هواپیمای c-۱۴۱ استارلیفتر

اقتصاد۲۴- سی-۱۴۱ استارلیفتر (C-۱۴۱ Starlifter)، اولین هواپیمای جت بزرگ نیروی هوایی ایالات متحده بود که به عنوان یک هواپیمای نظامی استاندارد حمل سرباز و بار طراحی شد. لاکهید (که اکنون لاکهید مارتین نام دارد) در مجموع ۲۸۵ فروند از هواپیمای سی-۱۴۱ را تولید کرد. این هواپیما برای بیش از ۴۰ سال، ماموریت‌های حمل و نقل هوایی مختلف را برای نیروی هوایی ایالات متحده انجام داد. استارلیفتر با برد زیاد و سرعت بالای خود، قدرت نظامی ارتش آمریکا را در سراسر جهان به نمایش گذاشت.

بیشتر بخوانید: ویژگی شکارچی تانک IKV-۹۱

تاریخچه تولید سی-۱۴۱ استارلیفتر

ایده طراحی و ساخت استارلیفتر در سال ۱۹۵۹ و در پی نیاز ارتش ایالات متحده به یک هواپیمای ترابری سریع و استراتژیک که به عنوان یک "اسب بارکش"، جابجایی سریع نیرو‌ها و بار را به هر کجای دنیا انجام دهد، مطرح شد. سی-۱۴۱ اولین پرواز خود را در ۱۷ دسامبر ۱۹۶۳ انجام داد و سی-۱۴۱ای (C-۱۴۱A) در آوریل ۱۹۶۵ در واحد حمل و نقل هوایی ۱۵۰۱ در پایگاه نیروی هوایی تراویس (AFB) کالیفرنیا عملیاتی شد.

C-۱۴۱A در اوایل خدمت خود نشان داد که پتانسیل حمل بار‌های بزرگتر را دارد و به این ترتیب نیروی هوایی ایالات متحده، بدنه C-۱۴۱A را ۲۳.۳ فوت افزایش داد و بر قابلیت سوخت‌گیری هوایی آن افزود. اولین هواپیمای اصلاح‌شده "کشیده" C-۱۴۱B در دسامبر ۱۹۷۹ در پایگاه هوایی آلتوس، اوکلاهما فرود آمد و لاکهید برنامه اصلاح آن را در سال ۱۹۸۲ تکمیل کرد. اصلاحات بعدی شامل تقویت بال‌ها بود که عمر مفید استارلیفتر را افزایش داد. از سال ۱۹۹۷ تا ۲۰۰۱، C-۱۴۱B‌ها با افزودن سیستم‌های اویونیک پیشرفته به C-۱۴۱C تبدیل شدند.

در ژوئیه ۱۹۸۶، نیروی هوایی ایالات متحده، هواپیما‌های سی-۱۴۱ خود را به واحد‌های ذخیره نیروی هوایی و گارد ملی هوایی منتقل کرد و دو فروند آخر استارلیفتر در سال ۲۰۰۶ از خدمت بازنشسته شدند. استارلیفتر‌ها در طول چهار دهه فعالیت خود بیش از ۱۰ میلیون ساعت پرواز داشتند. یکی از رکورد‌هایی که استارلیفتر در سال ۱۹۸۱ ثبت کرد، زمانی بود که برای حمل ۶۷۰۰۰ پوند بار بدون توقف از نیوجرسی به عربستان سعودی پرواز و سه بار در حین پرواز سوخت‌گیری کرد. مرکز لجستیک هوایی وارنر رابینز مسئول نگهداری انبار، مدیریت برنامه و پشتیبانی لجستیکی ناوگان سی-۱۴۱ در کل دوران عملیاتی آن بود.

قابلیت هواپیمای C-۱۴۱ استارلیفتر

هواپیمای C-۱۴۱ استارلیفتر، امکان تحویل و تخلیه تجهیزات در ارتفاع پایین و چتربازان در ارتفاع بالا را فراهم می‌کرد. این هواپیما همچنین قادر بود تجهیزات و تدارکات را با استفاده از سیستم تحویل کانتینر (CDS) از هوا پرتاب کند. C-۱۴۱ اولین هواپیمایی بود که برای سازگاری با سیستم جابجایی مواد ۴۶۳L طراحی شده بود، که امکان تخلیه ۶۸۰۰۰ پوند (۳۰۸۴۴ کیلوگرم) بار، سوخت‌گیری و بارگیری مجدد بار کامل را در کمتر از یک ساعت فراهم می‌کرد.

موتور هواپیمای C-۱۴۱ استارلیفتر

هواپیمای C-۱۴۱ استارلیفتر به چهار موتور توربوفن پرت‌اند ویتنی TF۳۳-P-۷ مجهز بود که هر موتور نیروی رانش ۲۱۰۰۰ پوندی را برای آن تولید می‌کرد. این هواپیما دارای حداکثر سرعت ۸۸۵ کیلومتر بر ساعت (۵۵۰ مایل بر ساعت؛ ۰.۷۴ ماخ) با برد ۱۰۲۷۹ کیلومتر (۵۵۵۰ مایل بر ساعت) بود. C-۱۴۱ استارلیفتر دارای شش خدمه شامل خلبان، کمک خلبان، دو مهندس پرواز، دو مسئول بارگیری بود.

مشخصات فنی C-۱۴۱ استارلیفتر

نقش اصلی: ترابری هوایی استراتژیک
نقش ثانویه: عملیات ویژه، تخلیه پزشکی هوایی
کشور سازنده: ایالات متحده آمریکا
پیمانکار اصلی: شرکت لاکهید
کاربر: نیروی هوایی ایالات متحده
طول بال‌ها: ۴۸.۷۷ متر
طول: ۵۱.۳ متر
ارتفاع از دم: ۱۲.۰۷ متر
طول محفظه بار: ۳۱.۷۶ متر
عرض: ۳.۱۱ متر
تسلیحات: ندارد
موتورها: چهار موتور توربوفن پرت‌اند ویتنی TF۳۳-P-۷
نیروی رانش: ۲۱۰۰۰ پوند (۹۴ کیلونیوتن) برای هر موتور
سرعت کروز: ۸۳۷ کیلومتر بر ساعت (۵۲۰ مایل بر ساعت؛ ۰.۷۰ ماخ)
حداکثر سرعت: ۸۸۵ کیلومتر بر ساعت (۵۵۰ مایل بر ساعت؛ ۰.۷۴ ماخ)
برد: ۱۰۲۷۹ کیلومتر (۵۵۵۰ مایل بر ساعت) بدون بار؛ نامحدود با سوخت‌گیری در حین پرواز
سقف پرواز ۳۶۰۰۰ فوت (۱۰۹۷۳ متر)
وزن عملیاتی: ۶۵۵۴۰ کیلوگرم
ظرفیت سوخت: تقریباً ۲۴۰۰۰ گالن
حداکثر بار مفید: ۴۱۲۲۲ کیلوگرم
حداکثر وزن برخاست: ۱۵۵۵۸۲ کیلوگرم
خدمه: شش نفر (خلبان، کمک خلبان، دو مهندس پرواز، دو مسئول بارگیری)