اقتصاد ۲۴- کارکنان نسل Z (متولدین سال‌های ۱۹۹۷ تا ۲۰۱۲ میلادی) به عنوان افرادی حق به جانب، طلبکار و بی انگیزه شناخته می‌شوند صفاتی که تا چندی پیش برای توصیف کارکنان نسل هزاره (متولدین اواخر دهه ۱۹۷۰ و اوایل ۱۹۸۰ تا اوایل دهه ۲۰۰۰ میلادی) مورد استفاده قرار می‌گرفتند. نتیجه نظرسنجی Intelligent.com در پاییز گذشته نشان می‌داد که ۶۰ درصد از کارفرمایان گفته بودند که کارکنان نسل Z را مدت کوتاهی پس از استخدام آنان اخراج کرده‌اند و از هر شش مدیر یک نفر گفته بود که در استخدام آن دسته از متقاضیان شغل که اخیرا از کالج فارغ التحصیل شده‌اند دچار تردید است.
مدیران به جای اطلاق صفت به یک نسل باید از خود بپرسند: ما باید چه غلطی انجام دهیم"؟!
جای تعجبی ندارد که در درک نسل Z اشتباه صورت می‌گیرد و این که کارکنان در سنین بالاتر ممکن است در تلاش برای درک نسل جدیدتر به کلیشه‌ها و مفروضاتی، چون "تنبل" خوانن آنان متوسل شوند. اگرچه درست است که این احتمال وجود دارد که کارمندان نسل Z انتظارات بیش تری در مورد محل کار خود داشته باشند، اما این لزوما ویژگی بدی نیست. "جف لبلانک" استراتژیست در حوزه رهبری کسب و کار اخیرا نوشته بود: "آن چه که بسیاری به آن عنوان "ترک بی سر و صدا" را داده‌اند که به مفهوم خروج از کار نیست بلکه بدان معناست که به اندازه لازم کار کنید و سپس به زندگی خود برسید، در واقع، پاسخی منطقی به مکان‌های کاری است که فاقد انصاف، ساختار و همسویی با ارزش‌های کارکنان هستند. مدیران به جای اطلاق صفت به یک نسل باید از خود بپرسند: ما باید چه غلظی انجام دهیم"؟!
درک کنید که کارکنان نسل Z چگونه متفاوت هستند
مدیران به جای آن که معمولا نگرانی‌های نسل Z را نادیده بگیرند یا کار کردن با آنان را دشوار فرض کنند، باید در نظر داشته باشند که چرا کارکنان جوان‌تر ممکن است در مورد انتظارات شان از محل کار متفاوت از همتایان قدیمی‌تر خود باشند. "لبلانک" می‌نویسد: "نسل Z در میانه عدم اطمینان اقتصادی، جنبش‌های عدالت اجتماعی و تمرکز فزاینده بر سلامت روان بزرگ شدند. آنان صرفا خواستار داشتن شغل نیستند بلکه می‌خواهند مکان‌های کاری داشته باشند که امنیت روانی، شفافیت و انصاف در آن در اولویت قرار گیرد".
نتایج تحقیقات نشان می‌دهند که نسل Z در مقایسه با نسل‌های قبلی از نظر اجتماعی هوشیارتر است و کارکنان آن نسل به تنوع، برابری، تلاش‌های مشارکت و سلامت اهمیت می‌دهند. آن چه که از دید کارکنان مسن‌تر با مشاهده کارکنان نسل Z ممکن است به عنوان حق به جانب بودن قلمداد شود از دید اعضای نسل Z حمایت از خود قلمداد می‌شود.
بیشتر بخوانید: نسل زد ؛ از دنیای آنلاین تا بحران‌های آفلاین!/ نسلی که به کارآیی نهاد‌های سیاسی و تصمیم‌گیری‌های دولتی بی‌اعتماد است
نسل Z نسلی از کارمندان هستند که در عصر اینترنت بزرگ شده‌اند. نسل Z عادت دارد هر فکری را با مدل لایک و دیس لایک مشابه رفتار در شبکه‌های اجتماعی مورد ارزیابی قرار دهد. اعضای آن نسل زمانی که در محل کار حضور می‌یابند، انتظار دارند که صدا و نظراتشان شنیده شود و مورد توجه قرار گیرد.
تاثیر پاندمی کووید -۱۹ را نباید نادیده گرفت
نسل Z طی دوره‌ای از تحولات شدید دوره بلوغ خود را پشت سر گذاشت و تجربیات و انتظاراتش از محل کار تغییر پیدا کرد. بسیاری از کارکنان این نسل در اوج دوره کووید-۱۹ تحصیلات دانشگاهی را به پایان رساندند یا در آن دوره شروع به کار کردند، بدان معنا که مجبور بودند در حالی که از خانه کار می‌کردند به زندگی حرفه‌ای و شغلی عادت کنند.
علیرغم آن که برای کارمند جوان بودن در یک محیط اداری مزایایی وجود دارد، بسیاری از کارکنان نسل Z به دنبال انعطاف پذیری بیشتری هستند و می‌خواهند از گزینه کار از راه دور برخوردار باشند. "شریل فیلدز تایلر" کارشناس مسائل مدیریت و رهبری تیم کاری می‌گوید: "انعطاف پذیری در محل کار برای کارکنان نسل Z صرفا یک امتیاز نیست بلکه یک ضرورت محسوب می‌شود. علیرغم این اولویت، بسیاری از سازمان‌های اداری و شغلی با این فرض کار می‌کنند که کارکنان نسل Z باید در محیط‌های اداری سنتی کار کنند تا بتوانند از حقی برای برخوردار از انعطاف پذیری محیط کار برخوردار شوند".
مدیران به این موضوع فکر کنند که کارکنان نسل Z از یک شغل چه می‌خواهند
کارکنان نسل Z معمولا انتظارات بیش تری از همکاران و مدیران خود دارند. این می‌تواند به معنای تغییری برای کارمندان در سنین بالاتر باشد که ممکن است انتظار داشته باشند کارکنان در سنین پایین‌تر باید به آنان بیشتر احترام بگذارند. نسل Z برخلاف نسل‌های پیشین ممکن است خواستار یک "رهبر الهام بخش" نباشد و از این ایده راضی نشود. به گفته "لبلانک"، در عوض، اعضای آن نسل ویژگی‌هایی مانند امنیت روانی و انصاف را که شامل پرداخت عادلانه و دسترسی به فرصت‌های حرفه‌ای می‌شود و هم چنین درجه بالایی از شفافیت را در اولویت قرار می‌دهند.
نسل Z می‌خواهد در کاری که انجام می‌دهد معنا پیدا کند. این موضوع نباید برای مدیرانی که پیش‌تر در کنار اعضای نسل هزاره کار کرده‌اند جای تعجبی داشته باشد. کارکنان جوان‌تر ممکن است از کارفرمایان خود انتظار داشته باشند که نه تنها در مسائل اجتماعی درگیر شوند بلکه با ارزش‌های شخصی آن کارکنان نیز هماهنگ باشند. در واقع، نتایج تحقیقات نشان می‌دهند که کارمندان نسل Z اگر به ماموریت شعلی شان باور داشته باشند سه برابر بیشتر احتمال دارد که در شغل خود باقی بمانند.
توازن میان کار و زندگی؛ اولویت کارمندان نسل Z
علیرغم آن که توازن میان کار و زندگی برای نسل‌های دیگر نیز اهمیت دارد این موضوع اولویتی اصلی برای اعضای نسل Z محسوب می‌شود. همان طور که "اندرو راث" مدیر شرکت مشاوره Gen Z dcdx می‌گوید:"پدیده ترک بی سر و صدا یا فشار‌های قوی‌تر برای تعادل میان کار و زندگی، تهدید یا توهین به سنت نیستند، بلکه صرفا بیان خواسته کسب احترام، حفاظت از سلامتی و میل به یک زندگی رضایت بخش‌تر برای نسلی هستند که در دنیای همیشه آنلاین رشد می‌کنند".
در نتیجه، نسل Z از بسیاری جهات صرفا به دنبال ویژگی‌هایی است که تمام کارکنان باید امیدوار باشند در محل کار خود آن را بیابند از جمله شفافیت، انتظارات روشن و رفتار عادلانه. شرکت‌هایی که این دغدغه‌ها را جدی می‌گیرند احتمالا کارکنان وفادارتر و متعهدتری را در هر رده سنی پرورش می‌دهند.
منبع: نشریه اقتصادی آمریکایی "فست کامپانی"