اقتصاد۲۴- وضعیت پرستاران کشور روز به روز پرچالشتر میشود. چند ماه قبل پرستاران شاغل در مراکز ملکی سازمان تأمین اجتماعی به دلیل تخطی این سازمان از قانونی بازنشستگی مشاغل سخت و زیان آور در جلوی مجلس شورای اسلامی تجمع کردند و خواستار اجرای عدالت شدند.
اجرای عدالت مدتها است مطالبه بسیاری از پرستاران است. رفع تبعیض بین پرستار و سایر گروههای درمانی، بین پرستار بخش دولتی و بخش خصوصی، خیریه و تأمین اجتماعی، بین پرستار با استخدام دولتی و پرستار با استخدام شرکتی، پرستار قراردادی یکساله و... از جمله این مطالبات انباشته است. روز گذشته نیز تعدادی از پرستاران گیلانی که دارای قراردادهای ۸۹ روزه بودند به دلیل نوع قرارداد و همچنین عدم پرداخت دستمزدشان در مقابل وزارت بهداشت تجمع کردند.
چند صباحی است که ترم جدیدی به نام پرستار ۸۹ روزه نیز وارد ادبیات بهداشت و درمان کشور شده است، پرستارانی که به دلیل کمبود نیرو در زمان پیکهای متعدد از سوی برخی دانشگاههای علوم پزشکی به کار گرفته شدند و پس از فروکش کردن موج عذر آنها خواسته شد.
این در حالی بود که بارها و بارها مسئولان از تغییر وضعیت کار نیروهای داوطلب درمانی در بیمارستانهای سانتر کرونا خبر داده بودند. با این حال در نامهای که چندی قبل سازمان امور استخدامی به وزیر بهداشت در مورد تغییر وضعیت نیروهای داوطلب حاضر در بیمارستانهای کرونا داده بود نامی از این پرستاران برده نشد.
در روزهای گذشته محمد میرزابیگی رئیسکل سازمان نظام پرستاری از تأمین اعتبار برای تغییر وضعیت قرارداد پرستاران خبر داد اما این پرستاران نه پرستاران ۸۹ روزه و نه پرستاران قراردادی و شرکتی بودند، بلکه افرادی بودند که نام ایثارگر در کنار شرایط آنان حک شده بود.
بیشتر بخوانید: حقوق پرستاران چقدر اضافه میشود؟
اما پرستاران ۸۹ روزه چه کسانی هستند که در روزهای گذشته مقابل وزارت بهداشت تحصن کردند؟ اینها افرادی بودند که توسط برخی دانشگاههای علوم پزشکی در موجهای مختلف کرونا برای جبران کمبود پرستار در بیمارستانها به کار گرفته شدند. این پرستاران که تعداد آنها ۸ هزار نفر تخمین زده میشوند، در هر موج کرونا به کار گرفته میشدند و پس از فروکش هر موج مسئولان دانشگاهی و بیمارستانها به کار آنها پایان میدادند.
محمد شریفی مقدم، دبیرکل خانه پرستار در اظهار کرد: مدلهای مختلفی از استخدام پرستار و گروه پرستاری وجود دارد، سرجمع میتوان گفت ۱۱ مدل استخدامی برای پرستاران وجود دارد که از پرستار با استخدام دولتی در بین آنها وجود دارد تا پرستار قراردادی یک ساله، ۶ ماهه، طرحی، تبصره سهای، ۸۹ روزه و ... . این مدل اخیر( ۸۹ روزه) استخدامی را که بدترین نوع استخدام است را دانشگاههای علوم پزشکی در زمان کرونا باب کردند.
وی افزود: تا سال ۹۲ هیچ پرستار شرکتی و قراردادی در مراکز درمانی کشور حضور نداشتند، از سال ۹۲ به بعد استخدامها به شیوههای مختلف انجام شد. سال گذشته نیز در آزمونی ۱۳ هزار پرستار استخدام دولتی شدند. در حالی که حدود ۳۵ هزار تخت به بیمارستانها اضافه شده است. این تعداد پرستار جوابگوی این همه بیمار نخواهد بود.
شریفی مقدم یادآور شد: بر اساس آماری که ما داریم حدود ۵۰ درصد از کارکنان پرستاری قراردادهای غیر پایدار هستند و این آمار در حال افزایش است و آمارهای غیر رسمی هم از ۶۵ درصد حکایت دارد.
موضوع کمبود پرستار همواره در سیستم درمانی ایران وجود داشته است. با شیوع بیماری کرونا در ایران و افزایش میزان بستری در بیمارستانها این موضوع بیشتر به چشم آمد. برای جبران این موضوع و با تصور اینکه کرونا دوام زیادی نخواهد داشت اقدام به جذب پرستار قراردادهای موقت ۸۹ روزه کردند چرا که تصور بر این بود که کرونا در نهایت چند ماه بیشتر دوام نداشته و استخدام پرستاران حتی به صورت قرارداد یکساله توجیهی ندارد، اما همانگونه که عنوان شد، با شروع پیک، جذب و پس از پایان آن به کار آنها هم پایان داده میشد.
این موضوع در طول چند پیک مختلف ادامه داشت چنان که پرستاران نیز بر اساس اعتماد به وعدههای بهکارگیری آنها به صورت تمام وقت با قراردادهای مطمئن پس از هر اتمام قراردادی با فراخوان دوباره به همکاری با بیمارستانها میپرداختند، اما هیچوقت این وعدهها رنگ عمل نگرفت و عملا تبدیل به کارگران فصلی شدند.
این شیوه استخدامی اعتراض بسیاری از گروههای پرستاری و نهادهای صنفی را نیز به دنبال داشته است.
عباس عبادی، معاون پرستاری وزارت بهداشت این موضوع را غیر قابل قبول خواند و حتی وعده تغییر وضعیت حدود ۲۰۰ هزار پرستار در کشور را داد. این وعده در حالی داده میشود که در دولت قبلی و در میانه کرونا وعده استخدام ۵۶ هزار پرستار داده شد امری که نه تنها محقق نشد بلکه گروه گروه از پرستاران با قراردادهای نامطمئن در حال اخراج هستند.
منبع: جامعه ۲۴