سقوط بالگرد حامل سید ابراهیم رئیسی و همراهانش و متعاقب آن اعلام شهادت آنان در روز دوشنبه ۳۱ اردیبهشت ماه با واکنش‌هایی متعدد همراه شد. بخشی از این واکنش‌ها به شکل رسمی و از سوی مقام‌های داخل و خارج از کشور مطرح شد و بخشی دیگر نیز شامل سوالات مردم درباره آینده کشور و علت وقوع حادثه بود.
سید ابراهیم رئیسی خادم‌الرضا (ع) و هشتمین رئیس جمهوری اسلامی ایران عصر یکشنبه ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۳ به همراه تعدادی از همراهان در مسیر بازگشت از مراسم افتتاح سد «قیز قلعه‌سی» به سمت تبریز، در منطقه ورزقان استان آذربایجان شرقی دچار سانحه هوایی شد.
۱۷ ساعت جست‌وجو، دلهره و برزخی میان امید و ناامیدی. کوه‌های سبز و باران‌زده و تپه‌های مه‌آلود «دیزمار»، جایی میان روستای اوزی و پیر‌داوود، در دل منطقه جلفای آذربایجان شرقی، ساعاتی پرتب و تاب را گذراندند تا دست آخر پیکر ۸ نفر را روی دست ایرانی‌ها بگذارند؛ رئیس دولت سیزدهم و همراهانش. یک هیئت بلندمرتبه که کوه‌های سبز و باران‌زده و تپه‌های مه‌آلود «دیزمار» محل شهادت‌شان شد.
از سقوط بالگرد ابراهیم رئیسی تا این لحظه رخداد‌های بسیاری را شاهد بودیم، از تعیین زمان انتخابات ریاست جمهوری تا دستور قاطع سرلشکر باقری برای علت یابی حادثه.
رئیس اتحادیه تالار‌های پذیرایی و تجهیز مجالس گفت: حتی اگر مجالس تا این لحظه متوقف نشده و دستوری در این باره وجود نداشته باشد، باز هم نباید بر خلاف وضعیت عمومی جامعه رفتار کرد. از این‌رو به سالن‌داران و تالار‌های مجالس اعلام کردیم تا مراسم‌ها و عروسی‌های خود را با حداقل سروصدا برگزار کنند؛ بیرون سالن‌ها چراغانی نباشد، آتش‌بازی نداشته باشند، موسیقی در صورت امکان کامل حذف شود تا دستوری از سوی اماکن مرکزی صادر شود.
اگرچه درگذشت یک رئیس جمهور در دوران زمامداری در دنیا اتفاق نادری است، اما ایران یکبار دیگر تجربه‌ای مشابه را آن هم در طول سال‌های جنگ داشته است. اقتصاد در آن زمان چطور توانست از این بحران گذر کند؟ فردین آقابزرگی، کارشناس بازار سرمایه در این باره به اقتصاد ۲۴ می‌گوید: شرایط حال حاضر ما با شرایط سه دهه پیش از جهات بسیاری متفاوت است و قابل مقایسه نیست چرا که ما تا این حد با افزایش و علنی شدن فساد‌هایی که بخش عمده‌اش ناشی از سیاست‌گذاری‌های غلط ارزی و سیاست‌گذاری‌های غلط اقتصادی با ایجاد رانت بوده، مواجه نبودیم.