برای آخرین بار، من و تو ما شدیم

اقتصاد۲۴-  سید محمد محسن موسوی

آقای پزشکیان
دلمان گرفته، قلبمان به درد آمده، بغض گلویمان را فشرده.
هزاران حرف نگفته داریم.
درد به حساب نیامدن، در جسم و روحمان رخنه کرده و زخم ویژه خواری، فساد و ناملایمات در وجودمان لانه کرده است.

آقای دکتر

پیام خود را در دور اول انتخابات به گوش همگان رساندیم تا زنگ‌های هشدار به صدا در آیند و امثال رئیس ستاد آقای جلیلی بدانند که عدم مشارکت ۶۰ درصد از جوانان و مردم ناراضی به معنای زیر سوال رفتن مشروعیت و اعتبار نظام است، نه دور ریز و پسماند.
آقای دکتر
تمامیت‌خواهان و غافلان داخلی به عبث می‌اندیشند که جوانان به کنج خلوت خود خزیده و به رخداد‌های جامعه و جهان بی‌تفاوتند. آن‌ها بدانند ما لحظه به لحظه تحولات کشور و عملکرد جریان‌های مذهبی و سیاسی و حتی عقبه ایدئولوژیک و فکری‌شان را تجزیه و تحلیل کرده ایم و خدمات و خیانت هایشان را در حافظه تاریخی‌مان، ضبط و روزی آن‌ها را پاسخگو خواهیم کرد.

آقای دکتر پزشکیان

صداقت، شجاعت، عدالت، سلامت و عرق ملی و مذهبی‌تان را باور کرده و شما را فرزند خلف ایران و دیار سالار و سرداران ملی‌مان می‌دانیم.
شما هم ما را باور کنید، باورمان کنید که در کنارتان توان ایجاد تحول در تمامی ارکان کشور و پاسخگو کردن هر مسئولی در ازای وعده‌هایش را با نیروی جوانی و بهره‌مندی از تجربه نخبگان منتخب شما ممکن می‌دانیم.
ما همواره حضور موثر داشته‌ایم. آنگاه که لازم بود، برای افزایش عمق استراتژیک و دور کردن تهدیدات دشمنان از مرز‌های کشورمان و محافظت از حرم‌های مطهر در سوریه، عراق و هر جای دیگر جنگیدیم و جانفشانی کردیم.
یا در عرصه‌های بین‌المللی، قله‌های علمی را فتح کردیم و در داخل کشور شرکت‌ها و موسسات دانش‌بنیان و زیرساخت‌های علوم هایتک، نانو و پیشرو را با حداقل امکانات پایه‌گذاری و راه‌اندازی کردیم.

تاسوعا و عاشورا، شانه به شانه در صفوف طویل بهم پیوسته لسان لشگری چند میلیونی به خلق حماسه مبادرت ورزیدیم تا هیبت و شور مذهبی و اقتدار ملی‌مان را به رخ جهانیان کشیده و رعشه بر وجود بدخواهان کشورمان اندازیم.
هنگامی که هتک حرمت بانوان و برخورد قهرآمیز با جوانان به دور از امر به معروف و نهی از منکر و رأفت توصیه شده در اسلام ناب محمدی بار‌ها تکرار شد، از جانمان گذشتیم و با صدای بلند اعتراض کردیم.
وای که چقدر غم‌انگیز بود آن روز، مام میهن که گلبول‌های سفید و قرمز در رگ‌هایش به جان هم افتاده و یکی دیگری را نابود می‌کرد، ضجه زد، گریست و قلبش شکست.

آقای دکتر

دعا می‌نماییم که خداوند و مولی متقیان علی یاری‌تان نمایند که بتوانید این بار سنگین را بر شانه‌هایتان حمل نمایید. چرا که علاوه بر ملت، بایستی قلب شکسته مادرمان ایران را هم درمان نمایید.
ما را چه شده است؟
چه کسی می‌خواهد من وتو ما نشویم؟
تمام اقوام و مردمان ایران هزاران سال در کنار هم جان و مالشان را فدا کردند و برای حفظ کشور و مراقبت از یکدیگر جانفشانی کردند.
ما را چه شده است؟
چرا به اینجا رسیده‌ایم؟
ما جوانان، اصالت، صلابت، باور‌های مذهبی و ملی خود را حفظ کرده‌ایم، ولی متولیان امور ما را ندیده، نشنیده و نمی‌فهمند.
کدامین نهاد، موسسه و فرد می‌تواند ادعا کند که توانسته مطالبات و خواسته‌های جوانان را درک کند؟
در واقع هیچ کدام به جز شهید عزیز و گرانقدر سردار سلیمانی، آن سردار عارف، که هیمنه و اقتدارش لرزه بر تن دشمنان می‌انداخت. رفتار، گفتار و آن لبخند زیبایش در مناسبات اجتماعی از همگان به خصوص جوانان جذب حداکثری می‌کرد.
سخنانشان را به یاد می‌آورید؟ همه جوانان فرزندان و عزیزان ما هستند حتی کسانی که رفتار، پوشش و حجاب‌شان بر حسب معیار برخی افراد مغایر و متفاوت با ارزش‌ها باشد.
آن حماسه عظیم در تشییع پیکر مطهرشان و حضور میلیونی مردم با سلایق و اعتقادات متفاوت و حتی بانوان بی‌حجاب و کم‌حجاب را آیا به یاد دارید؟

آقای دکتر

ما هیچگاه یک‌طرفه به قضایا نمی‌نگریم.
ما حتی درک می‌نماییم که رهبری بسان پدری است که در خانواده فرزندانی با اعتقادات و رفتار‌های متفاوت دارد و ایجاد توازن بین خواسته‌های این فرزندان به دور از فروپاشی کشور و یا سرکشی احدی یا گروهی از آن‌ها بسیار مشکل است.
چگونه رفتار نمایند که فرزندانش با گرایش‌های مذهبی و یا گرایش ملی خدای نکرده به افراد غیر ملی و ضد مذهبی تبدیل نشوند؟
بماند که همزمان بایستی تمهیدات خارج از خانواده و کشور را هم پیش‌بینی، شناسایی و تدبیر نمایند. چرا که این کشور عزیز در طول تاریخ عظمت و شکوهش باعث واهمه و حسادت کشور‌های دیگر بوده است.
آقای دکتر
ما باید همواره متحد و در کنار هم باشیم، گفتمان خوشی و لذت و حتی درد مشترک داشته باشیم نه در تضاد و تقابل با یکدیگر. امیدواریم شما به عنوان رئیس‌جمهور در این امر موفق باشید.
آقای دکتر
دست در دستان‌تان می‌نهیم و به یکدیگر فرصت شکوفایی و بالندگی ایران را می‌دهیم، چرا که ایمان داریم یک جهان فرصت دیگران، نتیجه‌ای جز یک جهان تهدید و تحریم برای کشورمان ندارد.
یک جهان فرصت را اراده شما و تخصص، از خودگذشتگی و جهانشمولی افرادی مثل آقای دکتر ظریف برای ما مهیا می‌کند.

آقای دکتر
می‌دانیم که در دوران کاریتان هیچ‌گاه سهم و امتیازی برای خانواده و خودتان از سیستم حکومتی و اجرایی نخواستید.
ولی ما از رهبری و شما امتیاز و سهم می‌خواهیم.
امتیاز مهیا نمودن شرایط یک زندگی بدون دغدغه برای پدران و مادران این سرزمین که شرمنده فرزند و دیگران نباشند.
امتیاز زمینه‌سازی شرایط امکان آغاز یک زندگی، اشتغال و فرصت بیان خواسته‌های به‌حق جوانان.
امتیاز امکان بروز استعدادها، تعصب ملی و غیرت مذهبی‌مان را برای مبارزه با رانت، فساد، تبعیض و بی‌عدالتی در کنار شما.

آقای دکتر مسعود پزشکیان

بی‌تردید به عرض می‌رسانیم که دوندگی، تلاش شبانه‌روزی، تشکیل جلسات متعدد و کارگروه‌های مختلف از سوی یک رئیس‌جمهور قابل توجه است.
ولی از منظر ما، اگر خدا ناکرده منجر به نتیجه‌های مثبتی مثل کاهش تورم، کاهش رشد نقدینگی، کاهش نرخ سکه و ارز و اجاره بها و قیمت مسکن و اقلام مصرفی مردم و گشایش در روابط و مناسبات بین‌المللی نگردد، زحمتی بیهوده و عبث و یک فرصت‌سوزی دیگر خواهد بود.
آقای دکتر
برای آخرین بار مشارکت کردیم و فرصت دادیم.
در کنارتان هستیم، حمایت‌تان می‌کنیم و آرزومند موفقیت شما، ایران و همگان هستیم.
تا ان‌شاءالله یک روز در آینده گردنی که در گرو وعده‌هایتان نهاده‌ایم، حلقه گلی از عشق، امید، باور و ایمان بیندازیم.