مشکلات کشاورزان در فروش محصولات

اقتصاد۲۴- شالیکاران برنج هاشمی عطری درجه یک را با قیمت نازل ۶۵ هزار تومان برنج را به دلالان و ۷۵ هزار تومان به مصرف کننده می‌فروشند. در صورتی که همین برنج در بازار تهران کیلویی ۱۲۵ هزار تومان است. البته برخی افراد سودجو برنج شیرودی که بی بو و دارای کیفیت پایبن نسبت به هاشمی است و کیلویی حدودا ۳۵ هزار تومان است و دو برابر هاشمی محصول می‌دهد را با هاشمی قاطی کرده و به مشتری می‌فروشند که قطعا کیفیت پخت برنج پایین می‌آید.

هزینه تمام شده کاشت برنج هاشمی برای شالیکاران در حدود ۵۵ هزار تومان است که شامل هزینه کارگر، کود، سموم، شخم، نشاء، کاشت تخم برنج، پیشکاول که زمین را هموار و مسطح می‌کنند و قبل از نشاء انجام می‌شود، علف کش، چیدن با کمباین و خشک کردن در کارخانه است.

با این اوصاف شالیکاران می‌گویند امسال اصلا سال خوبی برای برنج کاران نبود و با کلی ضرر و زیان مجبور هستند محصولاتشون رو بفروشند. انتظار دارند وزارت جهاد کشاورزی ورود کرده و از آن‌ها حمایت کند. با نظارت جدی دست دلالان و سوداگران را کوتاه کرده و از ورود برنج خارجی به بازار جلوگیری کند.

باغداران کیوی هم در بازار با مشکل فروش روبرو هستند. قیمت خرید هر کیلو کیوی درشت (۶۰ گرم به بالا) از باغداران حدودا ۱۲ هزار تومان است و اکثر مواقع هم با چک مدت دار و با ریسک بالا در بازار به دلالان فروخته می‌شود در صورتی که همین محصول در تهران حدودا ۵۰ هزار تومان است. برای اینکه درخت کیوی سرپا بماند نیاز به کود حیوانی، کود پتاس، کود سفید، اوره و فسفات آمونیم دارد. باید هر سال هرس بشود.

به تمامی درختان آب لوله کشی شده و بصورت آب دائمی قطره‌ای (فشفشه‌ای) آبرسانی می‌شود. هورمون هم می‌زنند تا محصولات درشت بار بیاید. در کنار این‌ها سمپاشی می‌خواهد و هزینه کارگر برای چیدن، هزینه بسته بندی و حمل و نقل و هزینه نگهداری در سردخونه را هم باید اضافه کرد. ضمنا محصولات ریز را کمتر می‌خرند.

کیوی کاران می‌گویند محصولاتشون باید توسط جهاد کشاورزی بیمه شود و تسهیلاتی در اختیار آن‌ها قرار گیرد و گرنه ما داریم ضرر می‌دهیم. دلالان محصولات را می‌خرند و به کشور همسایه با ارز خارجی می‌فروشند و چند برابر سود می‌کنند در صورتی که تمامی زحمات با باغداران است.

گندم کاران و جو کاران دیمی هم با مشکلات فراوانی روبرو هستند. آن‌ها مدعی هستند محصولاتمون را خرداد ماه اداره قله که زیر نظر شرکت تخصصی مادر وزارت جهاد کشاورزی می‌باشد با قیمت کیلویی ۱۵ هزار تومان خریداری کرده است، ولی تا حالا هیچ پولی دریافت نکرده ایم. اول قرار بود کیلویی ۱۷ هزار تومان خریداری بشود، ولی اینطور نشد. ضمن اینکه حتی اگر کیلویی ۲۰ هزار تومان هم می‌خریدند باز هم کشاورز دیمی کار ضرر می‌دهد چرا که امسال بارندگی کمتر بود و خشکسالی بود.

آن‌ها می‌گویند همان موقع بخش خصوصی در کارخانه کیلویی ۱۵/۵ هزار تومان نقد از ما می‌خرید، ولی ما محصولمان را به اداره قله دادیم. ۱۵ هزار تومان برای تولید کننده اصلا قیمت عادلانه‌ای نیست. آن‌ها می‌گویند قیمت تضمینی گندم برای سال دیگر باید توسط جهاد کشاورزی مشخص شود. در غیر این صورت ما مجبور هستیم دنبال کاشت محصولات دیگه‌ای برویم.

برخی کشاورزان می‌گویند، چون ما دیمی کشت می‌کنیم بیمه نداریم در صورتی که درصد بارندگی در جنوب گیلان نسبت به مرکز گیلان بسیار کم است و مرجع بارش را طبق اعلام هواشناسی برای مرکز گیلان در نظر می‌گیرند و توجه نمی‌کنند که منطقه‌ای که گندم یا جو می‌کارند خشکسالی است و خیلی وقت‌ها کشاورز دچار ضرر و زیان جبران ناپذیری می‌شود که نیاز به بیمه محصولش توسط جهاد کشاورزی دارد و باید حمایت بشود.

*اقتصاددان