بلوای تعطیلی شنبه‌ها یا پنجشنبه‌ها چندوقتی است که شروع شده و به یکی از موضوعات روز بدل شده است. القصه بعد از بالا و پایین‌های بسیار و تحلیل‌های فراوان و بعضا عجیب، دیروز در جریان رسیدگی به جزئیات لایحه اصلاح ماده ۸۷ قانون مدیریت خدمات کشوری موسوم به افزایش تعطیلی آخر هفته، موضوع تعطیلی به ایستگاه پایانی رسید.
ده‌ها گزارش و پژوهش معتبر در جهان نشان می‌دهد که بازدهی نیروی کار در کشورهایی با دو روز تعطیلی از کشورهایی با یک روز تعطیلی بهتر بوده است و در همین راستا نیز کشورهایی، چون آلمان و انگلستان، اکنون در حال طرح آزمایشی سه روز تعطیل در هفته نیز هستند. این در حالی است که شاید کارفرمای ایرانی که عادت به ۴۴ ساعت کار نیروی کار داشته باشد در مقابل کسر ۴ ساعت واکنش نشان دهد. این در حالی است که بیشتر تولیدی‌ها و صنایع کشور آنچنان درگیر بحران‌های مختلف هستند که مساله نیروی کار شاید یکی از آخرین گزینه‌های بحران پیش روی آنان باشد.
تعطیلی شنبه باعث می‌شود علیرغم از دسترس خارج بودن جمعه، شنبه و یکشنبه برای مراودات تجاری با سایر نقاط دنیا، بقیه روز‌های هفته مثل دوشنبه، سه‌شنبه، چهارشنبه و پنجشنبه گزینه‌هایی ایده‌آل برای بازرگان، تجار، صرافان و معامله‌گران باشند
در لایحه ارسالی دولت به مجلس پنجشنبه و جمعه تعطیل اعلام شده است. به نظر می‌رسد که دولت رئیسی گوش‌ها را به طور کامل بر توصیه‌ها بسته و شاید به طور خودآگاهانه قصد دارد مسیر را به اشتباه بپیماید؛ یعنی این بار به جای اینکه الگوی توسعه اقتصادی ژاپن در شرق آسیا را هدف قرار دهد، به دنبال سیاست انزواطلبی و دوری از مناسبات جهانی به شیوه کره شمالی است. اصرار دولت به تعطیلی پنجشنبه و جمعه برای تعطیلات پایان هفته شاید یکی از خطا‌های جدی در سیستم اقتصادی کشور باشد.
درخصوص تعطیلی دو روز آخر هفته لازم است رویه واحدی برای تعطیلات آخر هفته در سطح کشور تعریف شود، زیرا به دلیل غیررسمی بودن تعطیلی پنجشنبه ها، برای بسیاری از شرکت‌ها و موسسات خصوصی و حتی ادارات دولتی و وزارتخانه ها، پذیرش دو روز تعطیلی در هفته دشوار است
کشمکش‌های بلندمدت بر سر ساعات کاری در هفته، در نهایت مقرر شد تا زمان کاری کاهش یابد. بر اساس تصمیم کمیسیون اجتماعی مجلس درباره لایحه اصلاح ماده ۸۷ قانون مدیریت خدمات کشوری، مقرر شد که ساعات کاری در هفته از ۴۴ ساعت به ۴۰ ساعت تقلیل یافته و تعطیلی آخر هفته نیز در نهایت دو روز شود.
علیرغم اینکه تعطیلی شنبه به عنوان یک تغییر استراتژیک در روز‌های تعطیل می‌تواند تأثیرات مثبتی بر مبادلات بانکی و تعاملات بین‌المللی در ایران داشته باشد و به تسهیل بیشتر در امور مالی و تجاری منجر شده و به ارتقاء نقش اقتصادی کشور در بازار‌های جهانی کمک کند، اما ظاهرا این طرح کماکان در وضعیت معلق قرار دارد. باید توجه داشت که حلقه گم شده اقتصاد ایران بهره‌وری پایین هم از لحاظ نیروی انسانی و هم از حیث تعاملات بین‌المللی است.
مجلس شورای اسلامی در شرایطی قرار است در هفته جاری، نسبت به تعیین تعطیلات آخر هفته و تعداد روز‌های آن تصمیم گیری نماید که برخی بر این باورند تعطیلی یک و نیم روزه از ظهر پنجشنبه تا صبح شنبه منجر به کاهش تعاملات تجاری ایران با دنیا خواهد شد، چرا که بسیاری از کشورهای طرف قرارداد تجاری ایران، روز‌های شنبه و یکشنبه تعطیل بوده و این عدم تطبیق سبب شده تا ایران عملا ۳.۵ روز با دنیا ارتباطی نداشته باشد
حدود ۱۵ سال پیش بود عمده کشورهای اسلامی و ممالک حوزه خلیج فارس برای جبران زیان اقتصادی و علمی و بهره‌مندی بیشتر از تعاملات بین‌المللی و فرامنطقه‌ای، در اقدامی واحد و مشترک، روز‌های تعطیلات پایان هفته خود را از «پنجشنبه و جمعه» به «جمعه و شنبه» تغییر دادند اما در ایران سال‌هاست در بر پاشنه تعطیلی پنجشنبه و جمعه چرخیده است.
دولت با اذعان به «سرگردانی شاغلان و خانوار‌های سراسر کشور در مواجهه با شبه‌تعطیلی پنجشنبه»، تصمیم گرفته است با ارائه یک لایحه به مجلس، تعداد روز‌های کاری هفته را از ۶ به ۵روز کاهش دهد.
چنانچه طرح دو روزه شدن تعطیلات به تصویب برسد، باید ساعات کاری کارمندان طی هفته افزایش یابد تا به استاندارد ۴۴ ساعت در هفته برسد که این امر باعث ۹ ساعته شدن ساعات اداری خواهد شد.
کد خبر: ۳۲۲۳۷ تاریخ انتشار : ۱۳۹۸/۰۶/۱۵
دو روزه شدن تعطیلات آخر هفته چه اثری روی تولید و تجارت خواهد گذاشت؟
فعالان بخش خصوصی در کسب‌و‌کارهای صنعتی و تجاری با شرکت در نظرسنجی درباره «نبض تولید پس از تنظیم تقویم تعطیلات»، دیدگاه‌های خود را درباره «دو روزه شدن تعطیلی آخر هفته» تشریح کردند. ۱۶ نفر از فعالان اقتصادی در این نظرسنجی شرکت کردند؛ به‌طوری‌که اکثریت، «موافق» آخر هفته دو روزه هستند و حتی برخی از تولیدکننده‌ها با علم به تاثیر مثبت این شکل تعطیلی بر روحیه نیروی کار، به پیشواز اجرای آن در محیط کار خود رفته‌اند. مخالفان اما یک فرضیه غلط را مبنای اعلام نظر خود قرار داده‌اند.
«تعطیلات در همه کشورها به دو شکل است؛ «تعطیلات مناسبتی» و « تعطیلات آخر هفته » که دو روزه است؛ علاوه بر آن ساعات کاری در اغلب کشورها، به‌خصوص کشورهای توسعه‌یافته در هفته کمتر از ۴۰ ساعت تعیین شده در صورتی که در ایران میزان ساعت کاری هفتگی ۴۴ ساعت در نظر گرفته شده، لذا باید علاوه بر دو روزه کردن تعطیلات آخر هفته ساعت کاری را طوری کاهش داد که حداکثر به ۴۰ ساعت در هفته برسد.»