اقتصاد ۲۴- آمریکاییها به طور کلی کمتر با دوستانشان ملاقات میکنند و معمولا یک هدف آسان برای سرزنش در این باره وجود دارد: تلفنهایشان. با این وجود، یک مقصر دیگر نیز وجود دارد که به طور فزایندهای در دادهها ظاهر نمیشود: خانههایشان.
آمریکاییها اکنون بهطور میانگین ۹۹ دقیقه بیش از سال ۲۰۰۳ میلادی در خانه وقت میگذرانند. در این میان، نسل جوانان ۱۵ تا ۲۴ ساله آمریکایی ۱۲۴ دقیقه بیش از همتایان خود در دو دهه پیش در خانه وقت میگذرانند. در همین حال، طبق نظرسنجی "استفاده از زمان در آمریکا"، تنها ۳۰ درصد از آمریکاییها به طور میانگین روزانه زمانی را صرف معاشرت و برقراری ارتباط حضوری میکنند که نسبت به ۳۸ درصد در سال ۲۰۱۴ کاهش یافته است.
با در نظر گرفتن این موارد میتوان مشاهده کرد که آمریکاییها اکنون به صورت داوطلبانه هر ساله به اندازه دوره قرنطینه کووید بیش از سه هفته در خانه وقت میگذرانند. این زمان اضافی در خانه در مقایسه با مضرات رسانههای اجتماعی و زمان استفاده از صفحه نمایش رایانه، گوشی تلفن همراه و تلویزیونی توجه بسیار کمی را به خود جلب کرده است.
پناه بردن آرام شهروندان آمریکایی نیاز به بحث بیشتر، تحقیق بیشتر و یک واکنش سیاسی متعهدانه دارد. البته فعالیتهای سالم زیادی در خانه وجود دارند، از بازی با فرزندان گرفته تا دنبال کردن یک سرگرمی. با این وجود، سبک زندگی خانهنشینی آمریکاییها پیامدهایی نیز به همراه خواهد داشت. زمان ماندن در خانه بیشتر به تنهایی و بیتحرکی اختصاص مییابد که دو مورد از بزرگترین مشکلات سلامت روان و جسمی آمریکاییها یعنی انزوای اجتماعی و عدم ورزش را ایجاد میکند.
صفحه نمایشها مطمئنا بخشی از گرایش آمریکاییها به ماندن در خانه را توضیح میدهند، اما نه همه آن را. برای مثال، مردان آمریکایی روزانه ۱۰۰ دقیقه را صرف فعالیتهای خانگی میکنند، از جمله افزایش ۵۰ درصدی زمان صرف شده برای آشپزی از سال ۲۰۰۳ میلادی. اگر گوشیهای تلفن همراه، تبلتها و بازیهای ویدئویی به همان اندازه که اغلب به تصویر کشیده میشوند نقش موذیانهای دارند، پس بخشی از راهحل باید یافتن محیطها و فعالیتهای واقعی باشد که بتوانند برای جلب توجه افراد با اپلیکیشنها و سرویسهای پخش آنلاین در خانه رقابت کنند.
بیشتر بخوانید: همه آنچه باید درباره آمریکا بدانیم/ نکات جالب درباره پوشش و فرهنگ آمریکایی
پیاده روی در محلات به عنوان یک راه حل
زندگی در مکانی که پیادهروی در آن آسان است و کارهای زیادی برای انجام دادن در آن وجود دارد، چیزی است که میدانیم مفید است. محلات یکی از پنج عامل کلیدی تعیینکننده اجتماعی سلامت هستند که توسط آژانسهای بهداشت فدرال ردیابی میشوند. نتایج تحقیقات نشان داده افرادی که در محلههای قابل پیادهروی زندگی میکنند، ۱.۵ برابر بیشتر احتمال دارد که به سطح توصیهشده فعالیت بدنی روزانه خود برسند و هم چنین در تعاملات اجتماعی مکررتری شرکت میکنند. نتیجه مطالعه دیگری نشان داده افرادی که به محلههای قابل پیادهروی نقل مکان کردهاند، بیشتر احساس میکنند که میتوانند به همسایگان خود برای کمک تکیه کنند و گزارش میدهند که اعضای جامعه آنان احساس صمیمیت بیش تری با یکدیگر دارند.
با این وجود، هر چه میگذرد محلات مناسب پیاده روی کمیابتر میشوند. کمتر از ۲ درصد از مناطق شهری آمریکا شامل فضاهایی هستند که مردم بتوانند به راحتی بدن خود را در آنجا حرکت دهند و ارتباطات اجتماعی برقرار کرده یا آن ارتباطات را حفظ کنند و برای کسانی که خواستار دسترسی به این ویژگیها هستند اغلب بسیار گران میباشند. حومههای مقرون به صرفهتر، که دسترسی به امکانات مناسب پیادهروی در آن دشوارتر و زمانبرتر است، از جمله سریعترین بخشهای در حال رشد در ایالات متحده آمریکا هستند. شهرها و حومههای وسیع کمربند آفتاب (اشاره به ایالتهای جنوبی آمریکا دارد که از شرق تا غرب آن کشور امتداد یافتهاند) که اغلب برای رانندگی از مکانی به مکان دیگر طراحی شدهاند، در حال رونق گرفتن هستند.
کسب و کارهای دیجیتال؛ یکی از عوامل اصلی خانه نشینی آمریکاییها
فراتر از مشکلات برنامهریزی شهری آمریکا با توجه به این که کسبوکارهای دیجیتال جایگزین بازدیدهای حضوری از فروشگاهها میشوند، آمریکاییها دلایل کمتری برای ترک خانه پیدا میکنند. برای مثال، فروش ماهانه مواد غذایی آنلاین در ایالات متحده از سال ۲۰۱۹ میلادی افزایشی چهار برابری داشته و به بیش از ۸ میلیارد دلار رسیده و در عین حال باعث از بین رفتن دلیل دیگری به منظور ترک خانه شده است.
از زمان پاندمی کووید – ۱۹ هزاران مقصد از کلیساها گرفته تا سینماها تعطیل شدهاند. طبق گزارش مرکز نظرسنجی "زندگی آمریکایی"، تنها ۵۴ درصد از شهروندان آمریکایی در سال ۲۰۲۵ میلادی یک مکان سوم داشتهاند که مرتبا به آن رفتهاند، مانند یک کافه یا یک بار که نسبت به میزان ۶۷ درصد در سال ۲۰۱۹ کاهش یافته است. این تعداد حتی پس از پایان پاندمی کووید نیز کماکان در حال کاهش بوده است. در نتیجه، کافهها و رستورانهایی مانند "سنترال پِرک" که سریال "فرندز" در آن ساخته شد بیش از پیش به یک نابهنگامی تاریخی تبدیل میشوند.
منبع: واشنگتن پست