اقتصاد۲۴- شیوا سپهری: توسعه پایدار مفهومی است که به رفع نیازهای کنونی بشر بدون به خطر انداختن توانایی نسلهای آینده برای تأمین نیازهای خود اشاره دارد. این مفهوم در سه بُعد اصلی اقتصادی، اجتماعی و زیستمحیطی تعریف میشود. برای دستیابی به توسعه پایدار، لازم است اقدامات عملی و راهبردهای دقیق در تمامی بخشهای جامعه صورت گیرد.
توسعه پایدار ملزومات متعددی دارد اما همچنان مهمترین عامل توسعه پایدار تلاش برای توسعه اقتصاد سبز است. این را خیلی از اقتصاددانان عنوان کردهاند. توسعه پایدار فرصتی بینظیر برای فاصله گرفتن از وابستگی به سوختهای فسیلی و حرکت به سوی آیندهای سبزتر است. این گذار برای مقابله با تغییرات اقلیمی و کاهش چشمگیر گازهای گلخانهای ضروری است.
در ادامه، راهکارهای مهم برای دستیابی به توسعه پایدار تشریح میشوند:
اقتصاد پایدار، اقتصادی است که رشد اقتصادی و تولید ثروت را در عین حفاظت از محیطزیست و بهبود وضعیت اجتماعی دنبال میکند. برخی راهکارها در این زمینه شامل موارد زیر است:
- ترویج تولید و مصرف پایدار به گونهای که میزان ضایعات به حداقل برسد.
- تشویق صنایع به استفاده از فناوریهای سبز و کاهش انتشار گازهای گلخانهای.
- حمایت از کسبوکارهای کوچک و متوسط که به صورت بومی فعالیت میکنند.
- سرمایهگذاری در تحقیق و توسعه (R&D) برای بهینهسازی فرآیندهای تولید و مصرف انرژی.
گذار از سوختهای فسیلی به انرژیهای تجدیدپذیر اهمیت ویژهای در رسیدن به توسعه پایدار و حفظ انرژی برای نسلهای آتی دارد. انرژیهای تجدیدپذیر شامل موارد زیر است:
- انرژی خورشیدی: با استفاده از سلولهای فتوولتائیک، انرژی خورشید را به برق تبدیل میکند.
- انرژی بادی: از نیروی طبیعی باد بهره میبرد و برق را از طریق توربینها تولید میکند.
- انرژی برقآبی: با مهار انرژی آب جاری، منبعی پایدار از انرژی فراهم میکند.
کاهش ضایعات و اجرای شیوههای بازیافت گامهایی کلیدی برای پایداری توسعه اقتصادی هستند. از طریق کاهش ضایعات، بازیافت، استفاده مجدد از وسایل، کمپوست کردن و انتخاب محصولاتی با بستهبندی کم، افراد و جوامع میتوانند تأثیر زیستمحیطی خود را کاهش دهند.
- بازیافت موادی مانند کاغذ، پلاستیک، شیشه و فلز از حجم ضایعات دفنشده میکاهد و منابع را از طریق تبدیل مواد مصرفشده به محصولات جدید حفظ میکند.
- استفاده مجدد از وسایل و کمپوست کردن زبالههای ارگانیک نیز علاوه بر کاهش ضایعات، خاک را برای کشاورزی غنی میسازد.
پذیرش اصول اقتصاد چرخشی، جایی که منابع مجدداً استفاده، بازیافت یا بازآفرینی میشوند، فشار بر منابع طبیعی را کاهش میدهد. این رویکرد بر ایجاد سیستمی بسته تمرکز دارد که در آن مواد تا جای ممکن به کار گرفته شوند و نیاز به مواد خام و ضایعات به حداقل برسد.
حفاظت از اکوسیستمها و تنوع زیستی درون آنها، تضمینی برای بقای گونهها و پایداری طبیعت است. جنگلها، که به عنوان ریههای زمین شناخته میشوند، نقشی حیاتی در کاهش تغییرات اقلیمی از طریق جذب دیاکسیدکربن دارند. حفاظت از آنها به تثبیت آبوهوای جهانی و حمایت از گونههای بیشمار کمک میکند.
همچنین منابع آبی، مانند رودخانهها، دریاچهها و اقیانوسها، شریان حیاتی سیاره ما هستند و زیستگاههای طبیعی بسیاری از گونهها و منابع آب شیرین حیاتی برای اکوسیستمها و زندگی انسان فراهم میکنند. حفظ این منابع برای توسعه پایدار امری ضروری است.
بیشتر بخوانید: جهانی شدن چه تاثیری بر اقتصادهای محلی دارد؟
با حمایت از حفاظت منابع طبیعی، به سلامت سیاره و رفاه نسلهای آینده کمک میکنیم. این تنها به معنای حفاظت از محیطزیست نیست، بلکه به رسمیت شناختن ارزش ذاتی اکوسیستمهای متنوع و خدمات آنها برای تمامی اشکال زندگی روی زمین است. از طریق تلاشهای حفاظتی، میتوانیم آیندهای پایدار و شکوفا برای سالهای پیشرو تضمین کنیم.
برای دستیابی به توسعه پایدار، عدالت اجتماعی از اهمیت ویژهای برخوردار است. در این راستا باید فرصتهای برابر برای دسترسی به آموزش، بهداشت و اشتغال برای تمام اقشار جامعه باید فراهم شود؛ سیاستهای حمایتی برای گروههای آسیبپذیر مانند زنان، کودکان و سالمندان تدوین شود. ضمناً کاهش نابرابریهای درآمدی از طریق نظام مالیاتی عادلانه و توزیع بهتر منابع امکانپذیر است و توسعه زیرساختها در مناطق محروم و روستایی به کاهش مهاجرت بیرویه به شهرها کمک میکند.
آگاهسازی و درگیر کردن جوامع در اهمیت زندگی پایدار، درک و اقدام جمعی را تقویت میکند. آموزش درباره مسائل محیطزیستی و شیوههای پایدار، کلید ایجاد تغییرات مثبت است.
انتخاب محصولات دوستدار محیطزیست، تجارت منصفانه و با منابع پایدار، و حمایت از کسبوکارهایی که پایداری را در عملیات و زنجیره تأمین خود در اولویت قرار میدهند، میتواند تغییرات بزرگی ایجاد کند.
تضمین برابری جنسیتی و فراهم کردن دسترسی زنان و دختران به آموزش و خدمات بهداشتی، میتواند به جوامع پایدارتر و رشد اقتصادی منجر شود.
حمایت از تحقیقات و نوآوری در فناوریها و شیوههای پایدار، پیشرفتهای چشمگیری در دستیابی به اهداف محیطزیستی و اجتماعی به همراه دارد.
زیرساختها در حوزههایی مانند حملونقل، انرژی و ارتباطات باید به گونهای طراحی شوند که کمترین آسیب را به محیطزیست وارد کنند. توسعه سیستمهای حملونقل عمومی، جادههای ایمن، ساختمانهای سبز و شبکههای انرژی تجدیدپذیر از جمله اقدامات ضروری در این زمینه هستند.
تشویق دولتها و کسبوکارها به اتخاذ سیاستهای پایدار، از جمله مقررات حمایت از انرژیهای تجدیدپذیر، کاهش انتشار گازهای گلخانهای و حفاظت از محیطزیست، ضروری است.
این استراتژیها نقشه راهی برای همکاری افراد، جوامع و دولتها در مسیر توسعه پایدار ارائه میدهند. تغییرات کوچک در عادات روزمره و ابتکارات بزرگ در سطح سیاستگذاری میتوانند تأثیر عمیقی بر خلق آیندهای پایدار برای نسلهای آتی داشته باشند. انتخابهایی که امروز میکنیم، دنیایی را که فردا در آن زندگی خواهیم کرد، شکل میدهند. با پذیرش این اصول، میتوانیم به سیارهای متعادلتر و پایدارتر کمک کنیم.
دستیابی به توسعه پایدار نیازمند همکاری جهانی، سیاستگذاریهای دقیق و مشارکت همگانی است. حفاظت از محیطزیست، ترویج اقتصاد مسئولانه، ایجاد عدالت اجتماعی و استفاده از فناوریهای نوین از مهمترین گامها برای تحقق این هدف هستند. هر فرد و جامعهای با درک مسئولیت خود میتواند نقشی مؤثر در حفظ زمین برای نسلهای آینده ایفا کند.