اقتصاد۲۴- پروانه سلحشوری نماینده سابق تهران در مجلس میگوید: زنان سالیان سال است که تبعیض را تحمل کردهاند. اینجا نکته کلیدی، بحث تبعیض و در کنارش تحقیر است. اگرچه جامعه ایران دچار تبعیض شدید هست، اما زنان به طور خاص به صورت مضاعف دچار این تبعیض هستند. از طرف دیگر ما با گروه و نسل جوانی طرف هستیم که اساساً برای او قابل درک نیست که چرا باید چنین تبعیضی وجود داشته باشد زیرا این دهکده جهانی که انسانها را به یکدیگر وصل کرده است، نشان میدهد که زندگی جوانهای ما با تمام دنیا متفاوت است.
مثلاً میگوییم ایران در حال شبیه شدن به کره شمالی است، ولی نه، واقعاً کره شمالی هم مثل ما نیست. کره شمالی حداقل در نوع پوشش و زندگی مردم تا این حد دخالت ندارد و آنها دیگر بحثی به نام حجاب را ندارند. آنها تبعیض بین زن و مرد را ندارند، در حالی که در جامعه ما چنین چیزی نمود بسیار بارزی دارد.
رییس سابق فراکسیون زنان مجلس میگوید: این جوانان دهه هشتادی، نسل سر به زیر و اطاعتجویی مثل دهه شصتیها نیستند. حالا شاید دهه شصتیها توسط پدر و مادرهایشان وابستگیهایی به انقلاب داشتند، اما دهه هشتادیها دیگر آن وابستگیها را هم ندارند و چنین تعلقاتی اساساً برای اینها معنایی ندارد و برای همین هم هست که میبینیم خیابان متعلق به اینهاست و خیابانها را جوانان پر کردهاند و مطالباتشان هم از نوع زندگی و درخواست زندگی است و تفاوتشان با مردان هم در همین است، چون بیشتر تحت فشار و محروم هستند و کمتر از امکانات برخوردارند زیرا حتی اگر سوار یک اتوبوس شوند و روسریشان کمی عقب و جلو برود، اتفاقی که برای سپیده رشنو افتاد، برایشان رخ میدهد؛ برای همین است که همیشه یک گروه آتش به اختیار هستند که با آنها بداخلاقی میکنند و اینها آستانه تحمل جامعه را به حد انفجار رسانده است. با واقعهای مثل فوت مهسا امینی، تمام عقدههایی که سالها توسط جوانان تحمل شده بود و به چشم دیده بودند به یکباره سرریز شد.
بیشتر بخوانید: مرکز آمار در تعطیلات؛ طبق آمارها ایران مانند سوئیس است!
او میگوید: مشکل کشور ما، مشکلی ساختاری است و با عوض شدن افراد تغییری نخواهد کرد. اگر حاکمیت تن به تغییرات ساختاری مثل رفراندوم دهد، شاید اوضاع بهتر شود. با برگزاری رفراندوم میشود تا حدی امیدوار بود که بتوان تغییرات ایجاد کرد، وگرنه به باور من، کار دیگری نمیتوان کرد. الان اقتصاد در آستانه فروپاشی است و رابطه دولت و ملت تقریباً قطع است و از طرفی، اوضاع اجتماعی هم همینطور است.
نماینده سابق تهران میگوید: برگزاری انتخابات به معنای واقعی آزاد و سپردن کارها به مردم شاید بتواند چاره کار باشد. با این شرایط باز هم میگویم شاید مردم پذیرش داشته باشند که در حال حاضر بعید میدانم این تصمیمات بخواهد از سوی تصمیمگیران صورت بگیرد.
وی در واکنش به اینکه آیا نمونه کاری که در عربستان صورت گرفت و امتیازات و حقوقی برای مردم پس از دههها منظور شد، میتواند در ایران صورت بگیرد؟ گفت: عربستان در وضعیت پیشاانقلابی قرار نگرفته بود و یک کشور با ثبات و با رشد اقتصادی بالا آن هم با پیشرفت همهجانبه بود. شهر هوشمندی که الان در عربستان در حال ساخت است در دنیا بینظیر است و تمام سرمایهگذاران بزرگ دنیا در آنجا در حال سرمایهگذاری هستند و این کشور با ما قابل مقایسه نیست. یک زمانی از نظر فاصله و شکاف جنسیتی، وضع ما بهتر از عربستان بود، ولی الان ما از آنها هم، عقب ماندهایم.
این چهره اصلاحطلب میگوید: اصلاحطلبان مردم را نمایندگی نمیکنند و حتی صحبت با آنها نیز موثر نیست. ممکن است در یک بازه زمانی کوتاهمدت اگر دولت کنار گذاشته شود و دولت جدیدی روی کار بیاید تا حدی اعتراضات کم شود، ولی اگر قرار باشد ساختار دولت جدید هم مثل قبل باشد و گشایشی صورت نگیرد، تغییرات عمدهای که مردم رضایت داشته باشند، رخ نخواهد داد. الان رضایت مردم با گشایش گسترده و جدی اقتصادی و ایجاد آزادیهای عمومی کسب خواهد شد.