اقتصاد۲۴- آلودگی میکروپلاستیک برای نخستین بار در خون انسان شناسایی شده و دانشمندان این ذرات ریز را تقریبا در ۸۰ درصد از افراد مورد آزمایش یافتند.
این کشف نشان می‌دهد که ذرات میکروپلاستیک می‌توانند در بدن گردش کرده و ممکن است در اندام‌ها ساکن شوند. تاثیر این شرایط بر سلامت انسان هنوز ناشناخته است. اما پژوهشگران نگران هستند، زیرا میکروپلاستیک‌ها در پژوهش‌های آزمایشگاهی نشان داده اند که به سلول‌های انسان آسیب می‌رسانند و همچنین از قبل می‌دانیم که ذرات آلودگی هوا که وارد بدن می‌شوند هر ساله مرگ زودهنگام میلیون‌ها نفر را موجب می‌شوند.
حجم عظیمی از زباله‌های پلاستیکی در محیط زیست ریخته می‌شود و میکروپلاستیک‌ها اکنون کل سیاره زمین، از قله اورست تا اعماق اقیانوس‌ها را آلوده کرده اند. می‌دانیم که افراد این ذرات ریز را از طریق غذا و آب و همچنین تنفس مصرف می‌کنند، و در مدفوع نوزادان و بزرگسالان یافت شده اند.
دانشمندان نمونه‌های خون ۲۲ اهداکننده ناشناس که همگی بزرگسالان سالم بودند را آنالیز کرده و در ۱۷ نمونه ذرات پلاستیک را یافتند. نیمی از نمونه‌ها حاوی پلاستیک PET بودند که به طور معمول در بطری‌های نوشیدنی استفاده می‌شود، در شرایطی که یک سوم نمونه‌ها حاوی پلی استایرن بوده که از آن برای بسته بندی غذا‌ها و محصولات دیگر استفاده می‌شود. یک چهارم نمونه‌های خون نیز حاوی پلی اتیلن بودند که از آن در ساخت کیسه‌های پلاستیکی استفاده می‌شود.
به گفته پروفسور دیک وتهاک، اکوتوکسیکولوژیست در دانشگاه وریج آمستردام در هلند، مطالعه ما نخستین نشان از وجود ذرات پلیمری در خون انسان است. اما باید پژوهش را گسترش داده و تعداد نمونه ها، تعداد پلیمر‌های ارزیابی شده و ... را افزایش دهیم.
به گفته وتهاک، منطقی است که نگران باشیم. ذرات پلاستیک در بدن ما وجود دارند و در آن گردش می‌کنند. پژوهش‌های پیشین نشان داده اند که میکروپلاستیک‌ها در مدفوع نوزادان در مقایسه با بزرگسالان ۱۰ برابر بیشتر است و نوزادانی که با بطری‌های پلاستیکی تغذیه می‌شوند، میلیون‌ها ذره میکروپلاستیک را در روز می‌بلعند.
بیشتر بخوانید: فوت ۵۲ نفر بر اثر کرونا در ۲۴ ساعت گذشته
همچنین، به طور کلی می‌دانیم که نوزادان و خردسالان نسبت به قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی و ذرات آسیب پذیرتر هستند. این هرچه بیشتر ما را نگران می‌کند.
پژوهش جدید در نشریه Environment International منتشر شده است و تکنیک‌های موجود را برای شناسایی و آنالیز ذراتی به کوچکی ۰.۰۰۰۷ میلی متر تطبیق داده است. برخی از نمونه‌های خون حاوی دو یا سه نوع پلاستیک بود. تیم پژوهشی از سوزن‌های سرنگ فولادی و لوله‌های شیشه‌ای برای جلوگیری از آلودگی و تحت تاثیر قرار رگفتن نتایج استفاده کرده و سطوح پس زمینه میکروپلاستیک‌ها را با استفاده از نمونه‌های شاهد آزمایش کردند.
وتهاک به این نکته اشاره داشته است که مقدار و نوع پلاستیک به طور قابل توجهی بین نمونه‌های خون متفاوت بوده است. اما ما با یک مطالعه پیشگام روبرو هستیم و به کار و پژوهش بیشتر در این زمینه نیاز است. به گفته وی، این تفاوت‌ها ممکن است بازتاب دهنده مواجهه کوتاه مدت پیش از گرفتن نمونه‌های خون، مانند نوشیدن از یک فنجان قهوه با پوشش پلاستیکی یا استفاده از یک ماسک صورت پلاستیکی باشد.
به گفته وتهاک، پرسش بزرگ این است که در بدن ما چه اتفاقی رخ می‌دهد؟ آیا ذرات پلاستیک در بدن باقی می‌مانند؟ آیا آن‌ها به اندام‌های خاصی منتقل می‌شوند؟ و آیا این سطوح به اندازه کافی برای ابتلا به بیماری بالا هستند؟ برای پاسخ به این قبیل پرسش‌ها ما به تامین مالی فوری و انجام پژوهش‌های بیشتر نیاز داریم.
به گفته جو رویل، بنیانگذار موسسه خیریه دریا‌های مشترک، تولید پلاستیک تا سال ۲۰۴۰ دو برابر خواهد شد. از این رو، ما حق داریم بدانیم که این پلاستیک‌ها با بدن ما چه می‌کنند.
مطالعه‌ای جدید نشان داده است که میکروپلاستیک‌ها می‌توانند به غشای خارجی گلبول‌های قرمز چسبیده و ممکن است توانایی آن‌ها برای انتقال اکسیژن را محدود کنند. این ذرات در جفت زنان باردار یافت شده، و در موش‌های باردار از طریق ریه‌ها به سرعت وارد قلب، مغز، و اندام‌های دیگر جنین شده اند.
یک بررسی جدید نیز خطر ابتلا به سرطان را ارزیابی کرده و این گونه نتیجه گیری کرد که به پژوهش‌های دقیق‌تر درباره چگونگی تاثیر میکرو و نانو پلاستیک‌ها بر ساختار‌ها و فرآیند‌های بدن انسان، و این که آیا و چگونه می‌توانند سلول‌ها را تغییر داده و سرطان‌زایی را القا کنند، نیاز است. این به ویژه با توجه به افزایش چشمگیر تولید پلاستیک اهمیت دارد و با گذشت هر روز رسیدگی به این مساله از فوریت بیشتری برخوردار می‌شود.