اقتصاد ۲۴-ده‌ها نفر از خانواده‌های افغان در منطقه‌ای در ۸ کیلومتری شهر نو قلعه از توابع ولایت بادگیس در غرب این کشور، به دلیل گرسنگی و فقر روز‌های دشواری پشت سر گذرانده و برخی از آن‌ها به فروش فرزندان خود روی آورده‌اند.
برخی از این خانواده‌ها مجبور به تکدی گری شده و برخی دیگر نیز اقدام به فروش کودکان خود می‌کنند.
خانواده‌های محمدی و شاهد نیز یکی از این خانواده‌ها هستند. در اردوگاه محل اقامت آن‌ها خدمات زیرساختی مانند برق، آب و فاضلاب وجود ندارد. شب‌ها مجبور به روشن کردن آتش بوده و آب را از رودخانه‌های اطراف تامین می‌کنند.
بیشتر بخوانید: ممنوع شدن کار زنان توسط طالبان، بحران افغانستان را تشدید می کند
اعضای این خانواده در رابطه با شرایط زندگی‌شان به خبرنگار آناتولی گفتند: توان تامین مایحتاج اولیه حتی نان را هم نداریم. شرایط با رسیدن فصل زمستان بدتر هم خواهد شد.
آن‌ها افزودند: منتظر کمک‌های سازمان‌های بین‌المللی هستیم و برای آنکه فرزندان‌مان را این فقر نجات دهیم، قصد فروش آن‌ها را داریم.
این کودکان معمولا به خانواده‌هایی که فرزند نداشته و به دنبال سرپرستی بچه هستند فروخته می‌شوند. دسته دیگر خریداران را نیز افرادی که قصد ازدواج با دختر بچه‌ها دارند، تشکیل می‌دهند؛ در این مورد سن خریدار اهمیتی ندارد.
بنا به اعلام این خانواده‌ها پیش از سقوط دولت سابق، کمک‌های سازمان‌های بین‌المللی به این اردوگاه‌ها رسیده و پس از روی کار آمدن طالبان این کمک‌ها قطع شده است.
نجیبه محمد ۱۶ ساله یکی از این کودکانی است که در انتظار فروش به سر می‌برد، دوست دارد درس خوانده و در آینده شغلی داشته باشد، اما قرار است برای امرار معاش خانواده‌اش ۵۰ هزار افغانی (حدود ۵۵۰ دلار) فروخته شود.
گل احمد محمدی، عموی نجیبه برایش فرقی ندارد که او به چه کسی فروخته می‌شود، اما تمایل دارد که به خواستگارش فروخته شود تا «زندگی‌اش نجات یابد».
پدر نجیبه دو سال قبل در سن ۴۷ سالگی بر اثر سرطان معده درگذشت و در حال حاضر عمویش قیم او است. نجیبه به همراه مادرش، برادرانش عبدالصمد، رازق و خواهرش ملکه، همسر و فرزندان عمویش در یک چادر زندگی می‌کند.
آناتولی