
اقتصاد۲۴- آلودگی هوای تهران دیگر یک بحران فصلی یا قابل چشمپوشی نیست؛ اینک به وضعیت ماندگار و چهارفصل بدل شده، درحالیکه دستگاههای مسئول همچنان سرگرم انکار، تکذیب و حوالهدادن تقصیرند. تابستان ۱۴۰۴ ثابت کرد که دیگر نباید فقط نگران وارونگی دما در زمستان باشیم؛ حالا آفتاب داغ، ازن، ریزگرد، سوخت بیکیفیت و نفسهای خاکآلود، ترکیبی مرگبار ساختهاند که تهران را در روز روشن به خفگی میکشاند.
شاخص آلودگی به ۵۰۰ رسید و هنوز هیچ تصمیم سختگیرانهای گرفته نشده. در سایه سکوت قانون هوای پاک، نهتنها حملونقل عمومی فرسودهتر شده، بلکه تالابها هم بیصدا خشک میشوند تا گردوغبارشان راه گلوهای ما را ببندد.
This is a modal window.
از تالاب بندعلیخان تا دریاچه نمک قم، جغرافیای مرگ آرام گسترده شده و گزارشهای هشدارآمیز از وجود آرسنیک و سیانور در گردوغبار (هر چند تکذیب شده)، اما کماکان نگرانیها پیرامون آن ادامه دارد. وقتی حقآبهها قربانی سدسازی و توسعه بیضابطه میشوند، آنچه باقی میماند فقط بیابان است؛ بیابانی که هر روز به ریههای شهر نفوذ میکند.
مرگ خاموش از راه هوا میرسد؛ همان هوایی که دیگر نه نفس را تازه میکند، نه جان را زنده نگه میدارد. تهران، پایتخت سیاستزدگی، حالا ایستاده در دود، خاک و تناقضهای مدیریتی، تاوان سالها بیتدبیری را از جان مردم میگیرد.
منبع: امتداد