اقتصاد۲۴- برای ایجاد فضای گفتوگوی پویا در جامعه چه باید کرد؟ این پرسش یکی از کلیدیترین ابهاماتی است که از طریق پاسخگویی به آن میتوان بسیاری از چالشهای فعلی را پشت سر گذاشت. هرچند برخی مسوولان کشور طی روزهای اخیر از آمادگی خود و نهادهای تحت امرشان برای گفتگو با اقشار مختلف خبر دادهاند، اما بسیاری از تحلیلگران معتقدند گفتگو نیازمند بسترها، زمینهها و الزاماتی است که بدون آنها ایجاد دیالوگ در جامعه مفهومی نخواهد داشت. در جریان گفتگو با طیبه سیاووشی، نماینده مجلس دهم و یکی از فعالان حوزه زنان تلاش شد پاسخی برای پرسش یادشده فراهم شود. سیاووشی معتقد است که پیشنیاز هر گفتوگویی آزادی معترضین، دانشجویان، دانشآموزان و خبرنگاران دربند است تا پس از آن بتوان زمینههای درک مشترک را یافت.
این فعال سیاسی اصلاحطلب با اشاره به حوادث اخیر کشور و راهکارهای عملیاتی برای برونرفت از چالشهای موجود میگوید: «قبل از هر چیز باید گفت ما دلسوزان حفظ این مرز وبوم و آرامش مردم هستیم به همین دلیل دایم توصیه به گفتگو و شنیدن صدای مردم داریم. فکر میکنم گفتگو یک هنر و فن حیاتی است که در بستر دموکراتیک (متاسفانه این هنر را یا بلد نبوده یا به کار نبردهایم و شاهد اعمال آن در عرصه بینالمللی، داخلی و حتی خانوادگی نیستیم) شکل میگیرد اگر آنچنانکه رییس محترم قوه قضاییه و سخنگوی دولت اعلام کردند مایل به گفتگو هستند پیششرط این گفتگو آزادی معترضین دانشجویان، دانشآموزان و خبرنگاران دربند است و البته آزادی کسانی که راه نجات این کشور را گفتوگوی حاکمیت بامردم (چهرههایی، چون مصطفی تاجزاده و...) میدانستند.»
بیشتر بخوانید: زنان ایرانی در سبک پوشش به صراحت رسیده اند
او در ادامه با اشاره به ضرورت به روزآوری ساختار مدیریت در کشور افزود: «سالهاست اساتید علوم اقتصادی و اجتماعی فریاد میزنند که حاکمیت سالخورده عرصه جدید اقتصادی و حیات اجتماعی قرن بیستویکم را بشناسند. این شناسایی نیاز به یک دیالوگ دارد که طرفین در فضایی دور از هر تهدید به تبادل آرا و گفت وشنود بپردازند. در وهله اول برای شناخت بیشتر که مهمترین وجه این گفتگو است که حال که نوجوانان و جوانان در کف خیابان فریاد میزنند، نگویند اینها از کجا آمدهاند و آنها را به انواع تهمتها متهم نکنند و بدانند که این نسلی را که با فضای مجازی زندگی میکنند و در آن حرف میزنند نباید با فیلتر کردن ساکت کرد. اینها دشمن نیستند اینها نسلی متفاوت هستند و در تمام دنیا تلاش میکنند آنها را در گپ و گفتهای تلویزیونی یا دانشگاه و مدرسه حتی در کوچه و خیابان بفهمند و نیازهایشان را شناسایی کنند و آنها را به سیستم راه دهند نه اینکه نادیده گرفته و آنها را از سیستم حذف کنند، چون سبک زندگی متفاوتی دارند، مثل آنها نمیپوشند، فکر نمیکنند اینها سرمایههای این کشور هستند. باید در کرسیهای آزاداندیشی در فضای مجازی و... به بیان مشکلات و مطالباتشان بپردازند.»
سیاووشی در بخش دیگری از گفتگو در خصوص نارساییهای فعلی برای ایجاد گفتمانی فراگیر گفت: «به زعم خودشان بنا به ضرورت کرسی آزاداندیشی در دانشگاه میگذارند و بعد از مدتی آن را حذف میکنند. دیروز سخنگوی دولت به مصوبه خانه گفتوگوی آزاد اشاره کرد. برای آغاز این گفتگو برخی انجیاوها و حتی برخی احزاب که در واقع سرمایه اجتماعی کشور هستند در کنار مردم این گفتگو را پیش ببرند. امیدوارم این بحث ترسیمی از یک خیال نباشد و متعلق به یک جناح سیاسی بلکه جناحهای مختلف سیاسی به این نیاز پی برده و موجبات آرامش کشور را فراهم کنند.»
منبع: اعتماد
طیبه سیاووشی اصلاحطلب گفت: پیششرط گفتگو آزادی معترضین است.
خانم سیاووشی،
خواهشاً سنگ جلو پا نیندازید تا گفتگو نشود امکان ندارد بتوانیم جمهوری اسلامی را قانع کنیم معترضین را آزاد کند لطفاً زیر همین پیام موافقتتان را برای تعیین زمان و مکان گفتوگو مرقوم فرمایید.
چه شد که باد مخالف ندارد این دریا، که هر نفس زدنی بر حباب ما سنگ است.
تو را چراغ بصیرت ز غفلت است خموش، که چشم بسته بود تا شرار با سنگ است.
سرور گرامی،
تنها راه نجات میهن اتحاد ماست که همصدا جمهوری اسلامی را تشویق به انجام دو فوریت نماییم:
1- قطع دشمنی با آمریکا برای دفع تهدیدات خارجی.
2- به رسمیت شناختن حق آزادی بیان مصوب قانون اساسی جهت حل مشکلات داخلی.
با تشکر از توجه شما.