ناصرالدینشاه قاجار (۱۷ ژوئیهٔ ۱۸۳۱ – ۱ مهٔ ۱۸۹۶) چهارمین شاه ایران از دودمان قاجار بود/وی فرزند محمدشاه و ملکجهان خانم بود/ناصرالدینشاه از ۱۸۴۸ تا ۱۸۹۶ میلادی با ۵۰ سال پادشاهی، طولانیترین دورهٔ پادشاهی در میان تمامی شاهان قاجار را داراست. وی به افتخار نیم قرن سلطنت بر ایران، خود را «صاحبقران» نامید.
این عکسهای دوران قاجار را که اکنون بیش از صد سال از ثبت شدن آنها میگذرد، میتوان بارها و بارها تماشا کرد و هر بار چیزهای تازهای در آنها دید؛ از جزییات لباسها و چهرهها گرفته تا هر چیز دیگری که در طول این یک قرن و اندی دچار تغییرات فراوان شده است
پست در ایران تا سال ۱۲۵۸ به صورت «اداره پست» به فعالیتش ادامه میداد تا این که در این سال ناصرالدین شاه قاجار دستور تاسیس «وزارت پست» را صادر کرد. در ادامه تصویری از یک پستچی در دوران قاجار را مشاهده میکنید
این عکسهای دوران قاجار را که اکنون بیش از صد سال از ثبت شدن آنها میگذرد، میتوان بارها و بارها تماشا کرد و هر بار چیزهای تازهای در آنها دید؛ از جزییات لباسها و چهرهها گرفته تا هر چیز دیگری که در طول این یک قرن و اندی دچار تغییرات فراوان شده است/طبق آنچه در آرشیو مربوطه ذکر شده، این عکس زنان فقیری را نشان میدهد که در یک روز عید برای دریافت پول از شاه در میدان جمع شدهاند.
در ادامه تصویری کمتر دیده شده از دیدار اشرف پهلوی و همسر سوم اش مهدی بوشهری با نیکیتا خروشچف، نخست وزیر شوروی را در اوایل دهه ۴۰ مشاهده میکنید. (در این تصویر مهدی بوشهری در سمت چپ و خروشچف در سمت راست اشرف پهلوی دیده میشوند)
در جریان کنفرانس تهران در سال ۱۹۴۳، محمدرضا شاه پهلوی جوان با ژوزف استالین، رهبر اتحاد جماهیر شوروی، دیدار کرد. این کنفرانس که با حضور سران متفقین (استالین، روزولت، و چرچیل) برگزار شد، به بررسی مسائل جنگ جهانی دوم و آینده جهان پس از جنگ میپرداخت.
خیابان ولی عصر، بلندترین خیابانِ (درخت کاری شده) در تهران و خاورمیانه با درازای ۱۸ کیلومتر و همچنین جزو ده خیابان بلند در جهان است که از میدان راهآهن در میانهٔ جنوبی تهران آغاز شده و به میدان تجریش در منطقهٔ شمیران در شمال تهران میرسد/نام اولیهٔ آن «جادهٔ مخصوص پهلوی» بود و تا پیش از انقلاب ۱۳۵۷ نیز «خیابان پهلوی» نامیده میشد.
ساخت این بنا در اوائل سلطنت رضاشاه و به دستور سپهبد امیراحمدی و کمک جمعیت شیر و خورشید سرخ با الهام از تماشاخانه سن پترزبورگ و با کمک مهندسان و معماران روسی انجام گرفت. ساختمان آن در سال ۱۳۰۶ خورشیدی تکمیل و در شهریور همان سال افتتاح گردید.