یک کارشناس ارشد انرژی میگوید: «در موضوع تخفیفهای نفتی، حتی ممکن است وضعیت برای ایران بدتر شود. توجه داشته باشید که یکی از دلایلی که چین در رابطه با ایران بازی دو سر برد را دنبال میکند، این است که مکانیسم ماشه و بازگشت تحریمها برای ایران یک بازی دو سر باخت است، اما برای چین و روسیه بازی دو سر برد محسوب میشود. فعال شدن مکانیسم ماشه باعث میشود فروش نفت ایران با شرایط سختتر و دشوارتری مواجه شود؛ در مقابل، این وضعیت به چین اجازه میدهد نفت ایران را ارزانتر خریداری کرده و تخفیفهای بیشتری دریافت کند. از سوی دیگر، روسیه با حذف یک رقیب (ایران) در بازار نفت هندوستان و پاکستان، دست بازتری در فروش نفت خود خواهد داشت.»
براساس رویه پیشبینیشده در برجام، فعال شدن ماشه و بازگشت تحریمهای بینالمللی علیه ایران فاقد حق وتو است. بنابراین، به احتمال زیاد اگر در این ۳۰ روز اروپاییها موفق نشوند با ایران بر سر برخی مبانی به توافق برسند، تحریمهای بینالمللی علیه ایران بازخواهد گشت
رئیس جمهور با بیان اینکه «ایران به دنبال آن است که مسائل موجود از جمله مسئله هستهای، از راه تعامل و راههای دیپلماتیک حل و فصل شود»، گفت: همچنین انتظار داریم سازمانهای بینالمللی و در رأس آن ها سازمان ملل متحد اقدامات عملی و جدیتری در قبال جنایات و آتشافروزیهای رژیم صهیونیستی در منطقه داشته باشند.
معاون حقوقی و بینالملل وزیر امور خارجه نوشت: ایران، روسیه و چین معتقدند قطعنامه ۲۲۳۱ باید در موعد مقرر خود خاتمه یابد و سه کشور اروپایی نیز از نظر قانونی حق اسنپبک را ندارند.
توافق اخیر باکو و ایروان که با خودشیفتگی از سوی دونالد ترامپ «مسیر ترامپ برای صلح و شکوفایی جهانی» نام گرفته، در عمل یک پیماننامه ژئوپلیتیک برای تغییر نقشه راهبردی قفقاز و محاصره ایران است. جزئیات این توافق، ماهیت واقعی آن را آشکار میسازد آنجا که واگذاری حق انحصاری مدیریت گذرگاه زنگزور به ایالاتمتحده آمریکا برای مدت ۹۹ سال را به رسمیت میشناسد. این بند، که به معنای یک قرارداد استعماری مدرن است، نشان میدهد که این کریدور نه برای صلح منطقهای، بلکه برای استقرار دائمی قدرت فرامنطقهای در جوار مرزهای ایران طراحی شده است.
کریدور زنگهزور برای باکو و ترکیه، تحقق آن به معنای تکمیل اتصال مستقیم جهان ترک است و برای روسیه، کریدوری استراتژیک در مسیر کریدور شمال-جنوب که خاک ایران را به اوراسیا وصل میکند. اما این مسیر برای ایران، تهدیدی بالقوه برای مرز تاریخی با ارمنستان و نفوذ سنتیاش در قفقاز است.
پس از تنش لفظی با دونالد ترامپ، رئیسجمهور سابق روسیه دیمیتری مدودف با یادآوری جنگ ایران با اسرائیل و آمریکا، مشروعیت اقدامات واشنگتن و رژیم صهیونیستی را زیر سوال برد.
نماینده روسیه در وین ضمن انتقاد از کارشکنی اروپا در مسیر احیای برجام، گفت که موضوع اورانیوم مازاد ایران با گفتوگو و کنار گذاشتن موضع «غنیسازی صفر» آمریکا قابل حل است.
علیرغم شعارهای مطرح شده، تجربه نشان داده که این روابط بر اساس منافع موقت مدیریت میشوند، نه تعهدات استراتژیک محکم، که ارزش آن را برای تصمیمگیرندگان ایرانی تضعیف میکند. این واقعیت، اولویتهای سیاست خارجی ایران را تغییر شکل خواهد داد و محدودیتهای آن چه مسکو یا پکن میتوانند در لحظات رویارویی به تهران ارائه دهند را آشکار میسازد.
خبر اخیر آکسیوس مبنی بر حمایت ولادیمیر پوتین از پیشنهاد «غنیسازی صفر» و انتقال اورانیوم غنیشده ایران به خارج، بحثهایی را درباره مواضع روسیه در قبال برنامه هستهای ایران برانگیخته است. آیا روسیه در برابر مسئله غنی سازی ایران، تغییر موضع داده است؟
نماینده ادوار مجلس گفت: اسرائیل اشتباه بزرگی کرد که وارد این جنگ شد چراکه به ما فرصت داد تا در عمل و در میدان جنگ، موشکهایمان را محک بزنیم شاید برخی تا پیش از این حقیقتا اطمینان نداشتند که موشکهایمان تا این اندازه قدرتمد و آماده هستند. یک مقدار در پدافند هوایی دچار مشکل هستیم که آن هم به خاطر نامردی روسیه است. روسیه ما را جا گذاشت البته خیلی هم دور از ذهن نبود.
وزیر خارجه روسیه گفت: از زمان خروج یکجانبه آمریکا از برجام، ایران هیچ تعهدی برای محدود کردن غنیسازی اورانیوم نداشت. ما آمادهایم مازاد اورانیوم بیش از حد غنیشده ایران را برای فرآوری به روسیه منتقل کنیم و اورانیوم غنیشده مورد نیاز تولید انرژی را به تأسیسات انرژی هستهای ایران برگردانیم.