اقتصاد۲۴: هواپیمای جنگنده چند منظوره تک سرنشین، چیتا اطلس، توسط سیستم‌های هوانوردی دنل (شرکت هواپیما‌های اطلس سابق) در آفریقای جنوبی تولید شد. این جنگنده از هواپیمای داسو میراژ III مشتق شده است.

نیروی هوایی آفریقای جنوبی (SAAF) از سال ۱۹۸۶ عملیات توسعه چیتا را آغاز کرده بود. در سال ۲۰۰۸، سری چیتا (چیتا D دو صندلی، چیتا  E و C تک صندلی) از خدمات SAAF بازنشسته شد و با ۲۶ جنگنده ساب JAS ۳۹ جایگزین شد.

توسعه جنگنده اطلس چیتا

تحریم تحویل تسلیحات به آفریقای جنوبی توسط سازمان ملل در نوامبر ۱۹۷۷، نیروی هوایی آفریقای جنوبی را وادار کرد تا اولویت بالایی را برای ارتقای عمر هواپیما‌های بازمانده از ۷۴ داسو میراژ III و انواع مرتبط دریافت شده در سال ۱۹۶۳ قرار دهد.

این ارتقاء باعث استفاده گسترده از فناوری اسرائیل شد (واقعیتی که البته رسما تکذیب شد) و هواپیما‌هایی با قابلیت‌ها و تجهیزات اویونیک مشابه کفیر اسرائیل تولید کرد.

حدود ۱۶ میراژ IIIEZ به استاندارد یوزپلنگ E، تقریباً معادل کفیر-C۷، تبدیل شدند، در حالی که ۱۱ میراژ IIIDZ و D۲Z دو سرنشینه به عنوان چیتا Ds تغییر یافتند که شبیه به کفیر-TC۷ است. ممکن است پنج چیتای دیگر از قاب‌های هواپیمای کفیر یا میراژ تولید شده توسط صنایع هوافضای اسرائیل تولید شده باشد.

بیشتر بخوانید: معرفی جنگنده لاوی اسرائیل

چیتای D با شماره ۸۹ CFS از ۱ ژوئیه ۱۹۸۶ وارد خدمت شد، چیتای E تک صندلی پس از آن با شماره ۵ Sqn از مارس ۱۹۸۸ وارد خدمت شد.  

چیتای C

با بازنشستگی چیتای E چندمنظوره در اکتبر ۱۹۹۲، معرفی چیتای C که قبلا مخفی بود، آغاز شد. این جنگنده که یک هواپیمای دفاع هوایی مهیب است مجهز به رادار مدرن پالس داپلر و رادار اسکن EUM-۲۰۳۲ است. این در حالی  بود که چیتا E با رادار برد ساده خود برای حمله زمینی بهینه شده بود.

چیتای C همچنین دارای سیستم‌های اویونیک پیشرفته، کابین شیشه‌ای و HOTAS بود و به مجموعه‌ای از سلاح‌های پیچیده مجهز شده بود. چیتا C از اواخر سال ۱۹۹۲ وارد خدمت شد و تحویل در ژوئن ۱۹۹۵ تکمیل شد. همه ۳۸ یوزپلنگ C با استفاده از اجزای بدنه هواپیمای تهیه شده توسط اسرائیل (شاید از کفیر‌های مازاد یا ساخت جدید) ساخته شدند و از موتور‌های Atar ۰۹K۵۰ از میراژ F۱s آفریقای جنوبی استفاده کردند.

تسلیحات جنگنده اطلس چیتا

به گزارش اقتصاد۲۴ تسلیحاتی که معمولاً توسط هواپیما‌های جنگنده چیتا C، D و E حمل می‌شود شامل یک بمب تمرینی ۱۲.۵ کیلوگرمی، یک بمب تکه تکه شونده ۱۲۰ کیلوگرمی، یک بمب ۱۲۰ کیلوگرمی، یک بمب ۱۴۵ کیلوگرمی، یک بمب ۴۶۰ کیلوگرمی (Paveway ۷۴۵)، بمب هدایت لیزری، یک بمب خوشه‌ای CB-۴۷۰، یک بمب ۲۵۰ پوندی mk۸۱، یک بمب ۵۰۰ پوندی mk۸۲ و یک بمب گلاید رپتور ۱ (H-۲) است. علاوه بر این، چیتا C به بمب Vicon ۱۸-۶۰۱E نیز مجهز شده است. این جنگنده‌ها همچنین توپ ۳۰ میلی متری DEFA ۵۵۳ را حمل می‌کنند.

قابلیت جنگنده اطلس چیتا

جنگنده چیتا می‌تواند با سرعت ۴۵۹۵۰ فوت در دقیقه بالا برود. برد کشتی و جنگی این هواپیما به ترتیب ۲۶۰۰ کیلومتر و ۱۳۰۰ کیلومتر بود. این جنگنده توانایی پرواز با سرعت ۲۳۵۰ کیلومتر بر ساعت را دارد. سقف سرویس و طول بال‌های یوزپلنگ به ترتیب ۱۷۰۰۰ متر و ۸.۲۲ متر است، در حالی که بارگیری بال هواپیما ۲۵۰ کیلوگرم بر متر مربع است.

موتور جنگنده اطلس چیتا

هواپیما‌های Cheetah C، D و E مجهز به موتور اسنکما آتار ۰۹K۵۰C هستند. این موتور دارای ظرفیت ۱۰۵۰۰ پوند (۱۵۰۵۰ پوند a/b) رانش است. اسنِکما، بخشی از گروه سافران، سازنده موتور چیتا است.

مشخصات فنی کلی جنگنده اطلس چیتا

سازنده: آفریقای جنوبی
ورود به خدمت: ۱۹۸۶
خدمه: ۱ نفر

ابعاد و وزن
طول: ۱۵.۶۲ متر
طول بال: ۸.۲۲ متر
ارتفاع: ۴.۵ متر
وزن (حداکثر برخاستن): ۱۶.۲ تن

موتور‌ها و عملکرد
موتور: ۱ موتور توربوجت SNECMA Atar ۰۹K۵۰ 
کشش (خشک / با پس سوز): ۴۹.۰۳ / ۷۰.۸۲ kN
حداکثر سرعت: ۲، ۳۳۸ کیلومتر در ساعت
سقف سرویس: ۱۷ کیلومتر

تسلیحات
توپ: ۲ توپ ۳۰ میلی متری DEFA ۵۵۲
موشک: موشک‌های AAM با هدایت IR پایتون ۳، موشک‌های AAM با هدایت رادار فعال رافائل، موشک‌های V۳B Kukri و V۳C Darter. همچنین چیتا می‌تواند موشک هوا به سطح بومی، موشک ضد کشتی AM.۳۹ Exocet را حمل کند.
بمب: بمب‌های Mk ۸۲/۸۳، بمب‌های خوشه‌ای و بمب‌های هدایت لیزری