یک فعال حوزه کارگری میگوید: کارگران و حتی حقوقبگیران به ارزانخوری روی آوردهاند. ارزانخوری به معنای معامله با زندگی برای زنده ماندن است. اینکه برای افزایش حقوق سال آینده زمینهسازی کنیم فایدهای ندارد چراکه از آن طرف هیولایی وجود دارد که هرچه قدر دلش بخواهد قیمت را بالا میبرد و نمیتوانند جلویش را بگیرند.
با در نظر گرفتن قیمت حدود ۱۴۰ میلیون و ۶۰۰ هزار تومان برای مدل استاندارد و ۲۳۰ میلیون تومان برای مدل پرو مکس آیفون و مقایسه آن با حداقل حقوق کارگر که در سال جاری یعنی ۱۰ میلیون و ۴۰۰ هزار تومان و حقوق کارمندان که حدود ۱۲ میلیون تومان است، یک کارگر برای خرید مدل پایه باید ۱۳ ماه و برای مدل پرومکس بیش از ۲۲ ماه حقوق کامل خود را پسانداز کند. این عدد برای کارمندان به ترتیب ۱۱ و ۱۹ ماه است. این محاسبات در شرایطی انجام شده که فرد تمام حقوق خود را بدون هیچ هزینهای پسانداز کند.
فرزندان کارگران خیلی سریع وارد بازار کار میشوند و بار هزینهها را به دوش میکشند و آسیبهای اجتماعی از جمله کودکهمسری و کار کودک، در انتظار آنهاست و با کوچکشدن سفرهها بیمار میشوند و توانایی درمان هم ندارند.
با کاهش ۵۰ درصدی ارزش پول ملی در ماههای پایانی سال قبل و فشار شدید تورم بر زندگی مردم، افزایش ۴۵ درصدی حداقل حقوق کارگر ان تنها اقدام برای تسکین این بحران بود. رئیس سازمان ملی کارآفرینی ایران، این تصمیم را لازم، اما ناکافی میداند و هشدار میدهد که معضلات معیشتی همچنان پابرجاست.
سبد معیشتی جامعه کارگران که در دی ماه به ۲۳ میلیون و ۴۴۱هزار و ۶۶۴ تومان رسیده بود با توجه به افزایش نرخ تورم در بهمن ماه، اکنون به ۲۴ میلیون و ۳۱۰هزار تومان افزایش یافته است.
حقوق کارگر ان در سال ۱۴۰۲ با دلار ۴۳ هزار تومانی مبلغی حدود ۷میلیون و ۳۰۰ بود. در سال جاری و با افزایش قیمت دلار و بر اساس پیشبینیها و محاسبات انجام شده، حقوق ثابت کارگران باید ۱۵ میلیون تعیین شود تا متناسب با تورم و افزایش قیمتها باشد. بازنشر مطالب دیگر رسانهها در اقتصادآنلاین به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان است.
در آستانه تعیین حداقل دستمزد سال آینده آنچه کارگران را نگران میکند، این است که آیا قرار است دولت و کارفرمایان با تکرار ادعاهای سالهای گذشته در زمینه آثار تورمی و اقتصادی افزایش دستمزد، باز هم مانع از افزایش واقعی مزد کارگران شوند؟
نه وزارت کار از تعداد این کارگران باخبر است و نه بازرس و ماموری سراغ از حضورشان میگیرد و نه محکمهای برای پس گرفتن حقشان دارند. این کارگران پر از ترساند. ترس از اینکه با کوچکترین اشتباه که ممکن است واقعا «اشتباه» هم نباشد ولی رفتاری یا حرفی است که به مذاق حساس کارفرما خوش نیامده، همین مجرای نازک تامین نان را هم ازدست بدهند.
باز هم به ماههای پایانی سال نزدیک میشویم و بهانههای تکراری برای تعیین دستمزد به گوش میرسد. برخی از کارشناسان اعتقاد دارند اگر روش تعیین مزد تغییر کند، روند بهبود مییابد، ولی خبرها حاکی از منتفی شدن تعیین مزد در مجلس هست.
یک پژوهشگر حقوق کار میگوید: سال آینده بروز و ظهور از فقر کارگران را خواهیم داشت. جمعیت میلیونی به زیر خط فقر مطلق کشیده خواهند شد و جمعیت فقیر مطلق ما از دهکهای بالایی مثل ۳ و ۴ و ۵ به دهکهای ۱ و ۲ نزول خواهند کرد. ما با سقوط طبقه کارگر فقیر از پلههای پایینتر به زیر زمین یا زیر خط فقر مواجه خواهیم شد.
بررسیهای نشان میدهد که در بخش اقلام مصرفی کارگران کاهشی مشاهده نشده و برخی اقلام و ارزاق اساسی سبد معیشت از جمله نان افزایش هم داشته است بنابراین در شرایطی که دستمزدها هزینه زندگی را پوشش نمیدهد و افزایش چندباره اقلام مصرفی را شاهدیم، بهترین راه این است که درباره دستمزدها دوبار در سال تصمیم گیری شود.