
اقتصاد۲۴- سوخو ۲۵ (Su-۲۵)، که در ناتو با نام Frogfoot شناخته میشود، یک هواپیمای تک سرنشینه و پشتیبانی هوایی نزدیک است که توسط شرکت سهامی دفتر طراحی سوخو مستقر در مسکو و انجمن تولید هواپیمای نووسیبیرسک در نووسیبیرسک روسیه تولید میشود. سوخو ۲۵ برای شکست دادن اهداف زمینی کوچک متحرک و ثابت و درگیری با اهداف هوایی کم سرعت و در نزدیکترین عمق تاکتیکی و عملیاتی طراحی شده است.
نوع دو سرنشینه، سوخو-۳۵ یوبی (Frogfoot-B)، یک هواپیمای آموزشی تسلیحاتی است که در اولان-اوده تولید میشود. سوخو-۲۵ یوتی جی نوع دو سرنشینه ناو هواپیمابر است که به قلاب مهار در زیر دم مجهز شده است. سوخو-۲۵ یوتی جی بر روی ناو هواپیمابر ۵۰۰۰۰ تنی نیروی دریایی روسیه، دریاسالار کوزنتسوف، مستقر است.
سوخو-۲۸ یک هواپیمای آموزشی اصلاح شده است که ویژگیهای سوخو-۲۵ یوبی را ندارد. این تغییرات شامل کاهش تجهیزات و حذف برخی تسلیحات بود. این هواپیما در ژوئن ۱۹۸۹ طی یک پرواز آزمایشی به نمایش گذاشته شد.
یک سوخو-۲۵ کِی ارتقا یافته، به نام اسکورپیون (Scorpion)، توسط شرکت صنایع هوافضای تفلیس (TAM) گرجستان و البیت اسرائیل توسعه داده شده است. اسکورپیون دارای یک سیستم اویونیک پیشرفته جدید با سیستم تحویل سلاح و ناوبری برای سلاحها و غلافهای ناتو و اروپای شرقی و یک کابین خلبان شیشهای جدید با دو نمایشگر LCD چند رنگ و یک نمایشگر سربالا (HUD) است.

کابین خلبان سوخو-۲۵ این هواپیما دارای یک کابین خلبان تمام جوش داده شده از آلیاژ تیتانیوم ۲۴ میلیمتری با بلوک زرهی شفاف برای محافظت از خلبان است. این هواپیما به یک صندلی پرتاب شونده K-۳۶L Zvezda مجهز شده است.
بالهای سوخو ۲۵ دارای ده جایگاه برای حمل طیف وسیعی از سیستمهای تسلیحاتی هوا به هوا و هوا به زمین هستند. موشکهای هوا به زمین شامل Kh-۲۳، Kh-۲۵ML (AS-۱۰ Karen) و Kh-۲۹l (AS-۱۴ Kedge) میشوند. موشکهای هوا به هوای حمل شده در جایگاههای کوچکتر بیرونی، R-۳S (AA-۲D Atoll) و R-۶۰ (AA-۸ Aphid) هستند.
بیشتر بخوانید: معرفی سامانه دفاع موشکی HQ-۹B قدرتمند چین
این هواپیما میتواند به غلافهای UB-۳۲A برای راکتهای ۵۷ میلیمتری S-۵، غلافهای B-۸M۱ برای راکتهای ۸۰ میلیمتری S-۸، راکتهای هدایتشونده ۲۴۰ میلیمتری S-۲۴ و راکتهای هدایتشونده ۳۳۰ میلیمتری S-۲۵ مجهز شود.

سوخو-۲۵ میتواند به بمبهای هدایتشونده لیزری ۳۵۰ تا ۶۷۰ کیلوگرمی، بمبهای آتشزا ۵۰۰ کیلوگرمی و بمبهای خوشهای مسلح شود.
توپ دولول این هواپیما، ۳۰ میلیمتری AO-۱۷A، در قسمت زیرین بدنه و در سمت چپ نصب شده است. این توپ با ۲۵۰ گلوله مسلح شده و قادر به شلیک با سرعت ۳۰۰۰ گلوله در دقیقه است. غلافهای توپ SPPU-۲۲ نیز میتوانند روی پایلونهای زیر بال نصب شوند. این غلافها توپهای دولول ۲۳ میلیمتری GSh-۲۳ را حمل میکنند که هر کدام ۲۶۰ گلوله مهمات دارند.
این هواپیما مجهز به یک سیستم ناوبری و هدفگیری یکپارچه، شامل سایت هدفگیری توپ/بمب ASP-۱۷ BTs-۸ با دوربین AKS-۷۵۰s نصب شده در دماغه است. دماغه همچنین دارای یک رنجر لیزری Klyon PS و تعیینکننده هدف است که توسط کارخانه نوری و مکانیکی Urals (YOM۳) ساخته شده است.

مجموعه جنگ الکترونیک شامل یک گیرنده هشدار راداری SPO-۱۵ Sirena-۳ و یک اخلالگر راداری Gardeniya است. پخشکننده فریب ASO-۲V میتواند چف و فلر را برای محافظت در برابر رادار و موشکهای هدایتشونده مادون قرمز مستقر کند.

این هواپیما مجهز به یک سیستم ناوبری هوایی تاکتیکی RSBN (TACAN)، واحد دریافت چراغ نشانگر MRP-۵۶P، ارتفاعسنج رادیویی RV-۱S و نشانگرهای مختلف دادههای هوایی و شتاب است. سیستمهای ارتباطی شامل یک فرستنده-گیرنده SRO-۲ برای شناسایی دوست از دشمن (IFF) و یک فرستنده-گیرنده کنترل ترافیک هوایی SO-۶۹ به همراه فرستنده-گیرندههای VHF/UHF و یک رادیوی هوا به زمین است.
هواپیمای سوخو-۲۵ نیروی هوایی روسیه توسط دو موتور توربوجت سایوز/گاوریلف آر-۱۹۵ با قدرت ۴۴.۱۸ کیلونیوتن نیرو میگیرد. هوای خنککننده در انتهای مخروط دم وارد میشود تا دمای گازهای خروجی را کاهش داده و اثر مادون قرمز هواپیما را به حداقل برساند.

این هواپیما مجهز به مخازن سوخت فومی خودآببند با ظرفیت کل سوخت ۳۶۰۰ لیتر است. برد هواپیما را میتوان با نصب چهار مخزن سوخت خارجی PTB-۱۵۰۰ که روی پایلونهای زیر بال قرار دارند، افزایش داد.
سوخو-۲۵ میتواند با سرعت ۵۸ متر بر ثانیه اوج بگیرد. حداکثر سرعت هواپیما ۹۵۰ کیلومتر بر ساعت است. شعاع عملیاتی و برد پروازی این هواپیما به ترتیب ۳۷۵ کیلومتر و ۷۵۰۰ کیلومتر است. برد عادی سوخو-۲۵، ۷۵۰ کیلومتر است، در حالی که سقف پروازی آن ۷۰۰۰ متر است. طول غلتش برخاست و فرود سوخو-۲۵ به ترتیب ۷۵۰ متر و ۶۰۰ متر است. وزن این هواپیما حدود ۱۰۷۴۰ کیلوگرم و حداکثر وزن برخاست آن ۱۷۶۰۰ کیلوگرم است.

نوع: هواپیمای جنگنده پشتیبانی و حمله نزدیک
سازنده: دفتر طراحی سوخو
اپراتورها: نیروی هوایی روسیه، نیروی هوایی بلاروس و نیروی هوایی اوکراین
خدمه: ۱ خلبان
اولین پرواز: فوریه ۱۹۷۵
معرفی: ژوئیه ۱۹۸۱
تعداد ساخته شده: ۱۰۲۴
طول: ۱۵.۵۳ متر
ارتفاع: ۴.۸ متر
طول بالها: ۱۴.۳۶ متر
وزن خالی: ۱۰۷۴۰ کیلوگرم
موتور: ۲ موتور توربوجت سایوز / گاوریلوف R-۱۹۵
برد: با ۴۴۰۰ کیلوگرم بار تسلیحات و مخازن خارجی۷۵۰ کیلومتر
حداکثر سرعت: در دریا ارتفاع ۹۵۰ کیلومتر بر ساعت
سقف عملیاتی: ۷۰۰۰ متر