اقتصاد۲۴- آلن آنتهوون، اقتصاددان برجسته آمریکایی و یکی از مؤثرترین چهرهها در عرصه سیاستگذاری سلامت، متولد ۱۰ سپتامبر ۱۹۳۰ است؛ کسی که نامش در کنار عبارت «رقابت مدیریتشده» به عنوان بنیانگذار این ایده ثبت شده و طی شش دهه فعالیت علمی و مدیریتی، در دولت آمریکا، اندیشکده رَند و دانشگاه استنفورد نقش تعیینکنندهای در طراحی نظامهای نوین سلامت داشته است. گزارش حاضر نگاهی دارد به مهمترین سوابق و دیدگاههای این اقتصاددان که همچنان در بحثهای مربوط به اصلاح ساختار بیمه و خدمات درمانی محل رجوع است.
آلن آنتهوون؛ یک اقتصاددان سیاستپژوه
آنتهوون نخستین گامهای علمی خود را در دانشگاه استنفورد برداشت؛ جایی که در سال ۱۹۵۲ مدرک کارشناسی گرفت و سپس با دریافت بورس رودز راهی دانشگاه آکسفورد شد و در ۱۹۵۴ درجه M.Phil دریافت کرد. او در سال ۱۹۵۶، دکترای اقتصاد را از MIT گرفت و همان سال وارد شرکت رَند شد؛ مرکزی که بعدها نقش مهمی در شکلگیری نگاه او به تحلیل سیستمها و طراحی استراتژیک ایفا کرد.
او بین سالهای ۱۹۵۶ تا ۱۹۶۰ در رَند به بررسی استراتژیهای دفاعی آمریکا و ناتو پرداخت؛ مطالعاتی که بعدها پایه فکری او برای ورود به حوزه تحلیل سیستمها در وزارت دفاع آمریکا شد. همین تجربه باعث شد جان اف. کندی در سال ۱۹۶۳ به پاس خدمات او، نشان عالی خدمات غیرنظامی فدرال را به وی اعطا کند.
آلن آنتهوون و نقش او در وزارت دفاع آمریکا
در سال ۱۹۶۰ آنتهوون وارد وزارت دفاع آمریکا شد. از ۱۹۶۱ تا ۱۹۶۵ بهعنوان معاون دستیار وزیر دفاع فعالیت کرد و در سال ۱۹۶۵ به دستور لیندون جانسون به سمت دستیار وزیر دفاع برای تحلیل سیستمها گمارده شد. این بخش از فعالیت او در کتاب How Much is Enough؟ که با همکاری کی. وین اسمیت نوشته، مستند شده است؛ کتابی که هنوز یکی از منابع اصلی برای تحلیل هزینهفایده در عرصه سیاستگذاری دفاعی محسوب میشود.
بیشتر بخوانید: آلبرت هیرشمن کیست؟/ اقتصاددان توسعه و رشد نامتوازن
آنتهوون با تکیه بر روش تحلیل سیستمها و نگاه مبتنی بر داده، نظام تصمیمگیری دفاعی آمریکا را از قالب سنتی و مبتنی بر رویکردهای تجربی به ساختاری علمی، قابل ارزیابی و مبتنی بر مدلهای اقتصادی تبدیل کرد. نقش او در طراحی مکانیسمهای طبقهبندی پروژههای نظامی و تفکیک هزینهها از پیامدها، یکی از تحولات کلیدی در وزارت دفاع بود و همین تجربه بعدها در حوزه سلامت نیز بهکار آمد.
آلن آنتهوون نظریه پرداز سلامت آمریکا
پس از خروج از دولت، آنتهوون مدتی در صنعت فعالیت کرد و سپس در سال ۱۹۷۳ به دانشگاه استنفورد پیوست؛ جایی که به سرعت به یکی از مهمترین صداها در سیاستگذاری سلامت تبدیل شد. او از ۱۹۷۷ به عنوان مشاور دولت جیمی کارتر، طرح «برنامه بیمه سلامت مبتنی بر انتخاب مصرفکننده» را پیشنهاد داد؛ طرحی که بعدها به «رقابت مدیریتشده» (Managed Competition) مشهور شد و هنوز یکی از پایههای اصلی اصلاحات بیمهای در آمریکا و اروپا است.
آنتهوون معتقد بود نظامهای سنتی سلامت به دلیل نبود هماهنگی، تعدد سازمانها، و عدم همراستایی انگیزهها، کارایی پایینی دارند. او «نظامهای ارائه خدمات یکپارچه» را راهکار بهتر میدانست؛ شبکههایی از خدمات درمانی زیر یک شرکت مادر که ارائه خدمات را از پیشگیری تا درمان سازماندهی میکنند و از طریق انگیزههای مالی درست، هزینهها را کنترل و کیفیت را افزایش میدهند.
آلن آنتهوون و شکلدهی ایده «رقابت مدیریتشده»
این ایده شاید مهمترین میراث نظری او باشد. آنتهوون میگفت برای بهبود کیفیت درمان و کاهش هزینهها لازم نیست دولت نقش مرکزی داشته باشد، بلکه باید بازار بهگونهای طراحی شود که رقابت سالم میان بیمهها و ارائهدهندگان خدمات شکل بگیرد. به عقیده او بیمهها باید در چارچوبی یکسان و تحت نظارت شفاف رقابت کنند و شهروندان بتوانند آزادانه و با اطلاعات کافی بهترین گزینه را انتخاب کنند.
این نگاه بعدها در بسیاری از طرحهای اصلاح نظام سلامت—از طرحهای دهه ۱۹۹۰ دولت کلینتون تا سیاستهای HMOها و مدلهای گروهپیشپرداختی—اثر گذاشت. آنتهوون همچنین سالها با کایزر پرمننته، یکی از بزرگترین ارائهدهندگان بیمه و خدمات سلامت آمریکا، همکاری کرد و طراحی ساختارهای نوین مدیریت درمان را پیش برد.
آلن آنتهوون در دانشگاه استنفورد و تأثیرگذاری بر نسل جدید
آنتهوون در استنفورد، استاد برجسته اقتصاد و سیاستگذاری سلامت شد و عنوان استاد امریتوس مدیریت عمومی و خصوصی مارینر اس. اکلس به او اعطا شد. او نهتنها بهعنوان پژوهشگر که بهعنوان معلم، بر نسل تازهای از سیاستپژوهان اثر گذاشت؛ از جمله ریچارد زکهاوزر، سارا سینگر و تیم مکدانلد.
او در مراکز مختلف از جمله مرکز سیاستگذاری سلامت استنفورد و مرکز پژوهشهای مراقبت اولیه و نتایج درمانی فعالیت کرد و همچنان از چهرههای اصلی تحلیل هزینه-فایده در حوزه سلامت باقی ماند.
آلن آنتهوون و فعالیتهای بینالمللی
آنتهوون تنها در آمریکا تأثیرگذار نبود. در سالهای ۱۹۹۸ و ۱۹۹۹ بهعنوان Rock Carling Fellow با «نوفیلد تراست» همکاری کرد و در بریتانیا به بررسی نظام سلامت این کشور پرداخت. او در سخنرانی مشهور خود با عنوان «در جستوجوی یک NHS کارآمدتر» پیشنهاد کرد که نظام سلامت بریتانیا نیز باید از سازوکارهای رقابتی برای بهبود کیفیت بهره بگیرد.
او همچنین سالها عضو هیئتهای مشورتی دولت کالیفرنیا و مشاور برنامههای اصلاحی ایالتی بود؛ از جمله ریاست کارگروه بهبود مدیریت خدمات درمانی کالیفرنیا در ۱۹۹۷.
آلن آنتهوون و جوایز و جایگاه دانشگاهی
مجموعه فعالیتهای او باعث شد به یکی از شناختهشدهترین نامها در حوزه سیاستگذاری سلامت تبدیل شود. او عضو آکادمی ملی علوم پزشکی، عضو آکادمی هنر و علوم آمریکا و دریافتکننده جوایزی، چون جایزه باکستر در پژوهش خدمات درمانی و جایزه هیئتمدیره انجمن مدیریت مالی سلامت است. دانشگاه رَند نیز در سال ۲۰۰۸ درجه افتخاری «دکترای سیاست عمومی» را به او اعطا کرد.
در سالهای اخیر، آنتهوون تمرکز خود را بر طرح بیمه سلامت همگانی مبتنی بر بازار گذاشته است؛ طرحی برای گذر از وابستگی به بیمههای کارفرمایی و حرکت به سمت سیستم رقابتی و یکپارچه. او در کتابها و سخنرانیهایش تأکید میکند که بدون اصلاح سازوکارهای قیمتگذاری و ایجاد انگیزههای مشترک میان بیمهها، بیمارستانها و پزشکان، هیچ نظام درمانی پایداری امکانپذیر نیست.