هوش مصنوعی و طراحی لباس و مد؛ تهدید یا فرصت؟!

اقتصاد۲۴- هوش مصنوعی و مد دو حوزه‌ای هستند که اغلب یکدیگر را اشتباه درک کرده‌اند، اما این وضعیت با توجه به خلاقیت موجود در هر دو، در حال تغییر است.

هوش مصنوعی در حال حاضر در بسیاری از زمینه‌های هنری مختلف، از جمله نقاشی، طراحی اشیا و طراحی مد، گنجانده شده است، اما محدود به این موارد نیست.

وقتی صحبت از خلاقیت می‌شود، طراحان مد به طور فزاینده‌ای از هوش مصنوعی به عنوان ابزاری برای نوآوری و بهبود برای آینده‌ای سبزتر استفاده می‌کنند.

مد چیزی بیش از لباس است: بازتابی همواره در حال تکامل از فرهنگ، خلاقیت و ترجیحات مصرف‌کننده است. در سال‌های اخیر، هوش مصنوعی (AI) وارد این دنیای پویا شده و ابزارهای قدرتمندی را ارائه می‌دهد که طراحی را تغییر شکل می‌دهند، زنجیره‌های تأمین را ساده می‌کنند و نحوه تعامل برندها با مخاطبان خود را متحول می‌کنند.

فناوری‌ای که بتواند فرآیندهای تفکر انسان را تقلید کند، می‌تواند فکری نگران‌کننده باشد، به‌خصوص وقتی که سوال خلاقیت مطرح می‌شود. خلاقیت نوعی حس غرور است: برای بسیاری، خلاقیت پیشرفت بشر را در طول تاریخ توضیح می‌دهد و همین تفکر انتقادی است که انسان را از بقیه متمایز می‌کند. برای کسانی که در زمینه‌های خلاقیت فعالیت دارند، اغلب نسبت به هوش مصنوعی سوءظن وجود دارد، زیرا به نظر می‌رسد که دلالت‌های منطقی آن، فرآیند خلاقانه سنتی را از بین می‌برد. با این حال، ۱۰۰ سال پیش، ایده استفاده از اینترنت غیرقابل تصور بود و امروزه به امتدادی از فرآیند خلاقیت تبدیل شده است. اینترنت جایگزین نقاشی، طراحی اشیا یا طراحی لباس نشد. به همین ترتیب، هوش مصنوعی برای برخی ابزاری خواهد بود و در حال حاضر نیز هست که خلاقیت انسان را به ارتفاعات جدید می‌برد و درهایی را که نمی‌دانستیم وجود دارند، باز می‌کند.

پذیرش هوش مصنوعی، مد را در سه جبهه حیاتی تغییر شکل می‌دهد: اقتصادی، زیست‌محیطی و اجتماعی. با بلوغ این فناوری، برندها ابزارهای جدید و قدرتمندی برای بهینه‌سازی عملیات به دست می‌آورند، اما در عین حال با سوالات مهمی در مورد اخلاق، پایداری و تغییرات نیروی کار روبرو هستند.

از دیدگاه اقتصادی، پیش‌بینی و اتوماسیون مبتنی بر هوش مصنوعی، خطاهای پرهزینه در موجودی و تولید را کاهش می‌دهد. برخی از برندها افزایش فروش تا ۵۰٪ را در خطوط شخصی‌سازی‌شده با هوش مصنوعی گزارش می‌دهند، در حالی که کاهش لباس‌های فروخته نشده به حاشیه سود سالم‌تر تبدیل می‌شود. علاوه بر این، راه‌های دیجیتال (مانند پرو مجازی، کالاهای مجازی و تجربیات خرید تعاملی) جریان‌های درآمدی جدیدی را باز می‌کنند. با این حال، این دستاوردها بهایی دارند: ایجاد زیرساخت‌های قوی هوش مصنوعی می‌تواند برای برندهای کوچک‌تر دور از دسترس باشد و به طور بالقوه شکاف بین غول‌های صنعت و تولیدکنندگان مستقل را افزایش دهد. در عین حال، اتوماسیون تهدیدی واقعی برای مشاغل کم‌مهارت است و نیازمند راه‌حل‌هایی برای آموزش مجدد و حمایت اجتماعی است. و بدون فرهنگ «سواد داده‌ای» مستحکم، اتکای بیش از حد به مدل‌های مبهم می‌تواند منجر به اشتباهات استراتژیک یا از دست دادن شهود خلاقانه شود.

در حوزه محیط زیست، هوش مصنوعی این پتانسیل را دارد که با تطبیق بیشتر تولید با تقاضای واقعی، ضایعات را کاهش دهد. Heuritech در حال حاضر به برندها کمک می‌کند تا موجودی کالاهای فروخته نشده را به طور قابل توجهی کاهش دهند. طراحی پیشرفته هوش مصنوعی همچنین می‌تواند مواد بادوام و قابل بازیافت را در اولویت قرار دهد، در حالی که لجستیک هوشمند مسیرهای حمل و نقل ناکارآمد را کاهش می‌دهد. با این حال، همان فناوری که زنجیره‌های تأمین را ساده می‌کند، می‌تواند روندهای خرد را تسریع کند و یک چرخه مد فوق‌العاده سریع را تقویت کند. توصیه‌های بیش از حد شخصی‌سازی شده ممکن است خریدهای غیرضروری را تشویق کند و اهداف پایداری صنعت را تضعیف کند. علاوه بر این، آموزش مدل‌های در مقیاس بزرگ به انرژی قابل توجهی نیاز دارد و بر نیاز به منابع انرژی پاک‌تر و بازیافت دستگاه‌های دیجیتال در پایان عمر تأکید می‌کند.

از نظر اجتماعی، هوش مصنوعی مسیری را برای تناسب بیشتر لباس‌ها و طرح‌های فراگیرتر برای مصرف‌کنندگان و همچنین شرایط کاری ایمن‌تر ارائه می‌دهد که در آن رباتیک، کارهای دستی و خطرناک را کاهش می‌دهد. همچنین تقاضا برای موج جدیدی از نقش‌های ماهرانه را افزایش می‌دهد. موقعیت‌هایی مانند تحلیلگران داده، متخصصان یادگیری ماشین و مهندسان نساجی. با این حال، میلیون‌ها کارگر پوشاک در سراسر جهان، که بسیاری از آنها زن هستند، در صورت خودکار شدن کامل فرآیندهای تولید، ممکن است معیشت خود را از دست بدهند. چالش اصلی دیگر، حریم خصوصی و تعصب است: مجموعه داده‌های عظیم می‌توانند داده‌های شخصی را در معرض نمایش قرار دهند و در عین حال، اگر به دقت مدیریت نشوند، تعصبات فرهنگی یا نوع بدن را تداوم بخشند. در نهایت، با پذیرش هوش مصنوعی توسط برندها، خطر استانداردسازی خروجی خلاقانه حول روندهای معتبر داده‌ها وجود دارد که ممکن است تنوع هنری را که مد را بسیار پویا می‌کند، خفه کند.

به طور خلاصه، هوش مصنوعی مزایای قابل توجهی را به صنعت مد ارائه می‌دهد، اما مسئولیت‌های بزرگی نیز به همراه دارد. مهار این ابزارها برای پایداری واقعی، تحول شغلی و نوآوری فراگیر نه تنها به معنای حفظ رقابت است، بلکه به معنای شکل دادن به آینده‌ای سالم‌تر و متعادل‌تر برای کل صنعت نیز است.

ترجمه و گردآوری: مانا یزدانی‌امیری