اقتصاد۲۴- شیوا سپهری: یک کسب‌وکار باید سرمایه‌گذاری‌های سرمایه‌ای انجام دهد تا به طور مؤثر عمل کند. منابع، ثروت یا پول برای به‌دست‌آوردن یا تجهیز ابزار‌های لازم برای تولید کالا یا ارائه خدمات مورد نیاز است. هم سرمایه ثابت و هم سرمایه در گردش برای کسب‌وکار ضروری هستند. با استفاده از این دو نوع سرمایه، یک کارآفرین می‌تواند بین دارایی‌ها و بدهی‌های خود تعادل ایجاد کند و برای کسب درآمد بیشتر تلاش کند.
در این مطلب تفاوت بین سرمایه ثابت و سرمایه در گردش را بررسی می‌کنیم و چند مثال برای درک بهتر آن‌ها بیان می‌کنیم.
سرمایه ثابت چیست و چگونه کار می‌کند؟
دارایی‌های ثابت، اولین و مهم‌ترین سرمایه‌گذاری‌های یک شرکت هستند و به طور مداوم در تولید استفاده می‌شوند. پولی که برای خرید دارایی‌های بلندمدت یا ثابت استفاده می‌شود به عنوان سرمایه ثابت شناخته می‌شود.
سرمایه ثابت یک کسب‌وکار شامل املاک، ساختمان‌ها، مبلمان و ابزار‌هایی است که به طور منظم استفاده می‌شود. دارایی‌های بلندمدت دیگری که توسط کارآفرین سرمایه‌گذاری می‌شود، می‌تواند شامل خودروها، خانه‌ها و تجهیزات ساخت‌وساز باشد. این دارایی‌ها نمی‌توانند به سادگی به پول نقد تبدیل شوند، اما همیشه می‌توان آن‌ها را مجدداً فروخت و دوباره استفاده کرد.
مثال‌هایی از سرمایه ثابت
دارایی‌هایی که هم ملموس و هم با دوام هستند، اما برای تولید ضروری هستند، سرمایه ثابت را تشکیل می‌دهند. سرمایه ثابت به ماشین‌آلات، خودروها، تجهیزات اضافی، کارخانه‌ها، ساختمان‌ها و سایر سازه‌ها اشاره دارد.
اگرچه دارایی‌های سرمایه ثابت اغلب در صورت‌های مالی یک شرکت در طولانی‌مدت مستهلک می‌شوند، اما کسر مالیاتی برخی کشور‌ها گاهی اوقات اجازه کسر یک‌باره مالیات را می‌دهد. برای شناسایی اینکه کدام دارایی‌ها به عنوان سرمایه ثابت محسوب می‌شوند، باید هدف اصلی یک دارایی را درک کنید.
سرمایه در گردش چیست و چگونه کار می‌کند؟
تفاوت بین دارایی‌های جاری یک شرکت (آنچه دارید) و بدهی‌های جاری (آنچه بدهکار هستید) به عنوان سرمایه در گردش شناخته می‌شود. این عدد نشان‌دهنده کارایی عملیاتی و نقدینگی و ثبات مالی کوتاه‌مدت کسب‌وکار شماست.
مثال‌هایی برای سرمایه در گردش
دارایی‌های جاری، دارایی‌هایی هستند که یک شرکت در اختیار دارد و می‌توانند ظرف یک سال نقد شوند. بدهی‌های جاری پرداخت‌هایی هستند که یک سازمان باید در سال مالی آینده آن را پرداخت کند.
بیشتر بخوانید: نرخ بازگشت سرمایه چیست؟+ فرمول محاسبه
در مقابل بدهی‌های جاری که شامل وام‌های کوتاه‌مدت، اضافه برداشت بانکی، بستانکاران، ذخایر مالیاتی و سایر تعهدات مشابه است، دارایی‌های جاری شامل موجودی‌ها، وجه نقد در دست، بدهکاران و ... می‌شود.
سرمایه در گردش برای تأمین مالی فعالیت‌های کوتاه‌مدت یک سازمان استفاده می‌شود که این یکی از تفاوت‌های آن با سرمایه ثابت است. یک شرکت می‌تواند با استفاده از سرمایه در گردش رشد کند. بدون سرمایه در گردش، یک کسب‌وکار برای گسترش، تسویه بدهی و کسب سود (یا ادامه آن) با مشکل مواجه خواهد شد.
صاحبان کسب‌وکار‌های کوچک اغلب به وام‌های سرمایه در گردش کسب‌وکار روی می‌آورند تا زمانی که سرمایه در گردش آن‌ها به اتمام می‌رسد، کمبود‌ها را جبران کنند.
از آنجا که کسب‌وکار شما برای ادامه فعالیت و ارائه خدمات به مشتریان به این سرمایه‌گذاری‌ها و دارایی‌ها وابسته است، این سرمایه ثابت یا دارایی‌ها می‌توانند سلامت بلندمدت آن را تضمین کنند. از طرف دیگر، سرمایه در گردش شرکت شما سلامت کوتاه‌مدت آن را حفظ می‌کند.
اگر پول نقد یا سایر دارایی‌های نقد داشته باشید، می‌توانید موجودی را دوباره تأمین کنید، پرداخت‌های به‌موقع به کارمندان انجام دهید، مالیات‌ها را بپردازید و هر تعهد منظم دیگری را برآورده کنید.
تفاوت بین سرمایه ثابت و سرمایه در گردش
تفاوت اصلی بین سرمایه ثابت و سرمایه در گردش به میزان سرمایه‌ای که شرکت برای به‌دست‌آوردن دارایی‌های ثابت مورد نیاز برای عملیات کسب‌وکار سرمایه‌گذاری می‌کند، برمی‌گردد.
عناصر زیر به شما کمک می‌کنند بین سرمایه ثابت و سرمایه در گردش تمایز قائل شوید:
- سرمایه ثابت بخشی از سرمایه کل سازمان است که به سرمایه‌گذاری‌های بلندمدت اختصاص یافته است. پول مورد نیاز برای اداره روزانه یک کسب‌وکار به عنوان سرمایه در گردش شناخته می‌شود.
- سرمایه‌گذاری‌های سرمایه ثابت، کالا‌های بادوامی هستند که برای بیش از یک دوره حسابداری در شرکت باقی می‌مانند. از طرف دیگر، سرمایه در گردش شرکت از دارایی‌ها و بدهی‌های جاری تشکیل شده است.
- سرمایه در گردش برای تأمین مالی کوتاه‌مدت استفاده می‌شود، در حالی که سرمایه ثابت برای خرید دارایی‌های غیرجاری برای شرکت استفاده می‌شود.
نتیجه‌گیری
سرمایه ثابت و سرمایه در گردش برای اداره و دوام یک کسب‌وکار ضروری هستند. با بررسی نکات مطرح شده در بالا، مشخص است که کل سرمایه، که به عنوان سرمایه ثابت و سرمایه در گردش نیز شناخته می‌شود، به‌طور ذاتی با یکدیگر در تضاد نیستند. این دو به‌طور هماهنگ عمل می‌کنند، زیرا سرمایه در گردش برای استفاده از دارایی‌های ثابت شرکت ضروری است؛ اگر مواد اولیه برای تولید کالا استفاده نشود، در غیر این صورت، داشتن ماشین‌آلات و تجهیزات بی‌معنی خواهد بود. سرمایه در گردش استفاده سودآور از دارایی‌های ثابت شرکت را تضمین می‌کند. با این حال، بدون سرمایه ثابت نمی‌توان کسب‌وکاری راه‌اندازی کرد. همچنین، پس از راه‌اندازی کسب‌وکار، بدون سرمایه در گردش نمی‌توان به فعالیت ادامه داد.
بنابراین، هر دوی آن‌ها نیاز به توجه خاصی از سوی هر شرکتی دارند. اما سرمایه‌گذاری صحیح در دارایی‌هایی که شرکت می‌تواند به‌طور مکرر از آن‌ها استفاده کرده و از آن‌ها سود ببرد نیز بسیار مهم است.