
اقتصاد۲۴- از نظر مردم سوریه، پرچم این کشور به عنوان نماد استقامت و وحدت، ریشه در تاریخ پیچیده این کشور دارد. طراحی آن چیزی بیش از مجموعهای از رنگها و روایتی از تغییرات سیاسی، هویت فرهنگی و احساسات میهن پرستانه در این کشور است.
طراحی پرچم که ریشه آن به قرن بیستم باز میگردد، برای اولین بار پس از استقلال سوریه از قیمومیت فرانسه در سال ۱۹۴۶ به تصویب رسید. دارای سه نوار افقی مساوی سبز، سفید و سیاه بود که سه ستاره پنج پر قرمز نماد گروههای مذهبی اصلی کشور در آن زمان بر آن نقش بسته بود.
طرح اولیه پرچم سوریه از پرچم آزادیبخش اعراب الهام گرفته بود که در طول انقلاب اعراب علیه حکومت عثمانی مورد استفاده قرار گرفت و به تاسیس کشورهای مختلف بعد از فروپاشی عثمانی منجر شد. رنگهای پرچم نشان دهنده فضیلتهایی است که عمیقا با تاریخ اعراب عجین شده است. سبز برای امید و باروری، سفید برای صلح، سیاه برای مبارزه، و قرمز برای شجاعت و فداکاری.
در طول سالها، زمانی که سوریه دستخوش کودتاها و تغییرات سیاسی مختلفی شد، طراحی پرچم به گونهای تکامل یافت که انتقال معانی تغییرات تاریخی و هویتی را منعکس کند. در سال ۱۹۵۸، زمانی که سوریه با مصر ادغام شد و جمهوری متحد عربی را تشکیل داد، نسخهای با دو ستاره سبز معرفی شد که نمادی از اتحاد بین دو ملت بود.
پرچم سوریه در زمان بشار اسد
پس از انحلال اتحادیه در سال ۱۹۶۱، سوریه طرح دو ستاره را تا سال ۱۹۶۳ حفظ کرد، زمانی که نسخه تک ستاره توسط دولت بعث سوریه پذیرفته شد که نشان دهنده ناسیونالیسم عرب بود. بعدها پرچم با سه ستاره در سال ۱۹۸۰ مورد استفاده قرار گرفت و این سه ستاره را به معنای فراگیری و همبستگی تعریف کردند.
تاریخ پرچم سوریه نمادی از تمایل این کشور برای تعیین سرنوشت و مبارزه مداوم آن برای یک تشکیل هویت ملی واحد است. سوری ها، چه در داخل کشور و چه خارج از کشور، پرچم را به عنوان چراغ امید و یادآور میراث مشترک خود به اهتزاز در میآورند. این به عنوان شاهدی ماندگار بر استقامت یک ملت و مردم آن، علیرغم تحولات سیاسی و اجتماعی، است که هدف مشترکی را دنبال میکند.
از سوی دیگر پرچم سوریه از اهمیت تاریخی برخوردار است که در رنگها و طرح آن هویداست. هر رنگ و عنصر از هویت کشور و اصولی که برای تجسم آن تلاش میکند صحبت میکند. نسخه فعلی پرچم، که دارای سه رنگ افقی قرمز، سفید و سیاه با دو ستاره سبز است، که هر نماد معنای خاصی دارد.
نوار قرمز روی پرچم نشان دهنده خونی است که برای آزادی سوریه و شجاعت مردم آن فدا شده است. این یادآور مبارزات ملت برای استقلال و جانهای از دست رفته در پیگیری تعیین سرنوشت است. رنگ قرمز همچنین اشارهای به سلسله تاریخی هاشمی و نقش آنها در شورش اعراب علیه حکومت عثمانی است که خونهای بسیاری دادند.
نوار سفید پرچم نماد صلح و آیندهای روشن است. سفید منعکس کننده آرمانهای ملتی است که پس از دورههای آشفتگی و درگیری در آرزوی آرامش است. امید به دورهای که در آن سوریها بتوانند بدون سایه ناملایمات شکوفا شوند.
نوار سیاه نشان دهنده ظلم و ستم است، به ویژه دوران اشغال عثمانی قبل از آزادی سوریه که رنگ سیاه را با نماد سرکوب مردم نشان میدهد. سیاه همچنین نشان دهنده سرپیچی مردم سوریه، مقاومت آنها در برابر تلاش برای سرکوب هویت و خودمختاری آنها و تلاش برای رهایی از هر دیکتاتوری است که میخواهد از آنها بهره برداری کند.
در قلب پرچم، دو ستاره سبز نشان دهنده وحدت و امید است. در ابتدا، این ستارگان نشان دهنده اتحاد سوریه و مصر در جمهوری متحد عربی بودند. اما امروزه آنها همچنان به عنوان نماد تعهد کشور به وحدت و همبستگی اعراب است. علاوه بر این، دو ستاره سبز روی پرچم با نماد اتحاد اولیه سوریه با مصر و بعدا با عراق، که شامل یک وحدت پان عربی گستردهتر است، اهمیت تاریخی دارند. این جنبه از طراحی به دامن زدن به ناسیونالیسم کمک کرده است که نه تنها سوریه محور است، بلکه منعکس کننده هویت بزرگتر عرب است.
سبز همچنین رنگی مهم در اسلام است که با ایمان بسیاری از سوریها طنین انداز میشود و تجسم شکوفایی و رشد معنوی است.
به طور کلی، پرچم سوریه چیزی بیش از غرور ملی را منعکس میکند و برای مردم این کشور نمایانگر حافظه تاریخی، مبارزات و آرمانهای مردمی است از روز استقلال روی خوش ندیدند و همیشه درگیر جنگ و کودتا بودند. رنگهای آن دارای معانی عمیقی است که با اخلاق سوریه و تلاش مداوم این کشور برای هماهنگی و حاکمیت گره خورده است. این طراحی ارتباط با گذشته را محکم میکند و در عین حال برای آنها مسیری به سوی آیندهای امیدوار کننده باز میکند.
پرچم سوریه دارای دو ستاره سبز است که هر کدام وزن خود را در پس زمینه تاریخی و سیاسی کشور حمل میکنند. سبز، رنگی که با اسلام مرتبط است، نشان دهنده تأثیر این دین در فرهنگ و میراث سوریه است. طراحی ستارگان قابل توجه است. شکل پنج پر آنها به عنوان چراغ روشنایی ایستاده است، نقوشی که به طور گسترده در بسیاری از فرهنگها شناخته شده است و نماد دانش و نور است.
بیشتر بخوانید: عکس/ تغییر پرچم سوریه در ویکی پدیا با سقوط بشار اسد
این ستارگان در میان نمادگرایی خود، با تسلط دولتهای مختلف بر سوریه نیز مورد بحث و تغییر قرار گرفتهاند و گاهی اوقات ستارهها برای نشان دادن تغییرات ایدئولوژیک یا تغییرات سیاسی در داخل کشور اضافه یا حذف میشدند. طراحی دو ستاره نظام بشار اسد نشان دهنده وابستگی جمهوری او به ریشههای خود در جنبش ملی گرای عرب داشت.
چه آنکه پرچم نیروهای تحریرالشام با سه ستاره و رنگ قرمز نشان داده شده است. بررسیهای تاریخی نشان میدهد پرچم اصلی سوریه که پس از استقلال در سال ۱۹۴۶ به تصویب رسید، دارای سه رنگ افقی سبز، سفید و سیاه بود که سه ستاره قرمز نشان دهنده سه منطقه جمهوری سوریه بود. با این حال، هنگامی که سوریه در سال ۱۹۵۸ جمهوری متحد عربی را با مصر تشکیل داد، دو ستاره سبز روی پرچم برای اولین بار در پس زمینه قرمز، سفید و سیاه ظاهر شدند و جایگزین ستارههای قرمز شدند. این نماد اتحاد بین دو کشور و آرمانهای مشترک آنها بود.
در دهههای بعد، پرچم دستخوش تغییرات بیشتری شد. حضور کوتاه مدت فدراسیون جمهوریهای عربی در دهه ۱۹۷۰، از جمله سوریه، مصر و لیبی، شاهد معرفی یک شاهین یا عقاب در گروه مرکزی بود که نماینده فدراسیون جدید بود. با این حال، فروپاشی این اتحادیه، باعث شد که سوریه به طرح قبلی خود بازگردد که بر حاکمیت و میراث خود در جهان عرب تأکید میکرد.
با وجود این تغییرات، پیکربندی قرمز، سفید، سیاه و سبز، در آرایشهای مختلف، ثابت مانده است و هر رنگ عمیقا در روایت ناسیونالیستی عرب اهمیت دارد. طراحی این پرچم وقایع نگاری از اتحادهای تاریخی سوریه، تحولات داخلی و تغییرات ایدئولوژی آن است. در واقع، تکامل پرچم سوریه آینهای از تاریخ این کشور است که نشان دهنده تلاش این کشور برای وحدت، آزادی و حاکمیت است.
این در حالیست که پرچم نیروهای تحریرالشام اگرچه شبیه پرچم فعلی سوریه است، اما در چیدمان رنگها تفاوت دارد. پرچم شورشیان در بالا سبز، سفید در مرکز و سیاه در پایین و سه ستاره قرمز در وسط دارد. این طرح یک نسخه اصلاح شده از پرچمی است که برای اولین بار در سال ۱۹۳۲ پس از استقلال سوریه از فرانسه به تصویب رسید و اپوزیسیون بشاراسد نیز این پرچم را به عنوان نماد مقاومت و استقلال از دولت اسد انتخاب کردند.