اکرم جدیدی‌ممتاز، اقتصاد۲۴- شیوع ویروس کرونا فعالیت کسب و کار‌ها و مشاغل را با کاهش شدید فروش و تقاضا مواجه کرد. اگرچه کرونا اثر منفی حادی بر بازار سرمایه نداشت، اما به‌نظر می‌رسد برخی صنایع از ترکش ویروس کرونا در امان نمانده و آسیب‌هایی هرچند کوتاه‌مدت را تجربه کردند و باید تبعات کرونا بر سودآوری آن‌ها را در ماه‌های آتی مورد نظر قرار داد.
مصطفی گودرزی، رییس اتحادیه صنف کاشی‌ساز و کاشی فروش تهران در گفت‌وگو با اقتصاد۲۴ درباره آسیب ویروس کرونا بر درآمد این صنف گفت: در کرونا بعضی از صنوف صدمه بیشتری خوردند و برخی از اصناف رشد داشتند؛ مانند فروشندگان ظروف یکبار مصرف و مواد شوینده و بهداشتی، اما صنف ما نیز مانند غالب اصناف از این موضوع صدمه دید، زیرا واحد‌های صنفی تولیدی و توزیعی تعطیل و کارگران خانه‌نشین شدند، اما خوشبختانه تاکنون در صنف ما اعلام رسمی ورشکستگی نداشته‌ایم، هرچند متاسفانه برخی کارگران صنف ما که به نان شب محتاج بودند با بیکاری مواجه شدند.
وی افزود: واحد‌های صنفی که به‌صورت روزمرگی کار می‌کردند صدمه بسیار بالایی را متحمل شدند. توزیع‌کنندگان اگرچه نتوانستند گردش مالی خود را عملیاتی کنند، اما از لحاظ باز کردن واحد‌های صنفی‌شان خیلی دغدغه نداشتند. این یک زنجیره است وقتی که توزیع‌کنندگان نتوانستند چک‌های خرده‌فروشی‌ها را وصول کنند آسیب متوجه توزیع‌کننده هم شد و در این زنجیره به لحاظ مالی همه به یک نحو صدمه دیدند، اما با بازگشایی واحد‌های صنفی کمی این آسیب پوشش داده شد.
گودرزی تصریح کرد: متاسفانه در جایی گرفتاری آغاز شد که کارخانجات تولیدی به‌دلیل صدماتی که از این موضوع دیده بودند و از طرفی قسمتی از تولیدات کاشی که رابطه مستقیم با واردات دارد و ارز حاصل از فروش نفت و صادرات در کشور روز به روز در حال افزایش است و قیمت ارز در رابطه تعادل با ریال افزایش پیدا کرد قیمت‌های مواد اولیه به شدت بالا رفت و بسیاری از تولیدکنندگان متضرر شدند. در نتیجه کالا افزایش قیمت داشت.
رییس اتحادیه صنف کاشی‌ساز و کاشی فروش تهران ادامه داد: با وجود اینکه بازار داخلی، بازار خوبی نیست، اما فعالان این حوزه برای اینکه روی پای خود بایستند و اینکه بتوانند حاشیه زیان را کاهش دهند و به حاشیه سود برسند ناچار به افزایش قیمت شدند. این افزایش قیمت در صنف ما بعید بود، زیرا در سال گذشته قیمت افزایش داده شده بود، اما با توجه به اینکه حقوق کارگران در دو نوبت افزایش یافت قیمت‌ها هم بالا رفت. از یک طرف قیمت مواد اولیه افزایش یافت شد و از سوی دیگر مرز‌ها برای وارد کردن مواد اولیه بسته بود و کالا وارد کشور نمی‌شد و ارز نیز افزایش یافت، در نتیجه تولیدکننده در مضیقه بسیار شدید قرار گرفت و ناگزیر به افزایش قیمت کالای خود روی آورد.
بیشتر بخوانید: ۷۰ میلیارد دلار خسارت کرونا در ایران
وی یادآور شد: در حالی که بازار داخلی ایران به هیچ عنوان کشش این افزایش قیمت را ندارد، ولی مجبور شد حدود ۲۵ درصد افزایش قیمت داشته باشد و این به هر صنعتی و مردم آن کشور صدمه خواهد زد. این افزایش قیمت بالاجبار انجام شده، یعنی فقط برای روی پا ایستادن بوده حتی افزایش قیمت بهای تمام‌شده گاهاً بالای ۵۰ درصد شده است. این‌ها حاصل موارد زیادی است که کرونا یکی از آن‌هاست. مشکل‌های دیگر نقدینگی، بسته‌شدن مرز‌ها و وابستگی صنعت سرامیک به خارج از کشور مشکلات دیگر در این حوزه است.
رییس اتحادیه صنف کاشی‌ساز و کاشی فروش تهران اظهار داشت: بسته حمایتی دولت معلوم نیست شامل حال چه کسانی شده است. شفافیتی در توزیع ۷۵ هزار میلیارد تومان بسته حمایتی دولت وجود ندارد، اما در این شرایط این توقع وجود دارد که اداره دارایی یا سازمان مالیاتی غم مردم را بخورد و مطالبات خود را به تعویق بیاندازد یا حداقل امسال افزایش مالیات را اعمال نکند. به‌عنوان مثال سازمان امور مالیاتی در رابطه با ارزش افزوده و اظهارنامه مالیاتی، ابتدا پایان خرداد را اعلام کرد بعد گفتند تا پایان اردیبهشت، دست آخر اعلام کردند اظهارنامه تا پایان فروردین و پرداخت تا پایان اردیبهشت وقت دارد. معلوم نیست با وجود تعطیلی همه مشاغل، صاحبان چگونه می‌بایست اظهارنامه بدهند. در حال حاضر هم از اداره بیمه توقع داریم برای کارگرانی که به مشکل بیکاری برخوردند حقوق بیکاری پرداخت کنند. از طرفی تعویق پرداخت واحد‌های صنفی اعم از تولیدی و توزیعی را بپذیرند و تنفس چند ماهه بدهند. ما می‌دانیم سازمان امور مالیاتی باید هزینه کشور را تامین کند، اما قرار نیست این مشکلات فقط گردن مردم عادی باشد، ولی ارگان‌های دولتی با این مشکل روبرو نشوند. عمل و اجرای به وعده‌های داده شده به نوعی برای مردم اعتمادسازی است.
گودرزی در پایان با اشاره به ارزیابی آینده صنفی کاشی‌کاران گفت: صنعت ما رابطه مستقیم با صنعت ساختمان‌سازی دارد. اگر این صنعت رونق واقعی و نه کاذب داشته باشد و گردش خرید و فروش ملک وجود داشته باشد، صنعت ما در جایی در شأن خود می‌ایستد. همچنین اگر نقدینگی در جامعه در جا‌های زودبازده (ارز، سکه و ...) سرمایه‌گذاری نشود که بلای جان اصناف شده است در آن صورت با راهبری درست، همه اصناف از جمله ما از این رکود و گرانی می‌گذریم. ۸۰ درصد تولید صنف کاشی به عراق و بقیه به پاکستان و افغانستان و آسیای میانه است. اگر این گردش صادراتی وجود داشته باشد کسب و کار ما رونق خواهد داشت. دولتمردان باید جاده‌سازی اقتصادی انجام دهند تا مراودات تجاری صورت گیرد. صنوف علی‌رغم همه نابسامانی‌ها، خودشان را وابسته به نظام می‌دانند، نه مجلس و دولت و به‌دنبال حفظ نظام هستند. از این‌رو امیدواریم دولتمردان بیشتر از این دنبال حفظ هسته نظام باشند.