اقتصاد۲۴- مهمترین بخشهای گفتگوی بهمن آرمان را در ادامه میخوانید:
این روزها در حالی با افزایش نقدینگی مواجه هستیم که بر اساس قانون نانوشته اقتصاد، این پدیده آفتی بزرگ و هزینه ساز و غیرقابل جبران به شمار میرود.
میدانید قضیه چیست؟ قضیه این است که اساساً نظام حکمرانی به اولویتهایی توجه نشان میدهد که برای مردم مهم نیستند و این همان نکتهای است که مردم را روز به روز بیشتر در تنگنای معیشتی قرار میدهد.
یعنی نظامی که ترجیحش چیزی جز اولویت دادن به ایدئولوژی نیست، نه به فکر راه حل نیست، بلکه درک صحیح و لازمی از «مشکلات» ندارد. در واقع باید گفت، تعریف حاکمیت از توسعه و در نتیجه آرامش، با چیزی که مردم و افکار عمومی به آن اهمیت میدهند، تفاوت چشمگیری دارد.
در واقع ما با دولتی طرف هستیم که به دلیل فقدان تخصص و تجربه ضعفهای بیشماری دارد، اما زیر بار ضعف مدیریت نمیرود.
یعنی همه میدانند «دو ضرب در دو، مساوی چهار» است، اما دولتیها قبول نمیکنند و به همین دلیل اساساً نمیدانند که لازم است برای گذر از این برهه دشوار نقشه راهی ترسیم کرد و برنامهای نوشت تا مردم را از تورم بالا درصد نجات داد.
در حالی شرایطی گرانیها کمرشکن شده اند که به راحتی میتوانیم با رونق تولید و البته اشتغال زایی مشکلات را کمتر کنیم و از حالت بحران خارج شویم. با این توضیح که برای تحقق این مهم شدیداً به سرمایه گذاری خارجی نیاز داریم.
اما از آنجایی که در سیاست خارجی اصرار به نگاه بدبینانه به غرب داریم و همچنان تقابل را به جای تعامل با نظام بین الملل انتخاب میکنیم و دقیقاً به همین دلیل هیچ امیدی به اصلاح امور نداریم.
آنهم در حالیکه از نیمههای دوم دولت آقای خاتمی با داغ شدن بحث هسته ای، تا امروز، سرمایه گذاری در کشور نسبت تولید ناخالص داخلی در کشورهای همسایه و حتی آفریقاییها به طور عجیب و نگران کنندهای در پایینترین سطح خود قرار دارد.
مشاهدات دو - سه دهه اخیر ما را به این نتیجه تلخ میرساند که گرههای اقتصاد در ایران فقط با تعامل با دنیا باز میشوند.
منبع: نواندیش