲۵۱ شمسی بود که ناصرالدینشاه پس از برگشت از سفر فرنگ به مشیرالدوله صدراعظم و علیقلی میرزا اعتضادالسلطنه دستور داد شفاخانه دولتی در دارالخلافه برای استفاده همگان راهاندازی کنند. این بیمارستان که بعدها به مریضخانه دولتی مشهور شد در شمال غربی تهران که بعدها خیابان سردار سپه نام گرفت (خیابان امام خمینی امروزی) ساخته شد و اکنون به بیمارستان سینا معروف است.
عمارت سلطنتآباد از کاخهای ییلاقی ناصرالدین شاه بود که ساخت آن در حدود سال ۱۲۶۵ شمسی به پایان رسید. در میان عکسهایی که شاه در این کاخ از همسران و اهالی حرمسرای خود گرفته است، تعداد قابل توجهی از آنها در یک نقطه خاص یعنی پله مرمر ثبت شدهاند. ظاهراً این پلکان مکان محبوب شاه برای عکاسی از همسرانش بوده است.
"بخواست اهورامزدا من چنینم که راستی را دوست دارم وبدی را دشمنم! دوست ندارم که توانا بر ناتوان ستم کند یا زور بشنود و هرآنچه زیباست آنرا دوست دارم"/ سنگنوشته داریوش یکم در نقش رستم سنگنوشتهای در آرامگاه داریوش یکم در نقش رستم است. داریوش در مقام فرمانروایی جهانی، در بالا و کنار دیوارهٔ بیرونی آرامگاه خود در نقش رستم با دو نوشتهٔ بزرگ که هریک به سه زبان فارسی باستان، ایلامی و اکدی نوشته شده، وصیتی معنوی از خود برجای گذاشته که در تاریخ خاورمیانه بیمانند است.
این عکسهای دوران قاجار را که اکنون بیش از صد سال از ثبت شدن آنها میگذرد، میتوان بارها و بارها تماشا کرد و هر بار چیزهای تازهای در آنها دید؛ از جزییات لباسها و چهرهها گرفته تا هر چیز دیگری که در طول این یک قرن و اندی دچار تغییرات فراوان شده است.
در دوره فتحعلیشاه قاجار، در محل ساختمانهای وزارت فرهنگ و سازمان برنامه و بودجه، باغی بزرگ بود که از آن تنها ساختمان و حوضی باقیمانده است که این ساختمان در سال ۱۳۰۹ تبدیل به موزه هنرهای ملی ایران شد و حوض وسط تالار از میان برداشته شد.در دوره فتحعلیشاه قاجار، در محل ساختمانهای وزارت فرهنگ و سازمان برنامه و بودجه، باغی بزرگ بود که از آن تنها ساختمان و حوضی باقیمانده است که این ساختمان در سال ۱۳۰۹ تبدیل به موزه هنرهای ملی ایران شد و حوض وسط تالار از میان برداشته شد.
این عکسهای دوران قاجار را که اکنون بیش از صد سال از ثبت شدن آنها میگذرد، میتوان بارها و بارها تماشا کرد و هر بار چیزهای تازهای در آنها دید؛ از جزییات لباسها و چهرهها گرفته تا هر چیز دیگری که در طول این یک قرن و اندی دچار تغییرات فراوان شده است.
ویلای متروکهای با معماری عجیب و غریب در روستای کُلُمه کلاردشت در بالای یک تپه قرار دارد به نام خانه ارواح معروف شده است. خانهای که هیچ قسمت از آن با یکدیگر قرینه نیستند، همچنین هیچکدام از دهها در و پنجرهای که در آن بکار رفته شبیه هم نیستند. علاوه بر این دیوارهای آن نیز صاف نیست و وجود حفرهای بزرگ در طبقه همکف و قفس آهنی چند متری در طبقه اول، این خانه را مرموزتر کرده است.
گفتهاند این خانه یک شبه ساخته شده و گنجهای زیادی در زمینهای آن پنهان شده بود. برخی شایعات میگویند این ویلا در حال ساخت بود که مورد توجه موجوداتی قرار گرفته و ساختمان در همین مرحله ساخت متوقف شده است. مرموز بودن این خانه سبب شد برخی آن را خانه ارواح یا در گویش محلی " جن کولی" بنامند و همین عبارت در کنار معماری عجیب و غریب آن باعث شد پای گردشگران و ماجراجویان زیادی به خانه ارواح کلاردشت باز شود.
تصویری از یک زن و مردی که در حال حجامت است؛ این عکس از مجموعه آلفرد هینک عکاس و شرق شناس که در سال ۱۲۹۹ هجری شمسی به ایران سفر کرده انتخاب شده است. مکان دقیق این عکس نامعلوم است.