دیپلماسی قفل شده میان تهران و واشنگتن گرفتار در فضای مهآلود است. در این فضا چه گمانهایی را میتوان تصور کرد؟ آیا در وضعی که نه تهران و نه واشنگتن _و به تبع آن غرب _ از درک یکدیگر پرهیز میکنند، نقطه تقابل مستقیم دوباره نزدیک است؟ یا عقلانیت پرهیز از تکرار رویارویی، بر هرگونه احتمال دیگر سنگینی میکند؟ اینجا آنچه اهمیت دارد، مراقبت از محاسباتی است که کمترین اشتباه درآن به شعلهور شدن دوباره جنگی میانجامد که چگونگی پایان آن، برای هیچیک از طرفها روشن نیست.
به روایت ظریف، در نظم بینالملل معاصر، امنیت دیگر صرفاً به معنای دفاع از مرزها نیست؛ بلکه به ابزاری تبدیل شده برای تعریف «دیگری» بهعنوان تهدیدی وجودی، با هدف توجیه اقدامات فوقالعاده، تحریمهای فلجکننده و حتی توسل به زور نظامی.
وزیر امور خارجه کشورمان در مصاحبه با شبکه راشاتودی با اشاره به زیادهخواهی آمریکا و رد ایدههای ایران توسط غرب گفت: آنها آمادگی یک توافق عادلانه را ندارند.
مسعود پزشکیان در نشستی سه ساعته با جمعی از شخصیتهای برجسته و نخبگان سیاسی گفت: دعوت دولت به مشارکت به معنای فقدان برنامه نیست؛ دولت برنامههای راهبردی مشخصی دارد که در حال اجراست.
سخنگوی دولت در پاسخ به این پرسش که درصورت تحقق شرایط، آیا ایران مذاکره مستقیم انجام خواهد داد یا خیر؟ گفت: ظاهر گفتوگو یک مساله است و باطن آن چیز دیگری است
بهتازگی رئیس اتاق بازرگانی ایران اعلام کرده که گزارشی درباره امکان ارتباط مستقیم بخش خصوصی ایران و آمریکا تهیه شده و اتاق بازرگانی ایران آمادگی دارد با بخش خصوصی آمریکا وارد مذاکره شود. ظاهراً این گزارش به وزارت امور خارجه ارائه شده، اما در آنجا بایگانی شده است.
جملهای از عراقچی، عمق پیچیدگی موقعیت ایران را نشان میدهد وقتی میگوید که «فناوری هستهای ما حاصل خون مردم ماست ... و قابل فروش نیست» و این دو سطح از بیان یعنی آمادگی برای مذاکره در کنار تأکید بر «عزت ملی»، نشان میدهد تهران در یک موقعیت دوگانه گرفتار است
عباس عراقچی، وزیر خارجه گفت: ایران آماده از سرگیری مذاکرات با دولت آمریکا در مورد برنامه و توسعه هستهای خود است و البته این موضوع به رویکرد و نظر ایالات متحده بستگی دارد
ریشههای تعامل ایران، عربستان و آمریکا به تحولات قرن بیستم خصوصا بعد از پایان جنگ جهانی دوم بازمیگردد. پیش از انقلاب اسلامی در ایران، تهران و ریاض هر دو در محور همسویی با واشنگتن و بلوک غرب، ذیل سیاست مهار شوروی قرار داشتند.
فداحسین مالکی گفت: آمریکاییها بهدنبال مذاکره با ایران هستند و در ماههای اخیر، پیامهایی از مسیرهای مختلف به کشورمان ارسال کردهاند. اما جمهوری اسلامی نسبت به آمریکا بیاعتماد است.
گزارشهای غیررسمی میگویند عباس عراقچی در یک نشست محدود اذعان کرده که روند مذاکرات به بنبست رسیده و تأکید کرده پایان این مسیر باید بدون تنش مدیریت شود. او همچنین در همین نشست راه عبور از بحرانهای داخلی، از کمبود آب و برق گرفته تا فرسایش سرمایه و مهاجرت نیروهای متخصص را در گسترش همکاری با دولت ترامپ دانسته است.
وزیر خارجه ایران در پایان تأکید کرد که جمهوری اسلامی همواره برای مذاکره آماده است و هیچگاه صحنه دیپلماسی را ترک نکرده، اما موفقیت هر مذاکرهای منوط به رعایت قواعد آن است.
لاریجانی در توضیح رویکرد ایران نسبت به مذاکره با آمریکا تأکید کرد که واشنگتن همچنان میکوشد هر تحول جهانی را به نقش خود گره بزند و چنین نگاهی را نوعی فریب میداند. او گفت ایران تنها مذاکرهای را میپذیرد که واقعی و بر پایههای روشن باشد، نه گفتوگوهایی که نتیجه آن از پیش تعیین شده است. به گفته او، جمهوری اسلامی هیچ اصراری برای چنین مذاکراتی ندارد.
پاریس پس از تجربه نه چندان موفق میانجیگری در حاشیه سفر مسعود پزشکیان، رییسجمهور ایران به نیویورک، اکنون میخواهد باردیگر نقش میانجیگرایانهاش را به آزمون گذاشته و از طریق گفتوگو با آقای عراقچی زمینهای برای ازسرگیری مذاکرات غیرمستقیم یا حتی مستقیم تهران- واشنگتن فراهم آورد.
لاریجانی درباره مذاکرات هستهای و احتمال دیدار تهران و واشنگتن گفت: «آمریکاییها تلاش میکنند خود را نقطه عطف هر تحول در جهان نشان دهند؛ این نوعی خودفریبی است.