برخی در دولت سیزدهم پله‌های ترقی را یک شبه طی کرده‌اند/ اختلاس‌های بزرگ نشان‌دهنده عدم‌نظارت دقیق است

اقتصاد۲۴- زهرا ظهروند: اختلاس و فساد‌های میلیاردی یکی از مباحثی است که هرازچندگاهی در دهه‌های اخیر، نقل محافل مختلف حتی عامه می‌شود، چراکه عدد‌های عجیب و غریبی دارند که می‌تواند تکان‌دهنده زندگی یک جامعه باشد. اختلاس چندهزار میلیارد دلاری در چای دبش ، یکی از آخرین اختلاس‌های اقتصادی است که صفر‌های این فساد گسترده چشم همگان را به خود خیره کرده است. اما سوالی که همیشه در هنگام فاش چنین اختلاس‌هایی در ذهن مردم متبادر می‌شود، این است که چگونه و به دور از چشم ناظرین، چنین فساد‌هایی رخ می‌دهد؟ و اینکه چقدر ایجاد گشت مدیران می‌تواند جلوی بروز این‌دست فساد‌ها را بگیرد؟

اصغر سلیمی در این خصوص به اقتصاد۲۴ گفت: یکی از مسائلی که امروز در کشور ما مطرح است و رئیس جمهور از زمانی که در قوه قضائیه بودند تا امروز در بیان به آن پرداختند، بحث مبارزه با فساد است، همچنین یکی از اهداف ایشان برای ریاست جمهوری این بود که به دنبال خشک کردن ریشه‌های فساد در نطفه بود که دیگر کار به قوه قضائیه نرسد.

وی افزود: به عبارتی نظر ایشان این بود که حتما بایستی ریشه‌های فساد شناسایی شوند. یکی از مسائل و مشکلاتی که در کشور داریم این است که نباید خیلی به مدیران و افراد اعتماد داشته باشیم و همیشه باید چشم‌های تیزبین داشته و رصد و نظارت روی کار‌ها و عملکرد آن‌ها داشته باشیم.

سلیمی تصریح کرد: ما باید روی کار مدیران و زیرمجموعه‌های آن‌ها، شرکت‌های خصوصی و این چنین مواردی نظارت داشته باشیم تا کمتر دچار مشکل شویم. هر چند وقتی اختلاس‌ها در این سطح وسیع وجود داشته باشد، نشان‌دهنده این است که نظارت دقیقی روی عملکرد این مجموعه‌ها و افراد انجام نداده‌ایم.

نماینده سمیرم اظهار داشت: به طور مثال اختلاس چای که این روزها همه از آن صحبت می‌کنند، به صورت یک باره، یک شبه و یک ماهه نبوده است و طی پروسه‌ای چندین ماهه طول کشیده و دست‌های زیادی در این قضایا دخیل بوده‌اند. به نظر بنده اگر نگاه تیزبین و نظارت خوبی وجود داشت، الان موضع به این جا نمی‌رسید.

عضو کمیسیون اقتصادی مجلس گفت: موضوع دیگر اینکه متاسفانه ما جایگاه مدیران را تضعیف کرده‌ایم. اگر کسی می‌خواهد مدیر شود یا مسئولیت و مقامی را بر عهده بگیرد که زیرمجموعه بزرگی دارد، باید پله‌های ترقی مدیریت را طی کرده باشد، همچنین تخصص در آن حوزه مدنظر داشته باشد. اگر یک مدیر حتی پاک‌دست و مومن و متعهد باشد، اما تخصص لازم را نداشته باشد، کارکنان زیرمجموعه می‌توانند او را دور بزنند.

بیشتر بخوانید:  اختلاس‌های ایرانی ؛ از ۱۲۳ میلیارد تا ۳۰۰۰ میلیارد تومان و ۳ میلیارد دلار/ از بزرگترین فسادهای بانکی و اختلاس در کشور چه می‌دانیم؟

وی تصریح کرد: متاسفانه در این دولت می‌بینیم بعضی‌ها که تجربه و تخصص ندارند، این پله‌های ترقی را یک شبه طی کرده‌اند و این باعث می‌شود که این مسائل و مشکلات به وجود آید و متاسفانه هر چند شخصی که درنظر گرفته می‌شود معتقد است، اما چون احاطه کامل و تخصص لازم را ندارد، زیرمجموعه می‌توانند وی را دور بزنند و حتی انگیزه‌ای هم که زیرمجموعه برای مبارزه با فساد دارد نیز گرفته شود.

سلیمی بابیان اینکه باید نظارت خود را کامل و شفاف کنیم، گفت: علاوه بر این مسئله، سیستم‌های مالیاتی ما نیز باید کاملاً به روز و شفاف باشد. ضمن اینکه در بحث انتخاب مدیران دقت‌های لازم انجام شود تا شخص سلسله مراتب اداری را طی کرده باشد و تخصص لازم را حتماً داشته باشد تا هم بهتر عمل کند و هم اینکه زیرمجموعه وی نتوانند سوء استفاده کنند.

این عضو کمیسیون اقتصادی مجلس یادآور شد: ما در بحث مسائل مالی حتی به چشمان خود نباید اعتماد کنیم، آن‌قدر که این مسئله مهم است. به نظر بنده باید از طریق چند مسیر روی یک مجموعه نظارت و حراست وجود داشته باشد؛ به عبارتی در بحث جلوگیری از بحث فساد مالی صرفاً نباید به یک نظارت خاص اکتفا کنیم و نظارت باید چندوجهی باشد تا اگر یک مسیر کم‌کاری کرد، مسیر دیگر آن را جبران کند. نکته دیگر اینکه بایستی زیرساخت‌های مدیریتی را اصلاح کنیم، چراکه در غیر این صورت چنین فساد‌هایی رخ خواهد داد. شفافیت مالی و معاملات و تولید و صادرات و واردات باید شفاف باشد و رصد شوند تا بدانیم پول‌های معامله شده در چه مسیر و گردش حسابی جریان دارند.

وی خاطرنشان کرد: کشورهای پیشرفته در مسیر نظارت و شفافیت گردش مالی، گام‌های خوبی برداشتند و از این‌رو تا حد قابل ملاحظه‌ای جلوی بروز فساد را گرفته‌اند. در برخی کشور‌ها اگر یک وزیر یا حتی مسئولی کوچکترین تخلفی انجام دهند، شخص مسئول عذرخواهی می‌کند و برکنار می‌شود و اگر حضور مستقیم او در فساد محرز شود، شخص را برای تعیین مجازات به سیستم قضایی می‌سپارند. در کشور ما متاسفانه برخوردی که لازم است با چنین متخلفینی انجام شود، صورت نمی‌گیرد و به نوعی بازدارنده نبوده و نتوانسته‌اند این موضوع را حل کنند؛ بنابراین باید رویکردی در پیش گرفته شود که بدون هیچ اغماضی با متخلف برخورد صورت بگیرد.