هند در مسیر ۵۰۰ گیگاوات انرژی پاک

اقتصاد ۲۴- تاسیسات انرژی‌های تجدیدپذیر هند بر اساس آخرین آمار‌های ریستاد انرژی در ماه مارس به رکورد ۷.۱ گیگاوات رسیده که بیش از دو برابر رکورد قبلی ۳.۵ گیگاوات ثبت‌شده در مارس ۲۰۲۲ است. افزایش تاسیسات به هند کمک کرد تا به بالاترین ظرفیت نصب‌شده سالانه خود یعنی ۱۸.۵ گیگاوات برای سال مالی منتهی به ۳۱ مارس ۲۰۲۴ برسد.

این رشد عمدتاً ناشی از تاسیسات خورشیدی بوده که ۲۳ درصد نسبت به سال مالی ۲۰۲۳ افزایش یافته است. راه‌اندازی پروژه‌های متعدد در شبکه سیستم انتقال بین ایالتی هند و طرح‌های پارک خورشیدی فوق مگا است. به‌ویژه ایالت‌هایی مانند گجرات، راجستان، مادیا پرادش و ماهاراشترا به این رشد کمک کرده‌اند. شایان ذکر است، آدانی گرین در سه‌ماهه اول ۲۰۲۴ با نصب تقریباً ۱.۶ گیگاوات ظرفیت خورشیدی در منطقه کوچ گجرات، گام‌های مهمی برداشت. این ابتکار بخشی از پارک انرژی‌های تجدیدپذیر هیبریدی گسترده‌تر است که در سال‌های آینده تا ۳۰ گیگاوات ظرفیت ترکیبی خورشیدی و بادی در خاودا نصب خواهد شد.

اهداف هند در انرژی‌های تجدیدپذیر

به نقل از oilprice، به‌رغم رشد بی‌سابقه انرژی‌های تجدیدپذیر در سال مالی اخیر، هند همچنان با چالش‌های بسیاری در افزایش ظرفیت مواجه است. در اوایل سال ۲۰۲۴، دولت هند هدف انرژی‌های تجدیدپذیر خود را برای دستیابی به ظرفیت ۵۰۰ گیگاوات سوخت غیرفسیلی تا سال ۳۲-۲۰۳۱، مطابق با دیدگاه نخست‌وزیر مودی مبنی بر یک هند خودکفا با هدف انتشار خالص صفر تا سال ۲۰۷۰، پیش برد.

برای دستیابی به هدف ۵۰۰ گیگاواتی، هند باید سالانه حدود ۳۰ گیگاوات ظرفیت تولید انرژی غیرفسیلی نصب کند که شامل انرژی خورشیدی فتوولتائیک، برق آبی، بادی خشکی و انرژی هسته‌ای می‌شود. در حالی که افزایش اخیر در ظرفیت انرژی‌های تجدیدپذیر دلگرم‌کننده است، افزودن‌های بیشتر برای دستیابی به هدف ۲۰۳۲ ضروری است.

چالش‌های هند در انرژی‌های تجدیدپذیر

با آغاز انتخابات عمومی هند در اوایل ماه جاری، تاکید این کشور بر انرژی‌های تجدیدپذیر جای تعجب ندارد. به‌رغم اهداف بلندپروازانه آب‌وهوایی برای کاهش انتشار دی‌اکسید کربن، دستیابی به آن‌ها تنها در صورتی امکان پذیر است که هند شور و شوق ماه‌های اخیر را حفظ کند. با این حال، چالش‌های حیاتی همچنان پابرجاست. تضمین پایداری شبکه در کنار هزینه‌های یکپارچه‌سازی بالاتر که با معرفی ظرفیت‌های تجدیدپذیر بیشتر همراه است، یک راه‌حل استراتژیک در ایجاد توازن میان این انرژی پاک با صادرات هدفمند است و چشم‌انداز رشد هند را برای بخش برق، بدون به خطر انداختن اهداف ملی آب‌وهوا، ممکن می‌سازد.

افزایش تاسیسات خورشیدی در هند تقاضای بسیاری برای تجهیزات خورشیدی ایجاد کرده است. از رکورد ۷.۱ گیگاوات ظرفیت تجدیدپذیر اضافه‌شده در ماه مارس، بیش از ۶.۲ گیگاوات اضافه‌شده جدید خورشیدی بود. برای درک این موضوع باید به این نکته توجه کرد که در کل سال ۲۰۲۳ شاهد نصب ۷.۵ گیگاوات ظرفیت خورشیدی جدید بودیم.

بیشتر بخوانید: چرا شهرک‌های صنعتی از نصب پنل‌های خورشیدی استقبال نمی‌کنند؟/ هزینه بالا و عدم حمایت دولت دلیل عقیم ماندن احداث نیروگاه‌های کوچک مقیاس

رشد تولید پنل‌های خورشیدی در هند

هند با توجه به ظرفیت رو به رشد تولید پنل‌های خورشیدی خود که تا مارس ۲۰۲۴ به ۶۸ گیگاوات رسیده بود، درصدد گسترش دامنه تولید پنل‌های خورشیدی بود. آمریکا به دلیل تقاضای زیاد برای انرژی خورشیدی و پتانسیل برای حاشیه سود قوی در حکم یک مقصد صادراتی اصلی ظاهر شد. قانون پیشگیری از کار اجباری اویغور‌ها (UFLPA) در آمریکا نیز در این تغییر به سمت صادرات هند نقش داشت.

به‌رغم ارسال میلیون‌ها پنل از هند به آمریکا که نشان‌دهنده پتانسیل صادراتی این کشور است، تولیدکنندگان هندی با رقابت سختی از سوی همتایان آسیای جنوب شرقی خود مواجه می‌شوند که با استفاده مواد اولیه از چین، برتری خود را حفظ می‌کنند و در نتیجه هزینه‌های کمتری دربر دارند.

این امر رقابت موثر هند را به عنوان یک صادرکننده دشوار می‌کند و نشان‌دهنده نیاز به تغییر تمرکز به سمت اهداف انرژی خورشیدی داخلی خود به جای اولویت دادن به صادرات است. با این حال، انتظار می‌رود صادرات از هند افزایش یابد، زیرا آمریکا تعرفه‌هایی را بر پنل‌های همتایان آسیای جنوب شرقی اعمال می‌کند که پیش‌بینی می‌شود تا ۲۵۴ درصد باشد و قرار است از ژوئن ۲۰۲۴ اجرا شود. این پنل‌ها به طرز چشمگیری گران‌تر از پنل‌های هند هستند.

هند در حال حاضر مقداری برق به بنگلادش، نپال و بوتان صادر می‌کند که مقدار کمی از آن به میانمار می‌رسد. با این حال، تجزیه‌وتحلیل‌ها نشان می‌دهد هند به تجارت آینده انرژی تجدیدپذیر فکر می‌کند. این امر مستلزم ایجاد پروژه‌های اتصال چندگانه است که با کشور‌هایی مانند امارات و عربستان سعودی در خاورمیانه، سری‌لانکا در جنوب و میانمار و تایلند در شرق ارتباط برقرار می‌کند. همچنین امکان گسترش بیشتر در آسیای جنوب شرقی با سنگاپور وجود دارد.

با وجود این، به دلیل ماهیت سرمایه بر پروژه‌های اتصال‌دهنده، به ویژه آن‌هایی که شامل کابل‌های زیر دریا با ساخت‌وساز به‌تن‌هایی چهار تا پنج سال می‌شود، تحقق این پتانسیل تا دهه ۲۰۳۰ در نظر گرفته نشده است. در نتیجه، تمرکز هند بر انرژی‌های تجدیدپذیر تا سال ۲۰۳۲ احتمالاً حول محور دستیابی به اهداف بلندپروازانه داخلی، با حداقل تاثیر کوتاه‌مدت بر تسریع انتقال انرژی به خارج از مرز‌های این کشور خواهد بود.