اکرم جدیدیممتاز، اقتصاد۲۴- در بنبست اقتصادیای که کرونا در همه کشورهای دنیا بالاخص در ایران بهوجود آورد بسیاری از بنگاههای اقتصادی دچار زلزلههای شدید درآمدی شدند. بنگاههای اقتصادی میانی جامعه با استفاده از اندوختههای خود در دوران کرونا خود را بازیابی کردند، اما در این شرایط توجه به کسب و کارهای خرد بهعنوان مشاغل شکننده از اهمیت بسیاری برخوردار است.
این کسب و کارها در شرایط ملتهب اقتصاد کنونی نیازمند حمایت، تامین مالی با نرخهای پایین و معافیت از مالیات و بسیاری از مخارج ناشی از قبوض هستند، زیرا چنین مشاغلی بهرهوری اندکی دارند و فاقد صرفههای ناشی از منبع، بازار و مقیاساند، بنابراین با توجه به اینکه این بنگاهها بسیار آسیبپذیر هستند دولت و نهادهای حامی بایستی با اتخاذ سیاستهای مطلوب به حمایت از آنها برای کسب و کار پایدار بپردازند.
از جمله کسب و کارهایی که بر اثر شیوع کرونا آسیب زیادی دید قشر دکهداران بودند. این قشر از جمله اقشاری هستند که کسب و کارشان کوچک است و مستقیما از پولهای خرد مردم ارتزاق میکنند و در این ایام که کرونا در جامعه شیوع پیدا کرد این قشر نیز حتی نتوانست به درآمد ماههای پیش خود دست یابد.
نادر فداکار، رییس اتحادیه دکهداران تهران در گفتگو با اقتصاد۲۴ در مورد خسارتهای اقتصادی ویروس کرونا به کاسبان این صنف گفت: با وضعیت کرونا همه اصناف ضربه اقتصادی خوردهاند، اما صنف دکهداران که جز ضعیفترین کاسبان جامعه هستند آسیب زیاد و جدیتری دیدند.
بیشتر بخوانید: دکههای سوپرلاکچری با قیمت نجومی ۳ میلیارد تومانی
وی افزود: صنف ما دو گونه فعالیت دارد، یک دسته تنقلاتفروش هستند و دسته دیگر گلفروش. در بحران کرونا گلفروشها نابود شدند، زیرا عمر گلها چهار روز است و اگر در این مدت به فروش نرسد باید دور ریخته شود.
فداکار در ادامه اظهار داشت: همه همکاران ما در سال ۹۸ به امید شب عید سفارش گل دادند، اما فروشی نداشتند و تمام گلها را دور ریختند، یعنی نه تنها سودی عایدشان نشد، بلکه سرمایهشان را هم از دست دادند. در دکههای فروش تنقلات هم بهدلیل خلوتشدن شهر و قرنطینه خانگی و عدم تردد مردم، هیچ درآمدی برای کاسبان وجود نداشت.
مسئول اتحادیه دکهداران تهران افزود: مشکل صنف ما در این دوران تنها ضرردهی نبوده و نیست، بلکه فشار پرداخت مالیات بدون درآمد هم مطرح است که متاسفانه تاکنون هیچ فکری برای مالیات نشده است تا بنا به شرایط بحران، حذف یا درصد آن کم شود. از طرفی شهرداری نه تنها کمکحال این قشر ضعیف نبوده بلکه بدون اطلاع به اتحادیه افزایش اجاره را به تصویب رسانده است و برای پرداخت آن، همکاران ما را در فشار قرار داده است. آیا شورای شهر بدون در نظر گرفتن شرایط فعلی باید با این افزایش موافقت میکرد؟ خدا را شکر فرمانداری نسبت به این افزایش اعتراض و آن را به وزارت کشور و هیات حل اختلاف مرکزی ارجاع داده و اکنون موضوع در حال بررسی است.
فداکار با اشاره به اینکه ما از دولت میخواهیم به قشر ضعیف جامعه فکر کند گفت: قشری که با چند متر جا و بالاترین ساعت کار، کار میکنند، قشر زحمتکش جامعه است. دکهداران از دست مردم پول میگیرند و زمانی که مردم درآمدی نداشته باشند و نتوانند خرید کنند، آنها هم درآمدی نخواهند داشت.
فداکار در پایان گفت: دولت به فردی که هیچ سرمایهای ندارد و دیگر نمیتواند کار کند چه زمانی کمک خواهد کرد؟ افزایش ۴۰۰ درصدی اجارهها در هیچجای دنیا وجود نداشته و ندارد و با این فشارها نمیتوان به مردم کمک کرد. بیش از ٧٠ درصد دکهداران نابود شدند و ٣٠ درصد باقیمانده، تنقلاتفروشان هستند که بهرغم اینکه سودی نداشتند، سرمایهای را هم از دست ندادند.