اقتصاد۲۴- در سالهای اخیر، روابط تهران و پکن رشد چشم گیری را تجربه کرده است. گروهی مدعی اند خروج ایالات متحده از توافق هستهای با ایران که از آن تحت عنوان برنامه جامع اقدام مشترک «برجام» نیز یاد میشود و اعمال تحریمهای سختگیرانه علیه ایران در سال ۲۰۱۸ یکی از عوامل نزدیکی ایران به روسیه و چین است. سال ۲۰۲۱، پکن و تهران توافقنامه ۲۵ سالهای را برای تقویت روابط اقتصادی و استراتژیک بین دو کشور امضا کردند که از آن به عنوان "مشارکت راهبردی جامع" یاد میشود. چین ذیل این توافق برای سرمایه گذاری ۴۰۰ میلیارد دلاری در مدت ۲۵ سال به ایران متهد شد.
موسسه مطالعاتی ژئوپلتیکس با انتشار یادداشتی نوشت، در دوران ریاست ابراهیم رئیسی که اخیرا در حادثه تلخ سقوط بالگرد درگذشت، ایران با تمرکز بر روابط اقتصادی نزدیکتر با بازیگران آسیایی رویاروی غرب قرار گرفت. گروهی از تحلیلگران از این سیاست تحت عنوان استراتژی «نگاه به شرق» یاد کرده اند؛ استراتژی که در دوران ریاست روسای جمهوری پیشین ایران نیز در مورد توجه قرار داشت، اما در دولت سیزدهم بخشی از اولویتها دستگاه دیپلماسی ایران بود. به ادعای ژئوپلتیکس، ابراهیم رئیسی به واسطه رویکرد عمل گرایانه و نیاز به بازتعریف سیاست خارجی ایران بر اساس نظم جهانی در حال تغییر که در قابش غرب در حال افول است، نگاه به شرق را برجسته کرد.
بیشتر بخوانید: روایتهای ضد و نقیض از تعلیق توافق تهران ـ مسکو؛ آیا روسیه نگران نتیجه انتخابات در ایران است؟
ژئوپلتیکس در ادامه یادداشت ادعایی اش آورد، در این چارچوب توافق مارس ۲۰۲۳ بین ایران و عربستان سعودی با میانجیگری چین نیز به عنوان شاخص قدرتمند یاد میشود که با استناد بدان میتوان میزان نفوذ پکن در خاورمیانه را درک کرد. به واسطه این توافق، ریاض و تهران پس از یک دوره ۷ ساله تنش، روابط دیپلماتیک خود را از سر گرفتند. همچنین لازم به ذکر است که ایران عضو گروه هایی، چون بریکس شده، اتحادهایی که بازیگرانی، چون برزیل، روسیه، چین و آفریقای جنوبی در آن حضور دارند، تحت رهبری و نفوذ چین هست و دلار زدایی و مقابله با سلطه غرب در اولویت برنامه هایش قرار دارد. ابراهیم رئیسی در آگوست ۲۰۲۳ هنگام سخنرانی در اجلاس بریکس در ژوهانسبورگ گفت: «ایران قاطعانه از تلاشهای بریکس برای دلارزدایی با استفاده از ارزهای ملی و تقویت مکانیسمهای این بلوک برای پرداخت و تعاملات مالی حمایت میکند». دسامبر ۲۰۲۳ ایران قرادادی تجاری با روسیه امضا کرد که به واسطه اش قرار برآن است که تعاملات با ارزهای محلی انجام شود.
ژئوپلتیکس در بخش دیگری از یادداشت خود آورد، با گستردهتر شدن ابعاد درگیریها در خاورمیانه، ایالات متحده از چین خواست تا با استفاده از اهرم خود یعنی نزدیکی به ایران، حملات انصار الله به دریای سرخ را متوقف کند. انصار الله یمن با آغاز جنگ در غزه، کشتیهای اسرائیلی یا کشتیهایی به مقصد سرزمینهای اشغالی را هدف حملات پهپادی و موشکی شان قرار میدهند؛ گزارهای که تجارت جهانی را تحت تاثیر قرار داده است. در همین چارچوب گروهی مدعی اند که چین به ایران گفته بود که در صورت تداوم حملات به دریای سرخ، روابط اقتصادی دو بازیگر ممکن است تحت تاثیر قرار بگیرد. اما این ادعایی است که مقامهای تهران و پکن هنوز تایید نکرده اند بالاخص آن که ایران همیشه تاکید دارد که از رویکرد گروههای مقاومت حماست میکند، اما در فعالیتهای آن نقشی ندارد.
شواهد نشان میدهد نفوذ چین در خاورمیانه افزایش یافته و متعاقبا روابط این بازیگر با ایران عمیقتر شده است. به ادعای ژئوپلتیکس در حوزه اقتصادی چند مولفه قابل توجه است، نخست:چین مقادیر زیادی نفت از ایران خریداری میکند. از زمان امضای توافقنامه مشارکت استراتژیک جامع ۲۵ ساله ایران و چین در سال ۲۰۲۱، سرمایه گذاری چین در ایران ۱۸۵ میلیون دلار برآورد شده است. آمارهای اخیر نشان میدهد که ایران سی و هشتمین شریک تجاری چین است و تجارت دوجانبه شان ۳۲ میلیارد دلار برآورد شده است. شی جین پینگ، رئیس جمهور چین در جریان سفر خود به ایران در سال ۲۰۱۶، ماهها پس از امضای برجام، با رهبران ایران در باب تقویت روابط اقتصادی دوجانبه توافق کرده بود وقرار بر آن بود دو کشور تجارت دوجانبه را تا سال ۲۰۲۶ به ۶۰۰ میلیارد دلار برسانند. با این همه آنگونه که ژئوپلتیکس مدعی است، به واسطه تحریمهای اعمالی علیه ایران یا هرگزاره دیگر، تجارت چین با سایر کشورهای خاورمیانه - به ویژه عربستان سعودی (۱۰۷ میلیارد دلار) و امارات (۹۵ میلیارد دلار) بسیار بیشتر از تجارت این کشور با ایران است. گروهی مدعی اند پکن به واسطه هراس از تحریمهای آمریکا رویکرد محتاطانهای را در ارتباط با ایران تعریف کرده است.
به ادعای ژئوپلتیکس، در این میان مولفه دیگری که باید لحاظ شود نگاه بدبینانه گروهی از تحلیلگران به توافق نامه استراتژیک میان ایران و چین است. گروهی مدعی اند که پکن بدین طریق تلاش دارد تا نفوذش را در خاورمیانه برجستهتر کند. در حالی که برخی از گزارهها روابط تهران و پکن را تحت تاثیر قرار داده، محدودیتهایی برای همکاری اقتصادی بین پکن و تهران وجود دارد. در همین راستا گروهی مدعی اند، پیوندهای اقتصادی پکن با ایران در سالهای اخیر محدود بوده است. چین به تعهدات خود در زمینه سرمایه گذاری در ایران عمل نکرده است. در حالی که پکن مقادیر زیادی نفت از ایران خریداری کرده، تجارت دوجانبه نسبتاً پایین بوده است.