۱۵ استان درگیر گرد و غبار؛ طوفان تا ۲۹ اردیبهشت ادامه دارد

اقتصاد۲۴- به گفته سرپرست مرکز ملی هوا، منشا این طوفان اراضی غرب کشور عراق است و ۱۵ استان ایران تا پایان روز ۲۹ اردیبهشت ماه درگیر این طوفان هستند.

اواخر فروردین ماه سال جاری، موج اول طوفان‌های گرد و غبار که از غرب کشور به پایتخت ایران رسید و باعث شد تهران روز به دومین شهر آلوده‌ جهان تبدیل شود. حالا برای بار دوم در سال جاری باعث شده تا فعالیت مدارس و دانشگاه‌ها تعطیل شود. علاوه بر آن فعالیت ادارات علاوه بر استان تهران در استان‌هایی که شاخص آلودگی هوا بالا بوده، نیز طی امروز تعطیل شده است.

سازمان هواشناسی عصر روز گذشته با صدور دو هشدار نارنجی و زرد از وزش باد شدید همراه با خیزش گرد و خاک طی ۳ روز آینده با مخاطره‌ای نظیر افزایش شاخص آلودگی هوا خبر داده است. بر این اساس استان‌های کردستان، خوزستان، آذربایجان غربی، شرقی، زنجان، اردبیل، مرکزی، قم، قزوین، البرز، لرستان، چهارمحال و بختیاری، کهگیلویه و بویراحمد، نوار غربی فارس، بوشهر، اصفهان، سمنان و گلستان و سه‌شنبه جنوب همدان، مرکزی، قم، لرستان، البرز، تهران، اصفهان، خراسان شمالی، گلستان، فارس، کهگیلویه و بویراحمد، چهارمحال و بختیاری و نیمه شرقی یزد درگیر پدیده گرد و غبار خواهند بود.

بیشتر بخوانید: ازن؛ سوغات نامبارک روز‌های گرم تهران

15 استان درگیر گرد و غبار

داریوش گل‌علیزاده، سرپرست مرکز ملی هوا و تغییر اقلیم سازمان حفاظت محیط زیست در گفت‌وگو با پانا درباره منشا طوفان گرد و غبار فعلی در کشور گفت: «اکنون بر اساس گزارش‌های دریافتی 15 استان که عمدتا در نیمه غربی کشور و مرکزی هستند، درگیر طوفان گردوغبار هستند که منشا این طوفان‌ها اراضی شرق کشور عراق است و نقشه‌های هواشناسی هم چشمه‌های تولید گرد و غبار را در کشور عراق نشان می‌دهد.»

به گفته سرپرست مرکز ملی هوا و تغییر اقلیم سازمان حفاظت محیط زیست، البته این وضعیت در برخی استان‌ها از جمله استان‌های مرکزی ایلام و کرمانشاه به مراتب بدتر است.

تداوم طوفان گرد و غبار تا 29 اردیبهشت

وی درخصوص تداوم طوفان گرد و غبار در کشور گفت: «پیش‌بینی‌های سازمان هواشناسی نشان داده طوفان تا روز 29 اردیبهشت ماه ادامه داشته باشد بنابراین شرایط گرد و غبار تداوم دارد.»

علی‌رغم تعطیلی فعالیت برخی ادارات ادامه دارد!

گل‌علیزاده خاطرنشان کرد: «دیشب بنا به درخواست وزارت بهداشت و با توجه به پیش‌بینی سازمان هواشناسی، کمیته اضطرار در شهر تهران و سایر استان‌هایی که درگیر هستند تشکیل شد و تصمیماتی در این کارگروه‌ها اخذ شد و در شهر تهران فعالیت ادارات، مدارس و دانشگاه‌ها تعطیل اعلام شد اما می‌بینیم کماکان فعالیت در برخی ادارات ادامه دارد در حالی که بر اساس مصوبات هیات وزیران تصمیمات این کمیته فصل الخطاب است و فعالیت ادارات، همایش‌ها و سایر فعالیت‌ها باید تعطیل شود.»

دیپلماسی؛ حلقه گمشده حل مشکل گرد و غبار

سرپرست مرکز ملی هوا و تغییر اقلیم سازمان حفاظت محیط زیست همچنین بر اهمیت دیپلماسی برای حل مشکل گرد و غبار تاکید کرد و گفت: «با توجه به اینکه عمده کانون‌های گرد و غبار در خارج از مرزهای ایران قرار دارد، طبیعتا حلقه گمشده و اهرم اصلی برای حل مشکل، خواست کشورهای عضو و کشورهای درگیر این موضوع و ذی‌نفعان است. بنابراین دیپلماسی می‌تواند کمک کند تا این فعالیت‌ها ذیل نهادهای بین‌المللی انجام شود و مشکل مردم ایران، عراق، سوریه و کشورهایی که درگیر هستند و از این شرایط آسیب می‌بینند برطرف شود و نیاز است که دیپلماسی در این حوزه تقویت شود.»

بودجه مقابله با گرد و غبار چقدر است؟

با وجود اهمیت پدیده گرد و غبار در کشور اما به نظر می‌رسد بودجه مقابله با این پدیده آنطور که باید کارساز نیست. در واقع یا این بودجه اصلا تخصیص نمی‌یابد یا اگر هم تخصیص داده می‌شود رقم آن بسیار ناچیز است و کفاف حل مشکل را نمی‌دهد. علی‌محمد طهماسبی بیرگانی، دبیر ستاد ملی سیاستگذاری و هماهنگی مدیریت پدیده گرد و غبار اعلام کرد: برای مقابله با گرد و غبار نزدیک به ۳۲۰ میلیارد تومان اعتبار در بودجه ۱۴۰۱ اختصاص داده شده که پس از طی شدن فرآیند تخصیص و تعیین سهمیه هر یک از دستگاه‌ها، توزیع آن آغاز می‌شود.

وی همچنین گفت که اعتبارات سال ۱۴۰۰ نیز مبلغ ۲۴۵ میلیارد تومان بود که ۷۵ درصد آن تخصیص یافت و در بودجه سال‌های ۱۴۰۰ و ۱۴۰۱ تامین اعتبارات برای مقابله با گرد و غبار از محل منابع عمومی دولت و از ردیف متفرقه در نظر گرفته شده است.

دبیر ستاد ملی سیاستگذاری و هماهنگی مدیریت پدیده گرد و غبار، مجموع اعتبارات تخصیص یافته برای مقابله با پدیده گرد و غبار در سال‌های ۱۳۹۶ تا ۱۴۰۰ را ۲۷۰۰ میلیارد تومان عنوان و خاطرنشان کرد: حدود ۵۳ درصد این مبلغ به وزارت جهاد کشاورزی، ۱۷ تا ۱۸ درصد وزارت نیرو و ۷ تا ۸ درصد به سازمان حفاظت محیط زیست پرداخت شد.

حال به نظر می‌رسد رهایی کامل از این پدیده عظمی جدی می‌خواهد تا در کنار تخصیص بودجه کافی، دیپلماسی و دانش بومی بتواند مشکل را حل کند.