
اقتصاد۲۴- مژده شمسایی، بازیگر و چهرهپرداز برجسته ایرانی، در سال ۱۳۴۷ در تهران متولد شد و به عنوان یکی از چهرههای مهم تئاتر و سینمای ایران شناخته میشود. او همسر بهرام بیضایی، فیلمساز و نمایشنامهنویس مشهور، است و همکاریهای گستردهای با آثار او داشته است. شمسایی علاوه بر بازیگری، در حوزه چهرهپردازی و طراحی صحنه نیز فعال است و سهم قابل توجهی در شکلگیری فضای بصری فیلمها و نمایشها داشته است.
مژده شمسایی دوره کارشناسی خود را در رشته تئاتر در دانشگاه آزاد گذراند و به سرعت وارد دنیای حرفهای هنر شد. علاقه و استعداد او در بازیگری و چهرهپردازی، باعث شد که از اوایل دهه ۱۳۶۰ در سینما و تئاتر حضور داشته باشد. او در سال ۱۳۶۶ به عنوان چهرهپرداز فیلم «شاید وقتی دیگر» فعالیت کرد و تجربهای که در شروع بازیگری اش در سینما بود.
شمسایی از سال ۱۳۷۱ بازیگری در سینما را آغاز کرد و نخستین تجربه او در فیلم «مسافران» به کارگردانی بهرام بیضایی رقم خورد. او در ادامه در آثاری، چون «گفتوگو با باد» (۱۳۷۷)، «سگکشی» (۱۳۷۹) و «وقتی همه خوابیم» (۱۳۸۷) به ایفای نقش پرداخت. بازی او در «سگکشی» با دریافت جوایز متعدد، از جمله سیمرغ بلورین بهترین بازیگر از بخش بینالملل نوزدهمین جشنواره فیلم فجر، جایگاه او را به عنوان بازیگری توانمند تثبیت کرد.
شمسایی در عرصه تئاتر نیز حضور فعال دارد و با آثار بهرام بیضایی همکاریهای گستردهای داشته است. از جمله نمایشهای او میتوان به «طربنامه»، «گزارش ارداویراف»، «آرش»، «جانا و بلادور»، «افرا یا روز میگذرد»، «مجلس شبیه در ذکر مصائب استاد نوید ماکان و همسرش مهندس رخشید فرزین»، «شب هزار و یکم» و «بانو آئویی» اشاره کرد. همچنین او در نمایش «باغ آلبالو» به کارگردانی رکنالدین خسروی نقشآفرینی کرده است.

شمسایی فعالیت خود را در چهرهپردازی نیز از دهه ۱۳۶۰ آغاز کرد و در پروژههای متعددی به طراحی و چهرهپردازی پرداخته است. برخی از آثار او شامل «شاید وقتی دیگر»، «باد سرخ»، «عبور از غبار»، «دندان مار»، «پرده آخر»، «دیدار در استانبول»، «پرنده آهنین» و «مرد ناتمام» هستند. علاوه بر این، او در طراحی صحنه و لباس نیز فعالیت داشته و تجربههای ارزشمندی در این حوزه کسب کرده است.
مژده شمسایی علاوه بر بازیگری و چهرهپردازی، در پروژههای دیگر نیز فعالیت داشته است. او به عنوان دستیار کارگردان در فیلم «اعاده امنیت»، تهیهکننده در «بانو آئویی» و آواخوان شاهنامه در مجموعه فرش ایرانی «قالی سخنگو» همکاری کرده است. این فعالیتها نشاندهنده علاقه و اشتیاق او به هنر و فرهنگ ایرانی است.
شمسایی در حوزه پژوهش و تألیف نیز فعالیتهایی داشته است. کتاب «کیوگن: نمایش شادیبخش ژاپنی» منتشر شده در سال ۱۳۸۲ از آثار اوست که به بررسی هنر نمایشی ژاپن میپردازد و نشاندهنده گستره دید هنری و فرهنگی اوست.

مژده شمسایی در طول فعالیت هنری خود جوایز متعددی دریافت کرده است. او سیمرغ بلورین بهترین بازیگر از بخش بینالملل جشنواره فیلم فجر و جایزه بهترین بازیگر زن از جشن دنیای تصویر را برای فیلم «سگکشی» دریافت کرده است. همچنین در زمینه چهرهپردازی برای فیلم «پرده آخر» برنده سیمرغ بلورین جشنواره فیلم فجر شد و چندین بار کاندید دریافت جوایز معتبر از جمله جشن خانه سینما و جشنواره فیلم فجر بوده است. این موفقیتها نشاندهنده مهارت و تأثیرگذاری او در هنرهای نمایشی و سینمایی ایران است.

مژده شمسایی همسر بهرام بیضایی است و همکاریهای گستردهای با او در پروژههای سینمایی و تئاتری داشته است. او هماکنون در شهر پالو آلتو زندگی میکند.