چرا داروخانه‌ها از مالیات فرار می‌کنند؟

 

اقتصاد۲۴- پرویز بابایی، رئیس شورای عالی داروخانه‌های انجمن داروسازان، اعلام کرده است داروخانه‌ها به‌دلیل عدم دریافت مطالبات از بیمه‌ها در حال ورشکستگی هستند، درحالی‌که داروخانه‌ها فقط ۱۰ درصد از کل فروش دارو را از بیمه‌ها طلبکارند. از سوی دیگر با توجه به اینکه حداقل سود سالانه داروخانه‌ها ۱۶ هزار میلیارد تومان است، داروخانه‌ها باید سالانه حدود چهار هزار میلیارد تومان مالیات پرداخت کنند؛ اما مالیات پرداختی آن‌ها کمتر از صد میلیارد تومان است.

 

این ادعا‌ها در حالی مطرح می‌شود که ارزش موجودی مواد و کالا و موجودی ذخیره داروخانه‌ها به بیش از ۱۳ هزار میلیارد تومان رسیده است و هر داروخانه حداقل یک میلیارد تومان موجودی دارد که ارزش آن در یک سال بیش از دو برابر شده است. از طرف دیگر، بیمه‌ها فقط بخشی از مطالبات سه ماه گذشته را به داروخانه‌ها پرداخت نکرده‌اند که در میان بیمه‌ها، بیمه سلامت بیشترین بدهی و تأخیر پرداخت را دارد.

درحال‌حاضر بیمه‎ها حدود هزار میلیارد تومان به شرکت‌‎های پخش و داروسازان و سه‌هزارو ۸۴۰ میلیارد تومان به ۱۳ هزار داروخانه بدهکارند؛ یعنی نظام بیمه‌ای کشور به‌طور میانگین به هر داروخانه حدود ۲۹۵ میلیون تومان بدهکار است که در گردش موجودی و دارایی و نقدی داروخانه‌ها، رقم مهمی محسوب نمی‌شود و فقط پنج درصد از کل فروش سالانه داروخانه‌ها را شامل می‌شود.

 

 

تولید و فروش داروی داخلی در سال ۹۴ بیش از ۱۳ هزار میلیارد تومان بوده که درحال‌حاضر به ۵۰ هزار میلیارد تومان رسیده است، به‌طوری‌که ارزش بازار فروش کل داروی کشور حدود چهار میلیارد دلار است که ۲.۸ میلیارد دلار داخلی و ۱.۲ میلیارد دلار وارداتی است. شبکه فروش دارو در سال حدود ۵۰ هزار میلیارد تومان درآمد دارد که ۴۰ هزار میلیارد تومان توسط ۱۳ هزار داروخانه بخش خصوصی و ۱۰ هزار میلیارد تومان توسط داروفروشان دولتی فروخته می‌شود.

اما فروش داروخانه‌ها فقط به دارو محدود نمی‌شود، بلکه عمده فروش داروخانه‌ها شامل مواد و محصولات آرایشی، بهداشتی، دارو‌ها و کرم‌های دست‌ساز، لوازم پزشکی و فیزیوتراپی و مواردی از این دست توسعه یافته و از بازار حدود ۸۰ هزار میلیارد تومانی محصولات آرایشی، بهداشتی و سایر کالا‌های مشابه، حداقل ۵۰ درصد معادل ۴۰ هزار میلیارد تومان توسط داروخانه‌ها فروخته می‌شود.

برای درک بازار محصولات آرایشی و بهداشتی، کافی است نگاهی بیندازیم به گفته‌های مدیر کل امور فراورده‌های دارویی و بهداشتی سازمان غذا و داروی وزارت بهداشت که معتقد است گردش مالی فراورده‌های آرایشی و بهداشتی در ایران به بیش از ۶۵ هزار میلیارد تومان می‌رسد.

 

 

 

Beauty World که یک مجله در حوزه آرایشی و زیبایی در خاورمیانه است، منتشر کرده، گردش مالی بازار لوازم آرایشی و بهداشتی در ایران، ۷۰ هزار میلیارد تومان است که این رقم با احتساب نرخ ۱۳ هزار تومان برای یک دلار، بیش از ۵.۵ میلیارد دلار می‌شود.

به این ترتیب حداقل فروش سالانه داروخانه‌ها معادل ۸۰ هزار میلیارد تومان شامل ۴۰ هزار میلیارد تومان محصولات دارویی و ۴۰ هزار میلیارد تومان محصولات آرایشی - بهداشتی خواهد بود که نصیب ۱۳ هزار داروخانه می‌شود؛ یعنی هر داروخانه سالانه به‌طور میانگین حداقل ۶.۲ میلیارد تومان فروش دارد که با سود حداقل ۲۰ درصدی خرده‌فروشی، حداقل سود هر داروخانه در سال حدود ۱.۲ میلیارد تومان و کل سود داروخانه‌های کشور تقریبا ۱۶ هزار میلیارد تومان خواهد شد.

با فروش ۱۶ هزار میلیارد تومانی، حداقل مالیات پرداختی داروخانه‌ها باید چهار هزار میلیارد تومان باشد، اما رقم مالیات پرداختی داروخانه‌ها کمتر از صد میلیارد تومان یعنی حدود ۲.۵ درصد مالیات واقعی است و ۹۷.۵ درصد فرار مالیاتی توسط داروخانه‌ها صورت می‌گیرد.

 

 

 

داروخانه‌ها همیشه مدعی مطالبات سنگین از بیمه‌ها و تأخیر دریافت مطالبات هستند؛ اما آیا همه این داستان صحیح است؟ برای درک این ادعا باید گفت که در داروخانه‌ها دو محصول اصلی دارویی و آرایشی - بهداشتی فروخته می‌شود که فروش محصولات آرایشی - بهداشتی در داروخانه‌ها کاملا نقد است و سالانه حداقل ۴۰ هزار میلیارد تومان محصولات آرایشی - بهداشتی، فیزیوتراپی و... توسط داروخانه‌ها فروخته و وجه آن نقدا دریافت می‌شود.

از فروش دارو‌ها تقریبا ۲۰ درصد دارو‌ها هیچ‌گونه پوشش بیمه‌ای ندارند و داروخانه‌ها نقدا مبلغ فروش را دریافت می‌کنند که از این محل حدود هشت هزار میلیارد تومان فروش نقدی حاصل شده و با فروش محصولات آرایشی - بهداشتی ۴۸ هزار میلیارد تومان فروش نقدی به دست داروخانه‌ها می‌رسد. از فروش سایر دارو‌های مشمول بیمه که ۳۲ هزار میلیارد تومان فروش داروی مشمول بیمه است؛ حداقل ۷۰ درصد معادل ۲۲۴۰۰ میلیارد تومان سهم بیمه شده است که نقدا توسط داروخانه‌ها دریافت می‌شود و ۳۰ درصد باقی‌مانده معادل ۹۶۰۰ میلیارد تومان سهم سازمان‌های بیمه‌گر بعدا از این سازمان‌ها اخذ می‌شود.

طبق توافق بیمه‌ها ۶۰ درصد صورت‌حساب داروخانه‌ها معادل پنج‌هزارو ۷۶۰ میلیارد تومان را به محض دریافت صورتحساب پرداخت می‌کنند و مابقی ۴۰ درصد معادل سه‌هزارو ۸۴۰ میلیارد تومان را با تأخیر سه تا پنج ماه پرداخت می‌کنند؛ بنابراین با توجه به فروش ۸۰ هزار میلیارد تومانی سالانه، کمتر از ۱۰ درصد رقم فروش داروی داروخانه‌ها و کمتر از پنج درصد کل فروش داروخانه‌ها با تأخیر سه تا پنج ماهه توسط سازمان‌های بیمه‌گر پرداخت می‌شود.

درحال‌حاضر گفته می‌شود مطالبات شرکت‌های پخش و داروخانه‌ها از سازمان‌های بیمه‌گر بابت مطالبات سه ماه گذشته حدود چهارهزارو ۸۰۰ میلیارد تومان است که سه‌هزارو ۸۰۰ میلیارد تومان مطالبات داروخانه‌ها و سایر مطالبات داروسازان و شرکت‌های پخش است.

با توجه به مطالبات معوق سه‌هزارو ۸۴۰ میلیارد تومانی داروخانه‌ها از بیمه‌ها؛ هر داروخانه به‌طور میانگین ۲۹۵ میلیون تومان از بیمه‌ها طلبکار است که نسبت به فروش شش میلیاردی سالانه؛ حدود پنج درصد فروش کل سال داروخانه‌ها با تأخیر سه تا پنج ماه دریافت می‌شود که واقعا رقم ناچیزی است، درحالی‌که ۹۵ درصد فروش داروخانه‌ها به‌صورت نقدی دریافت می‌شود.

سودآوری داروخانه‌ها به‌حدی است که در تمام استان‌ها بازار سیاه برای مجوز داروخانه ایجاد شده و مجوز داروخانه در تهران حدود دو میلیارد تومان و سایر استان‌ها حدود یک میلیارد تومان خرید و فروش و حتی اجاره داده می‌شود.