تاریخ انتشار: ۰۷:۰۳ - ۱۰ تير ۱۳۹۸
اقتصاد۲۴ بررسی می‌کند؛

امتیازات مناطق آزاد تجاری و ویژه اقتصادی در مقایسه با سرزمین اصلی +جدول

مناطق ویژه اقتصادی از نظر ماهیتی و کارکردی شبیه مناطق آزاد هستند و فقط در جزئیات با هم تفاوت دارند؛ در بسیاری از نقاط جهان مناطق آزاد و ویژه را تحت نظام واحد اداره می‌کنند و در ایران نیز وجود شورای عالی و دبیرخانه واحد، نشان از هماهنگی در سیاست‌ها و نظام اداری دارد.

اقتصاد24 - امتیازات مناطق آزاد تجاری و ویژه اقتصادی در مقایسه با سرزمین اصلی در چیست؟ از نظر جغرافیایی، مناطق آزاد اقتصادی جزو قلمرو سرزمینی یک کشور محسوب می شوند ولی از تمام یا برخی از مقررات سرزمین اصلی مستثنی و معاف بوده و ضوابط و مقررات خاص و ویژه بر آنها حاکم است. حاکمیت قوانین در این مناطق نیز با سهولت بیشتری انجام می شود. در ادامه با تاریخچه و تعریفی مختصر از مناطق آزاد و ویژه اقتصادی بیشتر آشنا خواهیم شد و سپس تفاوت قوانین در موضوعات مختلف با سرزمین اصلی را بیان خواهیم کرد.

تاریخچه و تعریف مناطق آزاد تجاری صنعتی در ایران


از سال 1330 خورشیدی به بعد، به دلیل تهیه طرح هایی در جهت رونق اقتصادی کشور و افزایش تجارت خارجی، بنادر ایرانی در خلیج فارس مورد توجه قرار گرفت، اما این بنادر در آن زمان توانایی و امکانات لازم برای توسعه صادرات و واردات را نداشتند. در سال 1334 مقاله ای تحت عنوان "اشکالات حمل و نقل کالا به خاورمیانه " در مجله ای انگلیسی به چاپ رسید. این مقاله به مسئولان خاطرنشان می کرد که چگونه می توانند ظرفیت واردات و صادرات کالای خود را از طریق منطقه بازرگانی که در ارتباط آزادتری با جهان تجارت دارد، افزایش دهند. با تشکیل وزارت گمرکات و انحصارات در سال 1336، رسما آمادگی تاسیس اولین بندر آزاد تجاری اعلام شد.

در دی ماه 1336 بندر عباس به عنوان مرکز واردات و صادرات کالا توسط دولت اعلام و برنامه هایی برای فعالیت های جدید طی چند سال آینده ارائه شد. می توان گفت به طور کلی تفکر ایجاد منطقه آزاد در ایران به اواخر دهه 40 شمسی می رسد که دولت وقت از کنفرانس بین المللی تجارت و توسعه ملل متحد (UNCTAD) درخواست کرد که جهت ایجاد بنادر آزاد در ایران تحقیق و بررسی کند. در سال 1349 جزیره کیش به عنوان مرکز بین المللی توریستی تجاری انتخاب شد و بالاخره، مرکز بین المللی توریستی تجاری جزیره کیش در سال 1356 به طور رسمی شروع به کار کرد. هیئت وزیران در تاریخ 1369/11/7 جزیره قشم و در تاریخ 1370/2/18 محدوده ای از خلیج چابهار را به عنوان منطقه آزاد تجاری اعلام کرد. سپس قانون چگونگی اداره مناطق آزاد تجاری صنعتی جمهوری اسلامی ایران در سال 1372 تصویب و طبق ماده یک آن به دولت اجازه داده شد مناطق کیش، قشم و چابهار را به عنوان مناطق آزاد تجاری و صنعتی بر اساس موازین قانونی و این قانون اداره کند.

در ادامه به موجب "قانون ایجاد مناطق آزاد تجاری صنعتی آبادان و خرمشهر، جلفا و بندر انزلی" مصوب 1382/6/2 مناطق ارس، انزلی و اروند و سپس به موجب " قانون ایجاد یک منطقه آزاد تج صنعتی و بیست و سه منطقه ویژه اقتصادی" مصوب 1389/7/4 منطقه ماکو نیز به مناطق آزاد اضافه شد و تعداد مناطق آزاد ایران رسما به 7 منطقه رسید.

طبق تعاریف، منطقه آزاد قلمرویی است که غالبا در داخل یا مجاورت یک بندر واقع شده و در آن تجارت آزاد با سایر مناطق جهان مجاز شناخته شده است. در این محدوده جغرافیایی مشخص، قوانین گمرکی کشور در آن اجرا نمی شود و به منظور تسهیل در امر واردات و صادرات کالا و حمایت از صنعت داخلی کشور و همچنین جذب فناوری های نوین در امر تولید و توسعه منطقه ای در مبادی گمرکات و نقاط مرزی کشور ایجاد می شود.

تاریخچه و تعریف مناطق ویژه اقتصادی در ایران


برای نخستین بار "قانون تشکیل و اداره ماطق ویژه اقتصادی جمهوری اسلامی ایران" در تاریخ 1384/3/11 تصویب و به موجب آن به دولت اجازه داده شد تا به منظور پشتیبانی از فعالیت های اقتصادی و برقراری ارتباط تجاری بین المللی و تحرک در اقتصاد منطقه ای و تولید و پردازش کالا، انتقال فناوری، صادرات غیر نفتی، ایجاد اشتغال مولد و جلب و تشویق سرمایه گذاری داخلی و خارجی، صادرات مجدد، عبور خارجی(ترانزیت) و انتقال کالا(ترانشیپ)و... در شهرستان هایی که استعداد و توان لازم برای تحقق اهداف مذکور را دارند، مناطقی را با عنوان منطقه ویژه اقتصادی ایجاد کند.

منطقه ویژه اقتصادی نیز عبارت است از محدوده جغرافیایی مشخص در مبادی ورودی یا در داخل کشور که به منظور جذب سرمایه های خارجی و داخلی و همچنین ایجاد عرصه فعالیت های تولیدی و تجاری جهت افزایش صادرات کالا و ارائه بهینه خدمات برای حضور فعال در بازارهای منطقه ای و بین المللی ایجاد می شوند. این دو منطقه طبق تعاریف مشخص قوانین و امتیازات مشخصی نیز دارند که متفاوت از قوانین و تسهیلات داخل کشور است.

در جدول زیر مقایسه ای میان امتیازات و تسهیلات مناطق آزاد تجاری، مناطق ویژه و سرزمین در موارد مختلف انجام شده است.

























































































































































































ردیفعنوان امتیازات و تسهیلاتمناطق آزادمناطق ویژهسرزمین اصلی
1اخذ روادید برای اتباع خارجیبی نیازی از اخذ قبلی روادیدمانند سرزمین اصلیاخذ روادید الزامی است
2اشتغال اتباع خارجیتابع مقررات اشتغال انسانی در مناطق آزادمانند مناطق آزادمنوط به صدور پروانه اشتغال، مطابق مقررات اشتغال اتباع خارجی(قانون کار)
3ورود کالا و مواد اولیه بدون پرداخت عوارض گمرکی، سود بازرگانی و ثبت سفارشمجاز است.مجاز است.در موارد خاص، به صورت محدود مجاز است.
4معافیت گمرکی برای کالاهای ساخته و تولید شدهمعافیت در مجموع ارزش افزوده و مواد داخلی به کار رفته در تولید محصول،هنگام ورود به سرزمین اصلیمانند مناطق آزادفاقد معافیت
5انتقال کالا، تجهیزات و مواد اولیه از سرزمین اصلی به منطقهنقل و انتقال داخلی محسوب می شودمانند مناطق آزاد-
6صادرات کالا و تجهیزات از منطقه به خارج از کشوربدون تغییرات در کالا و تجهیزات تابع مقررات صادرات سرزمین اصلی است.

پس از اعمال تغییرات در کالا و تجهیزات، تابع مقررات منطقه آزاد است.
مانند مناطق آزاد-
7ورود کالای تجاری از منطقه به سرزمین اصلیبا اندکی تسهیلات، تابع مقررات صادرات و واردات سرزمین اصلی استتابع مقررات صادرات و واردات سرزمین اصلی-
8ترانزیت کالا از/به مناطقبدون محدودیتمانند مناطق آزادتابع دستورالعمل ترازیت گمرک جمهوری اسلامی ایران
9ثبت شرکتتابع ضوابط ثبت شرکت ها و مالکیت های صنعتی و معنوی در مناطق آزاد(امکان ثبت شرکت با مالکیت 100%خارجی)مانند سرزمین اصلی
10اشخاص مجاز به سرمایه گذاری و مشارکتکلیه اشخاص حقیقی و حقوی و موسسات اعم از ایرانی و خارجی و سازمان های بین المللی، مستقلا یا با مشارکت سازمان یا شرکت های تابع آن یا با مشارکت یکدیگرمانند مناطق آزادمنوط به دریافت مجوز از سازمان سرمایه گذاری و کمک های اقتصادی و فنی ایران در چارچوب محدودیت های سهم بازار که در قانون برای بعضی رشته ها ذکر شده است.
11تضمین کامل سرمایه های خارجی و سود حاصل از آنها، تضمین جبران خسارت ناشی از ریسک های غیر تجاری سرمایه گذاریطبق ماده 21 قانون چگونگی اداره مناطق آزاد تضمین می شودمانند سرزمین اصلیتابع قانون تشویق و جذب سرمایه گذاری خارجی(فیپا)
12مالیات بر ارزش افزودهنقل و انتقال کالا در داخل منطقه و انجام خدمات در محدوده منطقه معاف از مالیات است.

ورود کالا به سرزمین اصلی تابع قانون مالیات بر ارزش افزوده سرزمین اصلی است.
مانند مناطق آزادتابع قوانین جاری مالیاتی
13مدت توقف کالا و مواد اولیه در محدوده منطقهبا نظر سازمان منطقه تعیین می شود.مانند مناطق آزادتابع قوانین گمرکی
14اشتغال نیروی انسانی، بیمه و تامین اجتماعی اتباع ایرانتابع مقررات اشتغال نیروی انسانی مناطق آزادمانند مناطق آزادتابع قوانین کار،بیمه و تامین اجتماعی جاری کشور
15امکان استفاده از تسهیلات ارزیبه طور خاص وجود نداردمانند سرزمین اصلیاز محل صندوق توسعه ملی
16معاف از پرداخت  مالیات بر در آمد و دارایی هر نوع فعالیت اقتصادیمعافیت بیست ساله از تاریخ بهره برداری مندرج در مجوز فعالیت اقتصادیمانند سرزمین اصلیمعافیت وجود ندارد مگر موارد خاص.

مثال: 100% درآمد مشمول مالیات کلیه واحدهایی که در مناطق محروم مستقر هستند به مدت ده سال از معافیت مالیاتی برخوردار است.(تبصره ماده 132ق.م.م)
17خرده فروشی کالامجاز است.صرفا برای اتباع خارجی مجاز است.

 
-
18ورود کالای همراه مسافر از مناطق به سرزمین اصلیمجازاست.مجاز نیست.-
19فروش و نقل و انتقال کالا به صورت تجاریمجاز است.مانند مناطق آزاد-
20تردد خودروی دارای پلاک منطقه آزاددر محدوده مصوب مجاز است.مانند سرزمین اصلیبا مجوز ورود موقت برای مدت محدود مجاز است.
21تملک زمین توسط اتباع خارجیفروش و انتقال قطعی زمین به اتباع خارجی ممنوع است. در مواردی که انجام سرمایه گذاری خارجی منجر به تشکیل شرکت ایرانی شود، تملک زمین به نام شرکت متناسب با طرح سرمایه گذاری و به تشخیص سازمان مجاز است.مانند سرزمین اصلیبا رعایت بند 8 اصل 43 و اصل 153ق.ا و ماده  961ق.م
22فعالیت های بیمه ایتابع مقررات مناطق آزادمانند سرزمین اصلیتابع مقررات بیمه ای کشور
23عملیات پولی و بانکیتابع مقررات مناطق آزادمانند سرزمین اصلیتابع مقررات پولی و بانکی کشور
24انتقال ارزبدون محدودیت و با سهولتمانند سرزمین اصلیوجود برخی محدودیت ها برای انتقال ارز
25بورستابع مقررات مناطق آزادمانند سرزمین اصلیتابع مقررات بازار سرمایه

فایل DF  این جدول را می‌توانید از اینجا دانلود کنید.

*برگرفته از کتاب "آشنایی با مناطق آزاد تجاری و ویژه اقتصادی" نوشته: دکتر ابراهیم رضوانی و مریم رضوانی.
ارسال نظر