رئیس مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی گفت: نقشه پهنه حرایم گسلهای برخی کلانشهرها در شورای عالی شهرسازی مصوب شد و این نقشهها مبنای طرح تفصیلی شهر قرار گرفته است.
کد خبر: ۲۳۰۶۶۸ تاریخ انتشار : ۱۴۰۲/۱۲/۱۳
آیا سرنوشت آثار تاریخی جهان که به دلیل فرونشست نابود شدند در انتظار ابنیههای تاریخی ایران است؟
وقتی درباره فرونشست صحبت میکنیم یکی از متهمهای همیشگی مصرف بیرویه آب است، کاهش سطح آبهای زیرزمینی اصطلاحاً سبب پوک یا سست شدن خاک میشود و همین سستی زمین را در طول یک سال چندین سانتیمتر فرو میبرد.
در ساعت ۲۲:۳۰ شب گذشته بالاتر از میدان قزوین ابتدای خیابان کارگر نشست آسفالتی ناشی از جابهجایی بستر زمین به عمق ۲ الی ۳ متر و به پهنای عرض کل خیابان کارگر در سمت جنوب به شمال به سامانههای امدادی و انتظامی اعلام شد.
در گستره ایران نرخ فرونشست در مقایسه با کشورهای دیگر بالاست. براساس اطلاعات موجود، در سال ۱۳۹۸، ۱۸ استان کشور دارای محدودههایی با خطر بالای فرونشست زمین هستند. دراینمیان میتوان به استانهای تهران، خراسان رضوی، اصفهان، البرز، کرمان و قم که در ردیف استانهای با خطر بالا قرار میگیرند، اشاره کرد.
در گزارش مرکز پژوهشهای مجلس اعلام شده است که نرخ فرونشست در ایران پنج برابر میانگین جهانی است و بیش از ۳۵درصد جمعیت کل کشور در معرض خطر فرونشست قرار دارند.
تشدید فرونشست در اصفهان، علاوه بر بناهای تاریخی به مکانهای عمومی و آموزشی اصفهان هم نفوذ کرده است؛ به گونهای که چندین مدرسه در استان و شهر اصفهان به خاطر خطر تخریب ناشی از فرونشست، تخلیه شدهاند.
وی با اشاره به اینکه لبه فرونشست در منطقه تاریخی نقش رستم واقع شده که پهنای این شکاف به حدود نیم متر تا ۷۰ سانت میرسد، میگوید: این شکافها به فاصله ۱۰ تا ۱۵ متری منطقه باستانی نقش رستم ایجاد شده که هر ساله با اینکه این شکافها با شن و ماسه پر میشوند اما دوباره سر باز میکنند.
با توجه به تکرار نشست در منطقه بزرگراه آزادگان میزان فرونشست و شرایط آن بر روی نقشههای پهنه فرونشست بررسی شد و نتایج نشان داد که متاسفانه حدود ۱۸ کیلومتر از طول این بزرگراه از پهنه فرونشست میگذرد که شامل مناطق ۱۷، ۱۸ و ۱۹ شهر تهران است.
منطقه بختگان سال ۱۳۴۷ بهعنوان منطقه حفاظتشده اعلام شد، در سال ۱۳۵۴ یک درجه ارتقاء پیدا کرد و عنوان پناهگاه حیاتوحش گرفت و ۲۰ سال بعد بخشی از آن که شامل ۱۷۵ هزار هکتار میشود
بیش از چهار دهه است که ایران با چالشهای ناشی از برداشت بیرویه آبهای زیرزمینی در کشور مواجه است. چالشی که شیوه مدیریت امروزی بر شدت بحرانی شدن آن افزوده است.