ریحانه پارسا رد داد! / من ... و ... هستم! / رکیک‌ترین واژه‌ها در حریم یک دختر! + سند

اقتصاد ۲۴-  ریحانه پارسا یک چهره پرحاشیه ایرانی است. ریحانه پارسا تا پیش از مهاجرتش از ایران در فیلم "پدر" به عنوان بازیگر نقش اول ایفای نقش داشت. ریحانه پارسا متولد اسفند سال ۱۳۷۷ است. ریحانه پارسا پس از مهاجرتش از ایران حواشی سنگینی را برای خود ساخت. از کشف حجاب ریحانه پارسا تا رابطه اش با یکی از گرداننده‌های سایت‌های شرط‌بندی!

 چندی پیش ریحانه پارسا با انتشار استوری‌ای در فضای مجازی به خود لقب‌های ناشایستی داده بود و کار‌هایی که می‌کرد ابراز خوشحالی و افتخار کرد. آینده ریحانه پارسا با فعالیتی که در فضای مجازی دارد و کار‌هایی که برای دیده شدن می‌کند غیر قابل پیش بینی است، این چهره پر حاشیه از هیچ کاری برای دیده شدن کوتاهی نمی‌کند و هر روز جنجال دیگری در فضای مجازی می‌سازد. اما رفتار‌های عجیب او نمایانگر سلامت روحی اش نیست.

او با انتشار تصویر خود در حالی که مشروبات الکلی در دست دارد حرف‌های ناشایستی درباره خودش به مخاطبانش زد که تعجب همه را بر انگیخت!

دکتر نیلوفر الله وردی، دکترای تخصصی مشاوره و روان درمانی در تحلیل رفتار ریحانه پارسا به خبرنگار رکنا گفت: «افرادی امثال ریحانه پارسا به خاطر گذراندن دوران کودکی سخت، طلاق پدر و مادر، و تجاوزی که ادعا می‌کند به او شده است؛ کودکی آسیب دیده‌ای داشته است و در واقع همه مسائل ناگواری که به آن اشاره شد، باعث شده کودک آسیب دیده خشمگینی به وجود آید. آسیب دیدگی خشم زیادی ایجاد می‌کند و چنین فردی نسبت به اجتماعی که او را مورد ظلم قرار داده است خشمگین می‌شود؛ و در نهایت این خشم موجب هنجار شکلی به اشکال مختلف در سنین بالاتر می‌شود.»
ریحانه پارسا دچار خودشیفتگی شده است!

دکتر الله وردی در ادامه گفت: «ریحانه پارسا که در کودکی آسیب دیده است، احساس ارزشمندی پایینی دارد. فکر می‌کند که دوست داشته نشده است. بعد طی بازی در یک فیلم دیده شد و دیده شدن باعث شد که ناگهان دچار خودشیفتگی شود در حالی که هنوز به جایگاهی نرسیده که پخته عمل کند. به همین دلیل دیده شدن ناگهانی چنین فردی باعث می‌شود حس کند که انگار در حال سقوط است.»

دکتر الله وردی با اشاره به اینکه ریحانه پارسا عزت نفس پایینی دارد در ادامه گفت: «آدم‌هایی به خاطر عزت نفس دوست دارند دیده و تائید شوند، به هر روشی برای دیده شدن متوسل می‌شوند و چارچوبی ندارند. آن‌ها هنجار شکنی می‌کنند و از این طرف بوم به سمت دیگر بوم حرکت می‌کنند که در نهایت نتیجه اش سقوط و احساس افسردگی است. به طور کلی افرادی که آسیب می‌بینند و احساس بی ارزشی و خشم نسبت به اجتماع دارند کار‌هایی می‌کنند که توجه جلب کنند. آن‌ها سراغ ضد ارزش‌ها می‌روند در حالی که خود یک قربانی هستند. قربانی کودکی خراب شده شان!»