شلاق زدن رحیم پور ازغدی در نماز جمعه

اقتصاد۲۴-رحیم پور ازغدی اگرچه در ظاهر منتقد رادیکال و حتی دشمن سلبریتی‌ها محسوب می‌شود، اما خودش یک سلبریتی است. جز ظاهر ناآراسته اش که ربطی به سلبریتی‌ها ندارد همه معایب سلبریتی‌ها را به تنهایی داراست. چرا؟ نیچه می‌گفت: اگر دیری در مغاکی چشم دوزی آن مغاک نیز در تو چشم خواهد دوخت. شاید این همه دقیق شدن در کار و بار سلبریتی‌ها این وضعیت را برای او به وجود آورده است.

هرچه هست من سخن نیچه را جدی می‌گیرم و برای این که مغاکی به نام رحیم پور ازغدی در من چشم ندوزد چندان به کار و بار او اعتنایی نمی‌کنم. سخنان آخرینش را هم. فقط نکته‌ای به ذهنم رسیده است که آن را به اختصار می‌گویم و تمام.

رحیم پور ازغدی در این سال‌ها بار‌ها و بار‌ها از علاقه اش به حکومت دینی سخن گفته است. از حکومتی که به تعبیر او بهترین نوع حکومت در جهان است. نیازی به نوآوری و این حرف‌ها هم ندارد. اصلا اگر می‌شد عین همان حکومت را با همان مختصات ۱۴۰۰ سال پیش در جامعه پیاده کرد نور علی نور می‌شد. اما آیا رفتار و گفتار خود رحیم پور ازغدی با معیار‌های همان ۱۴۰۰ سال پیش جور در می‌آید یا نه؟ یعنی اگر رحیم پور ازغدی در زمان حکومت حضرت علی (ع) و یا خلیفه دوم مسلمین به زنی از زن‌های جامعه اسلامی دروغ می‌بست و تهمت می‌زد، حکومت اسلامی با او چه می‌کرد؟

بیشتر بخوانید:رحیم پور ازغدی خواستار رد صلاحیت روحانی شد

به حرف‌های رحیم پور درباره تلویزیون کاری ندارم، اختلاف خانوادگی است و خودشان می‌دانند چجوری از خجالت هم دیگر در بیایند، اما یک لحظه فکر کنید در صدر اسلام ایشان به یک خانم تهمت عریان شدن زده باشد. آن هم نه به تلویح و اشاره، بلکه به صراحت بگوید: فلان خانم هنرپیشه بعد از انقلاب خانم خوبی شد و زلیخا شد، ولی در قضایای اخیر کل لباس هایش را در آورد. همین یک جمله آن قدر سخیف و نازل است که حال آدم بهم می‌خورد. واقعا آن‌هایی که بابت چنین ترهاتی به رحیم پور ازغدی پول می‌دهند و او را به عنوان سخنران دعوت می‌کنند پیش خودشان چه فکر کرده اند؟ با این حرف‌ها مثلا چه چیزی عاید جبهه فرهنگی انقلاب خواهد شد؟ با این حرف‌ها چه کسانی سود خواهند کرد؟ یک بار دیگر جمله استاد را بخوانید. خط غلط، دفتر غلط، املا غلط، انشاء غلط. آن خانم هنرپیشه قبل از انقلاب هنرپیشه نبود. در ضمن ایشان نقش زلیخا را بازی کردند و بازی کردن در یک نقش لزوما به معنای تبدیل شدن به خود آن شخصیت شدن نیست. مثل این که فکر کنید آنتونی کوئین همان حضرت حمزه است و یا داریوش ارجمند جدی جدی مالک اشتر. در ضمن تا جایی که ما می‌دانیم زلیخا مظهر خوبی و پاکدامنی نبود مگر این که استاد رحیم پور به اسناد تازه‌ای از زندگی شخصی زلیخا دست پیدا کرده باشند که ما بی خبریم. و، اما اگر همه آن جمله بی ربط و پریشان را ناشی از اطلاعات و دانش آقای رحیم پور ازغدی بدانیم و یا در بهترین حالت آن را لغزش زبانی فرض کنیم، با این جمله چه کنیم؟: کل لباس هایش را درآورد. جمله خیلی صریح است و نیاز به شرح و تفسیر ندارد. مگر این که بگویید آقای رحیم پور روسری برداشتن را معادل لخت مادرزاد شدن می‌داند که در آن صورت بهتر است هرچه زودتر ایشان را در یک کلینیک پزشکی تخصصی بستری کنند. حضور چنین افرادی در جامعه به شدت خطرناک است و ممکن است فجایع غیر قابل جبرانی را رقم بزند. امیدوارم دوستان آقای رحیم پور این مسئله را به صورت جدی دنبال کنند.

و، اما برگردیم به همان داستان صدر اسلام. آن مقدار که من از تاریخ صدر اسلام می‌دانم اگر رحیم پور ازغدی در آن روزگاران می‌زیست و چنین دروغ و تهمتی را به یک خانم نسبت می‌داد اول از همه از شورای عالی انقلاب فرهنگیِ صدر اسلام اخراج می‌شد و بعد هم قطعا در اولین نماز جمعه پیش رو او را شلاق می‌زدند.