خطر بیکاری ۷۰۰ پرستار و ۲۰۰ پزشک

اقتصاد۲۴-انتقاد، اعتراض و سرانجام تحصن؛ پرسنل بیمارستان «محب کوثر» از روز گذشته در حیاط بیمارستان تحصن کردند تا صدای اعتراض آنان شنیده شود. آنان از اول تیرماه جاری شاهد انتقال بی‌سروصدای اقلام و پرسنل بخش دولتی به این بیمارستان و ازدست‌رفتن جنبۀ خصوصی بیمارستان هستند. این درحالی‌است که در آستانۀ انتقال دولت سیزدهم به دولت جدید، رؤسای فعلی و جدید نهاد ریاست‌جمهوری طی بخشنامه‌ای صراحتاً از دستگاه‌های دولتی خواسته‌اند از هرگونه انتصاب، جابه‌جایی و نقل و انتقال دولتی خودداری کنند تا دولت جدید مستقر شود.

اما این اولین‌بار نیست که چنین اتفاقی برای یک بیمارستان جنرال و خصوصی می‌افتد. پیش از این نیز قرار بود بیمارستان «محب مهر» که آن هم مالکیتی شبیه به این داشت، به بخش دولتی منتقل شود که تلاش‌های پرسنل مانع از این اتفاق شد. اما اکنون اصرار به دولتی کردن یک بیمارستان خصوصی که درحال گرداندن امور درمان است، فرضیه‌ها دربارۀ نیت‌های سوء و حتی منافع گروهی و فردی را برای این تغییر سیستم پررنگ‌تر می‌کند.

انتقال برخلاف نظر و بخشنامۀ دولت فعلی و آتی

پرسنل و کادر درمان بیمارستان خصوصی محب کوثر طی یک بیانیه در شبکه‌های اجتماعی نوشته‌اند: «با سلام و احتـرام. باتوجه‌به نامۀ دکتر مسعود پزشکـیان رئیس‌جمهور منتخب و پیش از آن نـامۀ دکــتـر مـحـمـد مـخـبـر سـرپـرســت ریاست‌جمهوری، مبنی بر عدم انتقال اموال دولتی تا استقرار دولت چهاردهم، در تاریخ اول تـیــر تـجـهـیـزات و امـوال بـخـش چشم‌پزشکی بیمارستان حضرت رسول به بیمارسـتان مـحـب کـوثـر انـتقـال یـافت.

بیمارسـتان مـحب کـوثر از سـال ۱۳۹۲ بـا پروانـۀ خـصوصی، از بیـمارستان‌های درجه یک زیر مجموعۀ دانشـگاه عـلوم پـزشکی ایران و هیئت امنای صرفه‌جویی ارزی است و در این سال‌ها با عملکرد مناسب هـمواره مورد رضایت بیماران بوده است. تلاش‌های دکتر سعیـد کریـمی معـاون درمـان وزارت بهداشت، دکتر مـسعود ناصـری‌پور ریاست گروه چـشم بیمارسـتان حـضرت رسول و عبدالرضا پازوکی ریاست دانـشگاه ایران در این انتقال غیرقانونی بسیار چـشمگیر است و منافع شخصی و گـروهی عده‌ای خاص را پیگیری می‌کند. هـم‌اکنون حدود ۷۰۰ نفر پرسنل و ۲۰۰ نفر پزشک شاغل در بیمارستان محـب کوثـر در شـرایط بلاتکلیفی و نـاامنی شـغلی بـه‌دلیل ایـن انـتقـال غیـرقـانونی هستند.»

تلاش‌های سعید کریمی معاون درمان وزارت بهداشت، مسعود ناصری‌پور ریاست گروه چشم بیمارستان حضرت رسول و عبدالرضا پازوکی ریاست دانشگاه ایران در این انتقال غیرقانونی بسیار چشمگیر است

در همـین زمـینه جمـعی از کادر درمان و پرسـتاری این بیمارسـتان به «پیام ما» گفتـند: بیـمارستان خصوصی محب کوثر متأسفانه به‌صورت یواشکی و انتقال بین دو دولت درحال انتقال به بخش دولتی اسـت و همکاران نگران تعدیل نیرو هسـتند. اما پاسخ درستی به پرسنل ارائه نمی‌شود و بعد از سه ماه زمزمۀ انتقال و نگرانی پرسنل، دو هفته پیش پرسنل حضرت رسول و بخش جراحی چشم وارد بیمارستان ما شدند و باعث ناامنی شغلی نیرو‌های باسابقه شدند کـه در نـهایت کـلیۀ نـیرو‌های بیـمارستان تصمیم گرفتند در حیاط بیمارستان تحصن کرده و اقدام به رسانه‌ای شدن این موضوع کنند.

یکـی از پزشکان متخصص این بیمارستان که نـخواست نامش فاش شود به «پیام ما» بیـان کرد: ۴۹ درصد از سهام بیمارستان محب کـوثر در اختیار دانشگاه علوم پزشکی ایران، ۴۹ درصـد در اختیار هیئت امنای ارزی و ۲ درصـد در اختیار سرکانی است که مؤسس هـمـۀ بیـمارسـتان‌های با عنوان «محب» است. موضوع انـتقـال بیمارستان محب کوثـر از بخش خصـوصـی به دولتی هنوز به تأیـید و امضای سرکـانی نرسیده است، اما اگـر بـا فشار هم موفـق به جلب نظر‌ایشان شوند، بر چـه اساسی ایـن انتقال انجام می‌شـود؟ زیرا اوقـاف کـه یـکی از سهام‌داران این بیمارستان است، شرط کرده بود که این بـیمارستان خصـوصی بماند و همچنین با هـمۀ بیمـه‌ها همکاری خود را ادامه دهد.

بیشتر بخوانید:مهاجرت کادر درمان در فاز بحران؛ مهاجرت پزشکان، کمبود کادر درمان و تماشای مسئولان + ویدیو

او دربارۀ زمـان اتـمام پـروانـۀ خـصوصی بیمارستان هـم توضـیح داد: بیمـارستان محب کوثر پروانۀ خصوصی‌اش تا مـهرماه سال‌جاری است. اما قرار بود بیمارستان از طریق خرید خدمت و پرداخت مبلغی به دولت، این پروانه را تمدید کرده تا همین‌طور خصوصی باقی بماند؛ این به نفع دولت هم بود. امـا سعـید کریمی که معاونت وزارت بهداشت هستند، به‌اتفاق عبدالرضا پازوکی رئیس دانشگـاه عـلوم پـزشکی ایـران و محسن پازوکی رئیس بیمارستان مـحب کوثر، قصد انتقال این بیمارستان به بخش دولتی دارند که مـوجب ناامنی شغلی ۷۰۰ نفر از کارکنان و پرسنل درمان و ۲۰۰ نفر از پزشکان این مجموعه شده است.

برخلاف بخشنامۀ سرپرست ریاست‌جمهوری و مسعود پزشکیان رئیس‌جمهور منتخب، این سـه پزشـک کـه نـام بـرده‌ام در اقـدامی غیرقانونی این درخواست را سریعاً به وزارت بهداشت داده‌اند تا موافقت‌شان را بگیرند. درحـال‌حاضـر هم پرسنل هـم پزشـک و رزیدنت‌های بیمارستان رسول اکرم و حتی اقلام پزشکی‌شان را را به‌طور کاملاً غیرقانونی وارد بیمارستان کرده‌اند. ضمن اینکه فعلاً ۱۰ نیرو و بخش چشم بیمارستان رسول اکرم را هم وارد بیمارستان محب کوثر کرده‌اند؛ درحالی‌که بیمارستان ما خصوصی است و به‌خاطر این موضوع هنوز برخی از پزشکان قبلی به بیماران خود نوبت عمل نداده‌اند.

بیشتر بخوانید:ممنوعیت حضور کادر درمانی مرد برای زنان در بیمارستان‌ها

براساس گـفـته‌های نیـرو‌های حاضر در بیـمارستان، اکــنون قراردادی که پرسنل با بیـمارستان بستـه‌اند با بـخش خصوصی اـست، اما وقتی بیمارسـتان دولتی شود وضعیت‌شان نامشخص مـی‌شـود و امنیت شغلی‌شان به خطر می‌افتد. آنان مـی‌گویند مسئولان بیمارستان پاسخ درستی در این زمینه به ما نمی‌دهند و اکثراً در بلاتکلیفی به سر می‌برند.

به ضرر کادر درمان و بیماران

یـک پرسـتار حـاضر در این بیمارستان به «پیام ما» می‌گوید: متولیان امر می‌خواهند بلایی که نتوانسـتند سر بیمارسـتان محب مـهر بیـاورنـد و آن را دولـتی کـنند، سر بیمارستان محب کوثر بیاورند؛ درحالی‌که تکلیف این حجم از نیرو مشخص نیست که با آنان چه می‌کنند؟

این پرستار که نخواست نام‌اش افشا شود، ادعا می‌کند: رئیس بیمارستان پزشکی ایران پشت این قضیه است و باید پاسخگو باشند و این‌ها ۵ روز است که تجهیزات بیمارستان رسول را به بیمارستان ما منتقل می‌کنـند. بایـد دید که چه کسی پشت این قضـیه اسـت؟ درحالی‌که قرار بود پروانۀ بیمارستان را به‌صورت خرید خدمت تمدید کنند، امـا الان با این اقدام یک بیمارستان خصوصی جنرال را می‌خواهند به زمین بزنند و پرسنـل را هم از کار بیکار کنند. به نظر می‌رسـد عـلت این موضوع فعالیت یک شـرکت خـصوصی اسـت کـه قبـلاً سابقۀ نامناسبی در بستن قرارداد با پرسنـل درمان داشته اسـت. در نتیـجه شاهد وعـده‌های بی‌سرانجام مسئولین هستیم، درحالی‌که زیر قول خود می‌زنند؛ همان‌طور که قرار است این بیمارستان جنرال را به تخصصی چشم تبدیل کنند.

یکی از بیماران بیمارستان خصوصی محب کوثر هـم در هـمین مورد عنوان می‌کند: دولتی شدن بیمارستان خصوصی به ضرر ما هم هسـت. زیرا به فرض اگر کسی دارای شغلی باشد که براساس آن بیمۀ تکمیلی باشد، می‌تواند براساس بیمۀ تکمیلی و نوع قراردادی که دارد، محل درمان و پزشک خود را انتخاب کند. اما با ایجاد یا استقرار یک بیمارستان دولتی، همۀ اقشار جامعه تمایل به مداوا و استفاده از خدمات آن به هر شیوه‌ای را ندارند. درحالی‌که در انجام این تغییرات و جابه‌جایی‌ها باید صلاح بیمار و روش درمان و سپس اشتغال کادر درمان در نظر گرفته شود.