بهای معاملات نفت برنت با ۳۱ سنت معادل ۰.۳ درصد کاهش، به ۹۷ دلار و ۶۱ سنت در هر بشکه رسید. بهای معاملات وست تگزاس اینترمدیت آمریکا با ۳۶ سنت معادل ۰.۴ درصد کاهش، به ۹۱ دلار و ۴۳ سنت در هر بشکه رسید.
در حال حاضر ظرفیت تولید نفت ایران بیش از سه میلیون و ۸۰۰ هزار بشکه است و طبق برنامه تا پایان سال این میزان به چهار میلیون بشکه می‌رسد و همواره مذاکرات فشرده‌ای با مشتریان جدید، قدیمی و متعدد برای افزایش ظرفیت صادرات نفت در حال انجام است.
وزارت نفت در حالی فروش نفت به یک پالایشگاه کوچک ونزوئلا را «پالایشگاه سرزمینی» می‌داند که محسن قمصری در گفت‌وگو با شانا، به‌صورت تلویحی منکر فعالیت فعلی وزارت نفت با عنوان پالایشگاه فرا سرزمینی می‌شود.
ایران تا ۲۰۱۹ روزانه حدود ۵۰۰ هزار بشکه نفت به هند می‌داده و بعد از تحریم، حدود صد هزار بشکه به‌صورت غیررسمی. روسیه قبل از جنگ حدود ۱۵۰ هزار بشکه نفت به هند میفروخت و بعد از تحریم اروپا آن را به ۱.۱ میلیون بشکه رسانده. حالا هم به ایران فشار می‌آورد که نفت را برایش سوآپ کند و بشکه‌ای دو دلار بگیرد!
در مقابل غلامحسین حسنتاش کارشناس انرژی هم می‌گوید: «روابط اقتصادی و تجاری ایران و روسیه خصوصاً درزمینهٔ انرژی سابقه خوبی ندارد. در گذشته نیز توافقنامه‌های زیادی منعقد شده که کمتر تبدیل به قرارداد شده و روسیه به تعهدات خود پایبند نبوده است. در مورد تکنولوژی، روسیه چندان نمی‌تواند تأمین‌کننده فناوری‌های موردنیاز ما باشد و در این زمینه هم تجربیات گذشته موفق نیست.»
آن‌گونه که از صحبت و اظهارنظر‌های مقامات دولت سیزدهم مشخص می‌شود، این است که دولتمردان علاقه بسیاری به «دروغ» دارند؛ از شخص رئیس‌جمهور گرفته تا سخنگوی دولت و برخی وزرا.
عبدالله باباخانی از کارشناسان حوزه انرژی با انتشار این نمودار نوشت: ایران تا ۲۰۱۹ روزانه حدود ۵۰۰ هزار بشکه نفت به هند میداد و بعد از تحریم،غیر رسمی حدود ۱۰۰ هزار بشکه. روسیه قبل جنگ حدود ۱۵۰ هزار بشکه به هند میفروخت و بعد از تحریم اروپا حالا به ۱/۱ میلیون بشکه رسانده. حالا به ایران فشار میاورد نفت را سواپ کند و بشکه ای ۲ دلار بگیرد!
مجمع بین‌المللی انرژی اعلام کرد اجرایی شدن تحریم‌های اتحادیه اروپا علیه روسیه ۱ تا ۳ میلیون بشکه در روز از عرضه نفت این کشور را به بازارهای جهانی کم می‌کند و قیمت نفت را به بیش از ۱۰۰ دلار در هر بشکه می‌رساند.
یکی از دستاورد سازی های دولت سیزدهم در حوزه نفت، به موضوع پالایشگاه‌های فراسرزمینی مربوط می‌شود؛ موضوعی که طی ماه‌های اخیر با هیاهوهای بسیاری همراه بوده و درصدد است این دروغ را القا کند که ایران صاحب بخشی از سهام پالایشگاه‌های خارجی شده است.
براساس پیشنهاد پوتین، ترکیه می تواند گاز وارداتی از روسیه را به هنگام بازصادرات، قیمت گذاری کند. در نتیجه ترکیه از یک کشور صرف بازصادرات گاز، به تعیین کننده و تاثیرگذار در بازار گاز تبدیل خواهد شد.
اوپک اعلام کرده است تقاضای جهانی برای نفت سال آینده به ۱۰۳ میلیون بشکه در روز خواهد رسید که ۲.۷ میلیون بشکه در روز افزایش در مقایسه با سال ۲۰۲۲ نشان می‌دهد ۱.۴ میلیون بشکه در روز بیشتر از پیش‌بینی سال گذشته این گروه برای ۲۰۲۳ است.
جواد اوجی در همین ماه‌های اخیر، چندین و چند بار از پالایشگاه‌های فراسرزمینی سخن گفت و در اواخر مهرماه از راه‌اندازی نخستین پالایشگاه فراسرزمینی به نام «ال‌پالیتو» در ونزوئلا خبر داد که قرار است روزانه ۱۰۰ هزار بشکه نفت خام میدان‌های کشور را پالایش کند. اما اگر توان تکنولوژی و سرمایه مازاد وجود دارد، آیا توسعه میادین مشترک و بحث ناترازی گاز در اولویت نیست؟
طی هفته‌های اخیر یکی از مدیران زیرمجموعه شرکت ملی نفت برکنار شد. گفته می‌شود که این مدیر ۲۰۰ گوشی آیفون پرومکس را از محل منابع شرکت خریداری کرده و به مدیران و خانواده‌های آن‌ها هدیه کرده است.