اقتصاد۲۴- الهام علی اف، رئیس جمهوری مادام العمر جمهوری آذربایجان ضمن بازدید از یگان‌های نظامی باکو در قره باغ ضمن سخنانی در شوشی اظهار داشته است که "ارتش ما قهرمانی، حرفه‌ای بودن و فداکاری از خود نشان داده است. اگر لازم باشد دوباره نشان خواهیم داد به آنچه می‌خواهیم دست خواهیم یافت. همه این را می‌دانند و کسانی که رزمایش‌های نظامی برای حمایت از ارمنستان در مرز ما انجام می‌دهند باید این را بدانند."
اعلام مواضع متوهمانه از سوی مقامات آذری از گذشته مسبوق به سابقه بوده، اما نکته قابل توجه آن است که وقتی مقامات درجه دو و سه باکو چنین سخنان سخیفی را بیان می‌کنند می‌شود دلیل آن را عدم فهم سیاسی توام با بی سوادی نسبت به تاریخ دانست، اما از فردی که مدعی ریاست بر یک کشور است شنیدن سخنانی تا این حد بی پایه تاسف بار است. هر چند علی اف به صراحت نامی از ایران نبرده، اما به خوبی می‌توان دریافت که مخاطب سخن او چه کسی است. چند نکته در سخنان علی اف قابل توجه است:
او گفته که "ارتش ما قهرمان، حرفه‌ای و فداکار است و اگر لازم باشد آن را دوباره نشان خواهیم داد. " این ارزیابی از ارتش آذربایجان موضوعی داخلی است و به هر شکلی که علی اف بخواهد می‌تواند بزرگ نمایی کند، ولی اینکه مواجهه ارتش آذربایجان با یک ارتش کوچک همانند خودش و کسب پیروزی در یک جنگ با حمایت لجستیکی و اطلاعاتی اسرائیل و ترکیه و نیرو‌های کمکی تکفیری الهام را آنچنان دچار توهم قدرت کرده باشد که بخواهد آن را به رخ جمهوری اسلامی ایران بکشد تمسخرآمیز است؛ و همچنین گفته است که "به آنچه می‌خواهیم دست خواهیم یافت و کسانی که رزمایش برای حمایت ارمنستان در مرز ما انجام می‌دهند باید این را بدانند. " علی اف به چه چیزی می‌خواهد دست یابد که ایران آن را باید بداند؟ آیا اشاره او به اشغال نوار مرزی ایران و ارمنستان است؟ اگر منظور این است که قرائن و شواهد هم آن را تائید می‌کند یک پاسخ صریح و کوتاه بیشتر ندارد و آن جمله مقام معظم رهبری خطاب به اردوغان است "راه‌های ارتباطی چند هزار ساله که ایران هیچ گونه تغییر را در آن بر نمی‌تابد. ".
بیشتر بخوانید: ضرورت واکنش رسمی، سریع و فوری به طمع‌ورزی‌های باکو
اما نکته‌ای که لازم است به علی اف تفهیم شود این است که جمهوری اسلامی ایران بنا بر صلاحدید اقدام به برگزاری مانور نظامی در هر گوشه‌ای از خاک خود که لازم باشد می‌کند، این مانور‌ها نه برای تهدید و نه برای حمایت از کشوری است بلکه صرفا یک رویه نظامی برای آماده نگه داشتن نیرو‌های رزمی است. حال اگر باکو از برگزاری یک مانور ساده و کوچک یگان‌های فرعی ارتش ایران تا این حد مضطرب شده است باید متوجه شده باشد که نمی‌تواند به صرف پشتیبانی اسرائیل و ترکیه و حمایت‌های در سایه آمریکا و انگلیس وارد گردابی شود که جز پشیمانی سودی برای آن‌ها به ارمغان نخواهد آورد.
علی اف اگر رجزخوانی می‌کند این نکته را فراموش نکند که سرو صدای بازار مسگر‌ها همیشگی نیست.
منبع: دیپلماسی ایرانی/سید محمدرضا دماوندی، رئیس انجمن دوستی ایران-ارمنستان