اقتصاد۲۴- حتی فرهاد مجیدی هم میخواهد برود. برانکو تا قبل از آمدن به پرسپولیس و آن رنسانس تاریخی، پیشنهاد خوبی از خاورمیانه میانه نداشت. نه تنها برانکو که میشود گفت همه خارجی ها، ایران را پل ورود به بازار پر سود حاشیه جنوبی خلیج فارس میدانند و میبینند.
اما حالا فرهاد مجیدی نفر جدید این سیاهه قطور بی پایان است. خوشی به هوادار استقلال نیامده انگار. بدون شک رفتن مجیدی و پین و آمدن جانشینش (چه نکونام باشد چه گزینه خارجی) تبعاتی دارد.
پرسپولیس یکبار این وضعیت را تجربه کرد و بسیار خوش شانس بود کالدرون بعد از یک شروع ضعیف کار را خوب جمع کرد و بهتر از او، یحیی توانست پروژه را هدایت کند. اما میراث مجیدی شباهت چندانی به برانکو ندارد. برانکو ۴ فصل تیمش را هدایت کرد و در این فصول امضایش را پای کار گذاشت.
بیشتر بخوانید: بررسی گزینههای جانشینی فرهاد مجیدی در استقلال
اما مجیدی و پین تنها یکسال کار کردند و حتما ۲ فصل دیگر باید میماندند تا دی آنای خود را در نقشه ژنتیکی تیم بگذارند. نه اینکه رفتن کادر فنی پایان کار برای استقلال باشد، اما باید پذیرفت ماندن آنها با هر متر و معیاری به نفع ابیها بود.
نوع فوتبال استقلال، اولویت دادن به امور تدافعی، بازی پر فشار از نوک هرم و خطاهای زیاد برای از کار انداختن مهندسی تیم حریف و سپس ضد حملات برق اسا و استفاده از سرعت و هوش یامگا، از اولولیتهای فنی این استقلال بود.
شاید نکونام نزدیکترین گزینه داخلی به ادامه این روند باشد، اما قطعا او متد خاص خویشتن را دارد. اگر هم گزینه خارجی بیاید که کلا ساختار تغییر میکند.
پس هوادار استقلال باید نگران باشد. او حق دارد بترسد و از مدیریت بخواهد، برای ماندن کادر فنی تلاش کند، چون هنوز ۲ فصل از قراردادشان مانده. اما پایان کار در صورت قطعی بودن پیشنهاد اماراتی به مجیدی مشخص است.
کاش فضایی مهیا شود و پولی در این فوتبال باشد که شاهد این رفتنهای پر تعداد نباشیم. روزی که برانکو رفت، خاطرتان است؟ یا شبی که استرا رفت و دیگر باز نگشت؟
فرقی نمیکند قرمز باشید یا آطبی؛ این ویروس منحوس رفتن به یک شکل ساختار خوب سابق را ویران میکند. از فردا عدهای، قصهسازی میکنند که وزارت ورزش، عامدانه ترمز استقلال را کشید. اگر پرسپولیس فصل بعد قهرمان شد که عملا حمید میشود پدر قرمزها.
اینها آدرس غلط است؛ سرنخ را در رفتنها و گریختنها جستجو کنید.