علی ربیعی: برجام یعنی زندگی مثل آدمیزاد

علی ربیعی گفت: برجام نه کاغذپاره بود و نه بشکه نفت؛ برجام یعنی زندگی مثل آدمیزاد، برجام یعنی حد فاصل امید به آینده، بخشی از وقایع خیابانی سال ۱۴۰۱ ناشی از ناامیدی بعد از برجام و انتخابات ۱۴۰۰ بود.

اقتصاد۲۴-«علی ربیعی» سخنگو و وزیر کار دولت سابق در برنامه «سینما ۲۵» حضور پیدا کرد.

گزیده ای از سخنان علی ربیعی وزیر اسبق کار در گفت و گو با فریدون جیرانی فیلمساز و کارشناس سینما:

- شکل زن در سینما در فیلم‌های دهه ۹۰ آژیر زن زندگی آزادی را به ما می‌دهد.

- الان سینما دست تهیه‌کننده سریال گاندو است.

- دوگانه تهران و غنی و فقیر با بچه جوادیه و شمال شهر شکل گرفت؛ این دوگانگی به ادبیات هم کمک کرد، فیلمفارسی به نیاز زمانه خودش پاسخ می‌داد. ما سنت را بد تعریف کردیم، گیرمان این است.

- در سینمای بعد از انقلاب حضور سینماگران زن بسیار برجسته شد، بیضایی همیشه استثناست. من سر مخملباف نزاع کردم.

- در دوره اصلاحات عشق وارد سینما شد ولی آخر فیلم هندی شد، در دوره اصلاحات اعتراض می‌کردند که چهار فیلم‌تان فیلم هندی شده، در دوره احمدی‌نژاد این اعتراض را هم کسی نمی‌کرد.

- برجام نه کاغذپاره بود و نه بشکه نفت؛ برجام یعنی زندگی مثل آدمیزاد، برجام یعنی حد فاصل امید به آینده، بخشی از وقایع خیابانی سال ۱۴۰۱ ناشی از ناامیدی بعد از برجام و انتخابات ۱۴۰۰ بود.

منبع: عصر ایران

زارعی

پنجشنبه ۱۵ تير ۱۴۰۲

پاسخ

اصلاحات زخمی بر پیکره انقلاب بود که می خواست محتوایی مضر و غیر قابل هضم وارد هاضمه انقلاب کند که غیر قابل پذیرش بود و آن را پس زد هر چند که بسیاری را بیمار نمود اما نهایتا آنها بهبود یافتند یا از جامعه انقلابی جدا و قرنطینه گشتند که شاید بهبودی حاصل شود
برجام بلحاظ قرارداد بی دوام بود چون ماهیتی بدون تضمین داشت و ظریف به امضا کری دل خوش کرده بود آن هم با آمدن ترامپ باد هوا شد
ظریف تصور می کرد که عراقی و سایر افراد برجام مطالعه کرده اند و به هوای آنها آن را امضا کرد بعد مشخص شد که نه ظریف و نه عراقی از محتوای برجام اطلاعی دارند فقط به اتکا همدیگر آن را امضا کرده اند که تعلیق را لغو پنداشتند و بار های حقوقی اضافی را بر دوش کشور تحمیل کردند بعد که ضربه خوردند متوجه آن بندها شدند که یک طرفه نوشته شده است که کار از کارگر گذشته بو